Ανδρέας Σταυρινίδης / “ΠΟΛΙΤΗΣ 09/04/13”
Στο δεύτερο γκολ της Ομόνοιας, ένας φίλος της Ανόρθωσης, λέει με έντονο τρόπο: «Οι απκιέρωτοι νικάνε και εμάς εδώ που πκιερώνονται στην ώρα τους, δεν τα καταφέρνουν».
Αυτό που εισπράττουν οι παίκτες των πρασίνων τον τελευταίο καιρό, πιστέψτε το, είναι κάτι παραπάνω από την πκιερωμή! Όταν βλέπουν και ακούουν, συνταξιούχους, μεροκαματιάρηδες να δίνουν και τη σύνταξή τους για να πληρωθούν αυτοί, για να σωθεί η αγαπημένη τους ομάδα, νιώθουν ένα απέραντο χρέος, μια ανείπωτη εκτίμηση γι’ αυτό τον κόσμο. Γι’ αυτό και τον τελευταίο καιρό αυτή η ομάδα παίζει εντυπωσιακά και μαγικά. Σαμπώς και είναι πκιερωμένοι παραπάνω από το κανονικό!
Η Ομόνοια μας κάνει να… φανταστούμε έστω και για κάτι δευτερόλεπτα πώς ήταν οι παλιές, καλές εποχές του κυπριακού ποδοσφαίρου, αυτές που μας διηγούνται οι μεγαλύτεροι. Ότι δηλαδή οι παίκτες έπαιζαν για τον κόσμο, για τη φανέλα τους. Από τον καιρό που τα σωματεία μετατράπηκαν σε επιχειρήσεις, το ποδόσφαιρο έχασε σε μεγάλο βαθμό τη σημασία και το νόημά του.
Η απέραντη αγάπη των πρασίνων για την ομάδα τους παίρνει σάρκα και οστά σε κάθε συγκέντρωση. Το «ευχαριστώ» των παικτών παίρνει σάρκα και οστά στο γήπεδο. Ένας πραγματικός άθλος είναι αυτό που κατάφεραν οι φίλαθλοι της Ομόνοιας. Να μαζέψουν 1,7 εκατομμύρια μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Παρ’ όλες τις αντίξοες συνθήκες που επικρατούν στο νησί μας, αυτοί συνεχίζουν να δίνουν από το υστέρημά τους.
Είναι πέραν από κάθε λογική, όμως, να μπορέσουν οι πράσινοι να μαζέψουν 4 εκατομμύρια τις επόμενες μέρες. Δεν είναι δυνατό οι πιστωτές της, αυτοί που χρυσοπληρώνονταν για χρόνια από τον Μιλτιάδη, να μην δώσουν περιθώρια στην αποπληρωμή τους, ώστε η ομάδα να περάσει τα κριτήρια. Τα χρήματά τους δεν πρόκειται να τα χάσουν, αργά ή γρήγορα θα τα πάρουν. Γιατί ο κόσμος της Ομόνοιας δεν πρόκειται να αφήσει την ομάδα του να βουλιάξει. Κάποιος να… ειδοποιήσει παίκτες και προπονητές στο εξωτερικό, που τους οφείλει το «τριφύλλι» χρήματα, ότι φίλοι της ομάδας «κάνουν τη γη πηγή» για χάρη τους.
