Ο Ματ Ντάρμπισαϊαρ είναι ίσως ο μοναδικός ποδοσφαιριστής φέτος που “δικαιούται” να μιλάει αφού μόνο αυτός κρατάει ψηλά τις απαιτήσεις του όπως έπρεπε να ήταν ο σύλλογος σε κάθε επίπεδο. Ο Άγγλος πιστεύει πάντως πως το τριφύλλι χρειάζεται μία αγωνιστική ανάσταση για επιστρέψει.
Ο Ματ μίλησε στην ελληνική ιστοσελίδα kingsport.gr και αφού ερωτήθηκε για πολλά θέματα για τον Ολυμπιακό και την παρουσία του εκεί, ακολούθως μίλησε για την ομάδα μας αλλά και για τις στιγμές στην Εθνική Αγγλίας Ελπίδων.
[…]Ενώ εσύ έχεις εξαιρετική παρουσία στην ΟΜΟΝΟΙΑ φέτος (21 γκολ στο πρωτάθλημα), όμως η ομάδα μετράει δέκα σερί ήττες στο πρωτάθλημα (αρνητικό ρεκόρ συλλόγου)
“Η ΟΜΟΝΟΙΑ διανύει μία δύσκολη εποχή με συνεχόμενες ήττες. Σε κανέναν δεν αρέσει αυτό. Ελπίζω πραγματικά να πάμε καλύτερα, να διορθωθούν τα αρνητικά και να προχωρήσει η ομάδα μπροστά. Ένα υπέροχο κλαμπ με εξαιρετικούς οπαδούς, χρειάζεται μία αγωνιστική “ανάσταση”, μία ώθηση ώστε να ξεχάσει την τρέχουσα σεζόν και να επιστρέψει σε καλές στιγμές και τίτλους. Ο κόσμος αξίζει κάτι καλύτερο…”
Γιατί χαιρετάς στρατιωτικά κάθε φορά που σκοράρεις;
“(Γέλια) Δεν είναι στρατιωτικός χαιρετισμός. Είναι απλά μία αναγνώριση και ευχαριστία στους φιλάθλους μας γιατί μου φέρθηκαν άψογα από την πρώτη μέρα που ήρθα στην ομάδα και με στήριξαν. Τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για αυτό”.
Πάμε και στην εθνική ομάδα της Αγγλίας. Δεν αγωνίστηκες στην ανδρών αλλά ήσουν πολύ σημαντικό στέλεχος στην εθνική ελπίδων, ειδικά στο Euro της Ολλανδίας το 2007 όπου πήγατε στους τέσσερις (σ.σ. προπονητής Στιούαρτ Πιρς).
“Ήταν ένα όνειρο που πραγματοποίησα. Κάθε παίκτης επιθυμεί να εκπροσωπήσει την εθνική ομάδα της χώρας του. Σε εκείνο το Ευρωπαϊκό U21 είχαμε πολύ καλό υλικό και ποιοτική ομάδα: Ααρον Λένον, Τζο Χαρτ, Ασλεϊ Γιανγκ, Λιρόι Λίτα, Αντον Φέρντιναντ κλπ!”
Σε εκείνο το τουρνουά πέτυχες κι ένα σημαντικό γκολ απέναντι στην (μετέπειτα φιναλίστ στην εν λόγω διοργάνωση) Σερβία στην 3η αγωνιστική των ομίλων στο Ναϊμέχεν.
“Ναι βέβαια, κι αυτό από τα αξέχαστα. Θυμάμαι όταν έκανα το 2-0 εξασφαλίζαμε την πρόκριση στα νοκ άουτ, όλοι οι συμπαίκτες μου έτρεξαν πίσω μου, έπεσαν πάνω μου πανηγυρίζαμε σαν μικρά παιδιά, μοναδικά συναισθήματα ευτυχίας! Μου πήρε λίγη ώρα για να συνειδητοποιήσω πραγματικά, τί είχα πετύχει εγώ και η ομάδα!”
Και λίγες ημέρες μετά ένας …ανεπανάληπτος και άτυχος για σας ημιτελικός στο Χέρενφεεν απέναντι στην “οικοδέσποινα” (μετέπειτα πρωταθλήτρια) Ολλανδία. Χρειάστηκε να χτυπηθούν …32 πέναλτι για να βγει ο νικητής!
“Τέτοια παιχνίδια δεν γίνονται συχνά. Δυστυχώς η τύχη δεν ήταν με εμάς: Είχαμε δοκάρι, δύο τραυματισμούς και ισοφαριστήκαμε στο 89′! Υπήρχε μεγάλη κούραση και κάθε ομάδα εκτέλεσε από 16 πέναλτι! Εγώ χτύπησα δύο, πρώτα σκόραρα, αλλά μετά το έχασα, τελικά μείναμε εκτός τελικού. Με τον τωρινό μου συμπαίκτη στην ΟΜΟΝΟΙΑ Χέντβιγκες Μαντούρο πολύ συχνά μιλάμε γι’ αυτό το ματς, ήμασταν αντίπαλοι εκείνη τη μέρα!”
Ο τερματοφύλακας της Ολλανδίας σε εκείνο το παιχνίδι ήταν ο Μπόι Βάτερμαν (σ.σ. απέκρουσε το δεύτερο πέναλτι του Ματ) που τώρα παίζει στον Αποέλ! Κι αυτό από τα …περίεργα έτσι;
“Αλήθεια; Αυτό δεν το ήξερα. Πραγματικά εντυπωσιακό! Είναι …πολύ μικρός ο κόσμος τελικά! Ακόμα και στο ποδόσφαιρο!”[…]
