Είμαστε βέβαιοι πως όλες οι αθλητικές ιστοσελίδες, είδαν χθες αύξηση στα νούμερα τους. Επίσημος αγώνας που να αφορά κυπριακή ομάδα δεν υπήρχε, η λαοφιλέστερη όμως έδινε το πρώτο της φιλικό. Φιλικό με μπόλικες απουσίες, χωρίς τηλεοπτική κάλυψη και με πληροφόρηση που ερχόταν αποκλειστικά από το γραφείο τύπου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Ακόμα κι έτσι όμως, ο κόσμος της ομάδας ήταν “κολλημένος στο ραδιοφωνάκι του”, που με τα χρόνια έγινε κινητό και ιστοσελίδες.
Η δίψα του κόσμου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ δεν κρύβεται, είναι γεγονός. Οι αντίπαλοι λογικά τρέμουν την ιδέα ο Πάμπος να καταφέρει να κάνει ομάδα πρωταθλητισμού και καλά κάνουν. Δεν θα τον χωράνε οι τόποι το ΛΑΟ, κάθε Σαββατοκύριακο θα είναι εκδρομή, κάθε γήπεδο θα είναι πολύ μικρό για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της λαοθάλασσας. Αναμένουμε δε, πως με την επιστροφή της ομάδας στην Κύπρο και με τα επίσημα αποκαλυπτήρια, θα ανέβει και ο αριθμός των διαρκείας.
Την ίδια στιγμή πάντως, ο κόσμος μας είναι και πιο ώριμος. Χθες η ΟΜΟΝΟΙΑ έχασε από την Όλομουτς, αλλά δεν έστησε κανένα στον τοίχο. Ξέρει πως στήνεται μια ομάδα από το μηδέν, η οποία πρέπει εκτός των άλλων να αντιμετωπίσει και τα εγκλήματα (αγωνιστικά και όχι μόνο) του πρόσφατου παρελθόντος, αφού έπρεπε να γίνουν πολλές μεταγραφές. Είναι αισιόδοξος, έχει αυτοπεποίθηση, είναι έτοιμος να τα μετατρέψει σε δυναμική. Αλλά δεν παρασύρεται και κάνει υπομονή να δει που θα μας βγάλει η φετινή προσπάθεια.
