Σαν σελίδα, διαχωρίζουμε πάντα τα αγωνιστικά με τα οποιαδήποτε άλλα περίεργα ζούμε στο κυπριακό ποδόσφαιρο. Αυτό θα κάνουμε και σήμερα και θα τονίζουμε ξανά και ξανά, πως οι όποιες αδυναμίες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ δεν δικαιολογούν κανένα να εμπαίζει τις χιλιάδες του κόσμου της απροκάλυπτα. Πρέπει όμως να δούμε και τα δικά μας, εκτός από τα υπόλοιπα. Η ΟΜΟΝΟΙΑ χθες, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, έδωσε δικαιώματα στην Αλκή να πιστέψει και στο τρίο της διαιτησίας να κάνει ζημιά.
Έλειπε καταρχάς η φρεσκάδα, ειδικά στο χρονικό διάστημα που προαναφέραμε. Στα προηγούμενα παιχνίδια, ακόμα και σε αυτό στην Πάφο, η ΟΜΟΝΟΙΑ είχε κάποια ξεσπάσματα στα οποία οι παίκτες μας έμοιαζαν παντού. Χθες δεν υπήρχε αυτό το στοιχείο, η ΟΜΟΝΟΙΑ δε επιβλήθηκε στο πρώτο 45λεπτο, δέχθηκε γκολ τις δυο φορές που απείλησε ο αντίπαλος και μοιραία έμεινε να τρέχει από πίσω το σκορ. Και δεν είναι εύκολο όσο πιο ποιοτικός κι αν είσαι να ψάχνεις συνεχώς ανατροπές.
Στην προηγούμενη παράγραφο αναφέραμε και το δεύτερο πρόβλημα, το οποίο δυστυχώς παρουσιάστηκε σε όλα μας τα ματς. Η ΟΜΟΝΟΙΑ δέχεται με μεγάλη ευκαιρία γκολ, σχεδόν σε κάθε φάση του αντιπάλου. Σε 4 ματς μας έχουν κάνει 15 σουτ στο στόχο και έχουμε δεχθεί τα 7. Και δεν είναι θέμα τερματοφύλακα, αφού οι προϋποθέσεις με τις οποίες κάνουν τις τελικές οι αντίπαλοι δεν δίνουν και πολλά περιθώρια αντίδρασης στον Παναγή. Πληρώνουμε κάθε ατομικό λάθος μας, οπότε πρέπει να δούμε γιατί να φτάνουν μέχρι εκεί στα λάθη μας οι άλλες ομάδες.
Τελειώνουμε με το καθαρό μυαλό. Οι καθυστερήσεις των αντίπαλων, ειδικά των πριματοδοτημένων, θα υπάρχουν ΠΑΝΤΑ. Οι περίεργες διαιτησίες, υπάρχουν εδώ και δεκαετίες. Οπότε επιβάλλεται το τεχνικό τιμ να βρει τους τρόπους να διατηρούν όλοι τη ψυχραιμία τους και να μην χάνουν πολύτιμα λεπτά στο γήπεδο μέχρι να διαχειριστούν τα νεύρα τους.
