Δύσκολο να βγουν οι λέξεις μετά μια ήττα σε ημιτελικό. Η χρονιά αυτή μας έχει συνηθίσει όμως στα δύσκολα και θα το ξεπεράσουμε και αυτό. Όλοι ελπίζαμε πως τώρα θα πανηγυρίζαμε την πρόκριση μας στον τελικό του κυπέλλου, η ομάδα όμως έμεινε πίσω σε απόδοση και δεν τα κατάφερε.
Η μέτρια εμφάνιση της περασμένης εβδομάδας και η σημερινή κακή, ήρθαν να μας θυμίσουν πως μπορεί η ΟΜΟΝΟΙΑ να έμοιαζε για ένα δίμηνο αψεγάδιαστοι, αλλά άνθρωποι την αποτελούν. Άνθρωποι στους οποίους σε κάποια στιγμή θα επιδράσει η κούραση, οι οποίοι σε κάποια στιγμή θα βρεθούν σε κακή μέρα, ή θα τραυματιστούν. Όταν μάλιστα το ρόστερ σου έχει μικρό αριθμό παικτών, έχεις βγάλει μια χρονιά με αλλαγή προπονητή και πολλούς τραυματισμούς, είναι μάλλον δεδομένο πως κάποια στιγμή το μυαλό θα θέλει και το κορμί δεν θα μπορεί. Και οι πιθανότητες είναι αυτό να γίνει κόντρα στην πιο αθλητική ομάδα στο πρωτάθλημα, που είναι και πιο φρέσκια…
Λοιπόν η αναγνώριση της προσπάθειας μένει. Όχι μόνο σήμερα, όλη τη χρονιά οι ποδοσφαιριστές και ο κόσμος δίνουν όλο τους το είναι. Κόντρα σε αντίξοες συνθήκες, οικονομικές δυσκολίες, κακές διαιτησίες, μαζικούς τραυματισμούς, δώσαμε μια καλή μάχη, κερδίσαμε αναγνώριση, δεν το βάλαμε κάτω και δεν θα το βάλουμε ούτε τώρα. Ο σημερινός αποκλεισμός δεν αφαιρεί ούτε μια λέξη από τα όσα λέγαμε για τους παίκτες μας τόσο καιρό, είναι ψυχάρες, είναι παικταράδες και κάποια μέρα θα μπουν στην ιστορία σαν αυτοί που βοήθησαν να σωθεί η ΟΜΟΝΟΙΑ.
Την ίδια στιγμή όμως, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να ρίξουμε τις απαιτήσεις μας σαν ΟΜΟΝΟΙΑ. Απαγορεύεται να πούμε, με τόσα προβλήματα το παλέψαμε άρα είναι εντάξει. Εντάξει είναι μόνο όταν κατακτούμε τίτλους, άρα τώρα ψάχνουμε να βρούμε τι πήγε λάθος! Μάλλον ξέρουμε τι πήγε λάθος, ψάχνουμε πως να το διορθώσουμε. Αγωνιστικά, έχουμε τον κατάλληλο άνθρωπο στο τιμόνι, εξωαγωνιστικά μπήκαμε στο σωστό δρόμο, έχουμε όμως πάρα πολλή δουλειά να κάνουμε και για φέτος και για του χρόνου. Η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει δημιουργηθεί για να παίρνει τίτλους και μόνο τότε πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι.
