Ας μην γελιόμαστε, η χθεσινή λευκή εστία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Ούτε προϊόν της δουλειάς του Πέτεφ είναι -κανείς δεν μπορεί σε δέκα μέρες να κάνει θαύματα- ούτε απέβαλε η ΟΜΟΝΟΙΑ από τον οργανισμό της όλα εκείνα τα στοιχεία που έκαναν την άμυνα της να μοιάζει με παιδική χαρά. Το γεγονός πάντως πως η ομάδα μας δεν δέχθηκε γκολ, ήταν ένας από τους βασικούς παράγοντες που εν τέλη κέρδισε το παιχνίδι, κι ας πήγε ο δείκτης του σκορ στο 3-0.
Όσο δεν δέχεσαι γκολ, έχεις περισσότερες πιθανότητες να κερδίσεις, είναι αυτονόητο. Σε προηγούμενα ματς, είδαμε πολλές φορές την ΟΜΟΝΟΙΑ να τρέχει πίσω από το σκορ λόγω ενός λάθους. Την είδαμε επίσης να αδυνατεί να κρατήσει προβαδίσματα, γιατί τόσο ατομικά όσο και ομαδικά, η άμυνα μας δεν απέδιδε. Το χθεσινό “μηδέν” είναι παράδειγμα για το μέλλον. Έτσι κερδίζεις τις μικρές ομάδες, ακόμα κι αν δεν κάνεις καλή εμφάνιση. Κρατάς το μηδέν πίσω, κάνεις γκολ τις ευκαιρίες σου, προχωράς.
