Σε μια παράλληλη διάσταση, ο Ζοάο Βίκτορ έκανε τη χλιαρή κεφαλιά και ο τερματοφύλακας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ απέκρουσε σταθερά. Έπεσε στο έδαφος όπου έμεινε για καμιά 15ριά δευτερόλεπτα, σούταρε μακριά και πριν καλά καλά προλάβει να κάνει νέο γέμισμα η Ανόρθωση ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη και η ΟΜΟΝΟΙΑ πήρε την τρίτη της νίκη σε ισάριθμα ντέρμπι. Σε μια παράλληλη διάσταση λέμε, γιατί σε αυτήν που ζούμε, την απόλυτα παράλογη και ΟΜΟΝΟΙΑΤΙΚΗ, ο Φελτχούιζεν αδικαιολόγητα και ανεξήγητα έχασε τη μπάλα και η ΟΜΟΝΟΙΑ πέταξε δυο βαθμούς.
Πραγματικά δεν χωνεύεται με τίποτα το ψεσινό. Σκεφτόμαστε απλά που θα ήταν η ΟΜΟΝΟΙΑ αν οι τερματοφύλακες της δεν έκαναν τόσο σοβαρά λάθη και τα νεύρα κατακλύζουν όλο το κορμί μας. Δεν αναιρούν προφανώς τις άλλες αδυναμίες μας αυτά τα λάθη, τις βλέπουμε, όπως και ο προπονητής που επιλέγει μια ρεαλιστική προσέγγιση για να τις κρύψει. Οι βαθμοί όμως τόσο με Ολυμπιακό όσο και με Ανόρθωση, χάθηκαν για εκείνη την κακιά στιγμή στο 95′ εκεί που κανένας Πάμπος και κανένα συμπαίκτης δεν μπορεί να κάνει τίποτα.
Αν προσθέσει κανείς απλά τους τέσσερις βαθμούς αυτούς στη βαθμολογία μας καταλαβαίνει πως θα μιλούσαμε διαφορετικά. Δεν τους έχουμε όμως, όποτε η μόνη μας επιλογή είναι να κοιτάξουμε μπροστά, ελπίζοντας πως δεν θα πετάξουμε άλλους βαθμούς στον κάλαθο των αχρήστων. Τέτοιο πράγμα δεν θυμόμαστε ξανά.
