Σε κάθε αποτυχία, στα διάφορα σχόλια είναι σχεδόν πάντα σε περίοπτη θέση το “μια φορά και ένα καιρό, ήταν η ΟΜΟΝΟΙΑ”. Ενδεχομένως αυτοί που το γράφουν να μην αντιλαμβάνονται πως αν αυτό το μήνα δεν γίνουν αυτά που πρέπει, ίσως να και να γίνει πραγματικότητα. Διανύουμε τον πιο κρίσιμο μήνα στην ιστορία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Γιατί αν δεν περάσουμε πρώτα από όλα τα κριτήρια και αν δεν πάρουμε αποφάσεις για να προχωρήσει το σωματείο, ίσως και να μην υπάρχει επιστροφή.
Δεν είναι υπερβολικά τα όσα αναφέρουμε πιο πίσω. Εδώ και χρόνια κάνουμε βήματα προς τα πίσω αντί μπροστά. Αδυνατούμε να δούμε την μεγαλύτερη εικόνα και όσοι ορίζουν την τύχη της ομάδας αφήνουν εγωισμούς και ετσιθελισμούς να μπουν πάνω από το συμφέρον της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Είμαστε με το ένα πόδι μες τον τάφο αυτή είναι η αλήθεια. Και είτε θα το πάρουμε απόφαση και στις 14 Απριλίου θα γυρίσει οριστικά η σελίδα, είτε θα είμαστε κάθε εβδομάδα πιο λίγοι μέχρι να σβήσουμε. Δεν αντέχει το κορμί της ΟΜΟΝΟΙΑΣ άλλο πισωγύρισμα.
