Δεν μπορούμε να προβλέψουμε το μέλλον, οπότε δεν μπορούμε να ξέρουμε αν η ΟΜΟΝΟΙΑ θα βρει την “επόμενη μέρα” που θέλει και να καταφέρει επιτέλους να προχωρήσει. Ανεξάρτητα από το ποιος συνδυασμός επικρατήσει, ανεξάρτητα από το ποιο μοντέλο θα ακολουθηθεί, τίποτα δεν εγγυάται την επιτυχία. Μόνο η σκληρή δουλειά, ο επαγγελματισμός, η μεθοδικότητα. Κι ακόμα και αυτά, πολλές φορές δεν είναι αρκετά για να πιάσει κανείς πρωτάθλημα.
Εκείνο για το οποίο είμαστε πάντως βέβαιοι είναι πως η επόμενη μέρα θα βρει την ΟΜΟΝΟΙΑ χωρισμένη σε στρατόπεδα, σε όλα τα επίπεδα. Και στις τάξεις του κόσμου, πιθανότατα και εντός του διοικητικού συμβουλίου. Η οποιαδήποτε έκκληση για ενότητα αυτή τη στιγμή μοιάζει με ευχή που δεν θα πραγματοποιηθεί, αφού τις πλευρές διαχωρίζει πλέον ιδεολογική απόσταση. Και δεν ξέρουμε τι μπορεί να γίνει για να γεφυρωθεί και να υπάρξει πραγματική ενότητα.
Μην μας πάρετε στραβά, δεν ζητάμε από κανένα να υποχωρήσει ιδεολογικά στο βωμό της ενότητας. Δεν ζητάμε από κανένα να σωπάσει απλά για να νομίζουμε πως όλα είναι εντάξει, μέχρι να σκάσει η επόμενη βόμβα. Απλά μας προβληματίζει ιδιαίτερα η επόμενη μέρα. Μια γενική συνέλευση που θα έπρεπε να μας οδηγεί στην νέα εποχή, πλέον δεν μοιάζει και τόσο φωτεινή. Και σε μεγάλο βαθμό, ευθύνεται για αυτό η παντελής έλλειψη διάθεσης για διάλογο και η ξεκάθαρη πρόθεση επιβολής απόψεων με τον ένα τρόπο ή τον άλλο. Και θύμα προφανώς, όπως πάντα η ΟΜΟΝΟΙΑ.
