Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι η άποψη μας είναι ότι δεν έχουμε πετύχει τίποτα και δεν πρέπει να αρχίσουμε τα πανηγύρια επειδή κερδίσαμε τρία συνεχόμενα παιχνίδια με μικρούς. Αλλού εστιάζουμε και θα το εξηγήσουμε με το παράδειγμα του Απόλλωνα.
Η ομάδα της Λεμεσού λοιπόν, αυτή τη στιγμή είναι στην 4η θέση με μόλις τέσσερις βαθμούς πίσω από τον πρωτοπόρο και με τρία παιχνίδια λιγότερα. Παρόλα αυτά, από τα πέντε ντέρμπι που έδωσε έχει κερδίσει μόνο αυτό με την ΟΜΟΝΟΙΑ στο 90’. Αντιθέτως, στα παιχνίδια με τους μικρούς έχει στραβοπατήσει σε μόλις δυο από τα έντεκα που έχει δώσει.
Που το πάμε; Ακόμα και εάν δεν διαθέτουμε την ποιότητα κάποιων ομάδων που είναι από πάνω μας, θα μπορούσαμε να διατηρηθούμε στα ψηλά, κερδίζοντας τα παιχνίδια με τους μικρούς. Η ΟΜΟΝΟΙΑ σε τέτοιου είδους παιχνίδια έχει χάσει βαθμούς σε 6 από τα 12 και φυσιολογικά βρίσκεται στην θέση που είναι και με τέτοια απόσταση από τους πρωτοπόρους. Το συμπέρασμα είναι ότι ακόμα και με τα προβλήματα που έχουμε, αγωνιστικά και μη, θα μπορούσαμε, με λίγη σοβαρότητα στα παιχνίδια με τις μικρομεσαίες ομάδες, να βρισκόμαστε κοντά στην κορυφή και στις θέσεις που οδηγούν στην Ευρώπη. Δεν δεχόμαστε ότι δεν μπορούμε να νικήσουμε ομάδες που έχουν μερικές χιλιάδες μπάτζετ και από μικρό ως καθόλου εκτόπισμα. Στραβοπατήματα θα κάνουν όλοι, αλλά η συχνότητα με την οποία το κάνει η ομάδα μας..στοιχίζει! Γι’ αυτό πάμε με σοβαρότητα στο παιχνίδι με τον Ερμή για να πάρουμε άλλο ένα σημαντικό τρίποντο και να πλησιάσουμε περισσότερο.
