Ένα πρώτο συμπέρασμα που βγήκε από την φετινή ΟΜΟΝΟΙΑ στα πρώτα της 5 παιχνίδια στο πρωτάθλημα, είναι ο σημαντικός αριθμός ευκαιριών που δημιουργεί μπροστά στα καρέ του αντιπάλου. Το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό δεν αποτέλεσε εξαίρεση και οι 16 τελικές, φανερώνουν του λόγου το αληθές.
Αυτό που θέλει να θίξει ο γραφών στο παρόν άρθρο είναι η ανάγκη να τελειώνουμε πιο εύκολα τις δικές μας ευκαιρίες και να μπορεί η ομάδα με ψυχραιμία να κτίζει το δικό της παιχνίδι αναλόγως αντιπάλου. Όταν για παράδειγμα στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό μέχρι το 15 λεπτό είχαμε απολέσει 4 πολύ καλές στιγμές, δώσαμε ευκαιρία στον αντίπαλο να παραμένει στο παιχνίδι κι ας ήταν ακίνδυνος. Στο τέλος μια ευκαιρία χρειάστηκε και σε όλη τη διακοπή θα κάνουμε κηδείες.
Όταν όμως αρχίσουμε να τελειώνουμε με κρύο αίμα τις πρώτες σημαντικές ευκαιρίες που μας παρουσιάζονται, θα αναγκαστεί ο κάθε αντίπαλος να ανοίξει χώρους και να υποστεί την δική μας πίεση. Με τα πιο πάνω δεν δίνουμε φυσικά άλλοθι για τα παιδικά λάθη που γίνονται στα μετόπισθεν και στοιχίζουν βαθμούς. Οι ίδιοι όμως κρατάμε τους αντιπάλους στο παιχνίδι και τους δίνουμε το δικαίωμα να διεκδικήσουν κάτι παραπάνω από μια τιμητική ήττα. Τελειώστε επιτέλους τα παιχνίδια.
