Είναι και αυτή μια από τις επιτυχίες των απέναντι, σε συνεργασία πάντα με τα μέσα τους που για χρόνια αναμασούσαν την καραμέλα της προκατάληψης. Όποιος διαμαρτυρηθεί για τη διαιτησία είναι “προκατειλημμένος”, όταν κάποιος γράψει για αυτήν, υπάρχουν πάντα οπαδοί που γουστάρουν αυτομαστίγωμα έτοιμοι να τους πουν να “δουν τα δικά μας”. Λες και τα προφανή διαιτητικά λάθη όταν αφαιρούν από την ΟΜΟΝΟΙΑ το δικαίωμα να ψάξει τη νίκη δεν είναι “δικά μας”.
Σαν σελίδα πάντα διαχωρίζαμε το ένα με το άλλο, το αγωνιστικό με το παρασκήνιο. Όπως γράψαμε για τα δικά μας αγωνιστικά θέματα (και θα γράψουμε εκ νέου για άμυνα και καθαρό μυαλό), έτσι θα γράφουμε και για τις περίεργες διαιτησίες. Γιατί αν υπάρχει ΟΜΟΝΟΙΑΤΗΣ που θεωρεί πως ο Ξενοφώντος έκανε ανθρώπινο λάθος χθες, μάλλον έπεσε προχθές από το φεγγάρι. Ο Ντάρμπισαϊαρ καλυπτόταν από δύο ποδοσφαιριστές, ο ένας τον κάλυπτε δυο μέτρα. Και ο Ξενοφώντος είχε τέτοιο οπτικό πεδίο, που δεν μπορούσε να κάνει λάθος εκτός κι αν το ήθελε.
Καλά κάνουν όλοι να αντιληφθούν, πως μια μέτρια ή κακή εμφάνιση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ δεν νομιμοποιεί ΚΑΝΕΝΑΝ που έρχεται στο γήπεδο με σκοπό να την αδικήσει. Κακό ήταν και το Αποέλ στη Λεμεσό την Παρασκευή, ο Γιαννάκης Αναστασίου φρόντισε να καταπιεί το πέναλτι του Άρη όμως και να χαρίσει στον αιώνιο ένα βαθμό. Στο τέλος της ημέρας αυτό που μετράει είναι η βαθμολογία. Και ειδικά εμείς που παίζουμε στο πρωτάθλημα των μανιταράδων, των Κούμων και των Κουτσοκούμνηδων, έπρεπε να το ξέρουμε καλύτερα από όλους. Κι όμως πάλι υπάρχουν αυτοί που αδυνατούν να δουν τη μεγάλη εικόνα και μας λένε “δείτε τα δικά μας” κάθε φορά που ένας νέος Ξενοφώντος ξεπροβάλλει έτοιμος να κάνει τη δουλειά. Ξεχωρίστε επιτέλους το ένα από το άλλο. Να λέτε και τα δικά μας προβλήματα, να λέτε και τα άλλα τα προφανή.
