Με το σημερινό αποτέλεσμα, η ΟΜΟΝΟΙΑ έμεινε εκτός κυπέλλου και εκτός διεκδίκησης οποιουδήποτε τίτλου. Μένει για 6 συνεχόμενη σαιζόν μακριά από τίτλους. Ουσιαστικά μένει και εκτός Ευρώπης αφού κυνηγάει 3 αντιπάλους για να εξασφαλίσει απευθείας την έξοδο της. Κι αν στα πλέι οφ μπορούν να γίνουν όλα, δεν δικαιούται να αισιοδοξεί. Έχουμε λοιπόν χρόνο επιτέλους να δούμε πως θα προχωρήσουμε και να μην κρύψουμε ξανά τα προβλήματα κάτω από το χαλί.
Ξεκινάμε από το Δ.Σ., είναι πλέον σαφές πως το τωρινό, δεν μπορεί να διεκδικήσει ξανά, ούτε υπό αυτή τη σύσταση, ούτε υπό κάποια παραλλαγή της όπως γίνεται συνήθως. Όποια κι αν είναι η δομή του σωματείου (αν και εφόσον αποφασιστούν καταστατικές αλλαγές) ελάχιστοι δικαιούνται να ισχυριστούν πως παρουσίασαν έργο. Υπάρχουν μέλη του Δ.Σ. που είναι εκεί μέχρι και 6 χρόνια, ενώ η ομάδα είναι στον κατήφορο. Πρέπει να αντιληφθούν πως το θέμα δεν είναι προσωπικό, απλά πρέπει να αφήσουν χώρο για άλλους και να αποχωρήσουν. Το χρέος μεγάλωσε, κορμός δεν στήθηκε, Ευρώπη δεν βγήκαμε, οπότε το Δ.Σ. πρέπει να αναλάβει την ευθύνη του και να μην δεσμεύσει τους επόμενους με αποφάσεις του. Και προς Θεού, όχι ξανά εκλογές τον Ιούνιο, πρέπει να γίνουν αρκετά νωρίτερα.
Από κει και πέρα, θα επαναλάβουμε ότι λέμε εδώ και κάποιους μήνες. Το πιο σημαντικό είναι να αλλάξει επιτέλους η δομή του σωματείου, έτσι ώστε επιτέλους η ΟΜΟΝΟΙΑ να εκσυγχρονιστή και να μοιάζει με μοντέρνα επαγγελματική ομάδα. Το να αλλάζουμε απλά κάποια πρόσωπα και να συνεχίσουμε με αυτό το τρόπο, δεν πρόκειται να βοηθήσει την ομάδα να πάει μπροστά. Η εικόνα που εκπέμπουμε είναι τραγική σε κάθε επίπεδο και αν δεν προχωρήσουμε, πάνω κάτω τα ίδια θα συζητάμε και του χρόνου, αλλά θα είμαστε πολύ λιγότεροι. Οι πράξεις για το μέλλον της ΟΜΟΝΟΙΑΣ άργησαν πάρα πολύ και το γεγονός πως το Σάββατο στην Έκτακτη Συνέλευση θα γίνει απλά “συζήτηση” είναι τραγικό και ενδεικτικό της ατολμίας που διακατέχει όσους επηρεάζουν την τύχη της.
