Το πρώην μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΟMONOIAΣ, γιατρός Ανδρέας Φάντης, κατέθεσε επιστολή στην ιστοσελίδα goal.philenews.com καταθέτοντας την άποψη του για την εξέλιξη του πρωταθλήματος:
Αυτούσια η επιστολή του Ανδρέα Φάντη
«Η λέξη ποδόσφαιρο είναι άμεσα συνυφασμένη με την επίσης γνωστή λέξη γήπεδο, αυτής της κλασικής ρωμαϊκής αρένας, όπου οι μονομάχοι, ένας εναντίον ενός, αγωνίζονταν με πάθος σε έναν αγώνα «ζωής ή θανάτου». Έναν αγώνα έντιμο, καθαρό και επί ίσοις όροις, όπου το έπαθλο ήταν η ζωή ή ο θάνατος, όπου ο νικητής και ο ηττημένος γνώριζαν ότι ο θάνατος στην πραγματικότητα είναι η αρχή της ζωής, όπως βέβαια και κάθε στιγμή της ζωής είναι ένα βήμα προς τον θάνατο.
Δυστυχώς, η σημερινή μετεξέλιξη της ρωμαϊκής μονομαχίας, το ποδόσφαιρο δηλαδή, δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την κλασική αναμέτρηση, όχι μόνο τότε αγωνίζονταν ένας εναντίον ενός, ενώ σήμερα οι έντεκα της μιας ομάδας συχνά καλούνται (όχι μεμονωμένα) να αγωνίζονται εναντίον 12 ακόμη και 14άρων αντιπάλων, καταπατώντας οποιουσδήποτε κανόνες ηθικής (ταλαιπωρημένη ηθική, για πολλούς εντελώς άγνωστη λέξη).
Λίγο ή από τα ελάχιστα θετικά στοιχεία (φύση, ρύπανση, κυκλοφοριακό) που επέφερε ο κορωνοϊός, αυτή η θεομηνία, αυτή η κατάρα, έμελλε να είναι μια ιστορική, μπορεί και μοναδική στιγμή του κυπριακού ποδοσφαίρου που θα γραφτεί με χρυσά γράμματα. Γιατί; Διότι για πρώτη φορά όλα τα σωματεία, ουδενός εξαιρουμένου, ενωμένα και αλληλέγγυα (απίστευτο για την ποδοσφαιρική μας νήσο), κήρυξαν τον πόλεμο σε αυτόν τον μοχθηρό και θρασύδειλο εχθρό. Επειδή ο πόλεμος με τον πόλεμο αντιμετωπίζεται και διότι η ειρήνη είναι επαναστατική όχι ο πόλεμος.
Βεβαίως το θέμα μας τώρα αφορά τη διεξαγωγή του πρωταθλήματος στη μετακορωνοϊόν περίοδο. Μαθηματικό αξίωμα είναι το ποδόσφαιρο που είναι άμεσα συνδεδεμένο με το γήπεδο, άρα όλα όσα αφορούν το ποδόσφαιρο περιστρέφονται γύρω από αυτό, το καταπράσινο λιβάδι, όλα θα κριθούν και θα κερδηθούν μέσα σε αυτό, πουθενά αλλού, ούτε στο στρίψιμο του νομίσματος, ούτε στην τόμπολα ή το δημοφιλές τάβλι, αλλά ούτε και στις ευφάνταστες ιδέες κάποιου πολιτισμένου παράγοντα, δηλαδή να ισχύσει και φέτος η περσινή τελική κατάταξη, ούτως ώστε συγκεκριμένες ή καλύτερα συγκεκριμένη ομάδα να παραμείνει εκτός συμφωνίας.
Ομολογουμένως αυτό το θέμα με προβλημάτισε αρκετά, διότι εκτός των αγώνων, πρέπει να λάβουμε υπόψιν τους ίδιους τους [ποδοσφαιριστές, τις καιρικές συνθήκες, τα συμβόλαια των παικτών, την προετοιμασία και πολλά άλλα. Υποθετικά, ας θεωρήσουμε ότι προς το τέλος Μαΐου (εύχομαι να είναι πραγματικότητα και όχι απλώς ευχή) τελειώσουμε με τον ιό, αυτό δε σημαίνει ότι την επόμενη ημέρα επαναρχίζει το πρωτάθλημα.
Ασφαλώς θα προηγηθεί η προετοιμασία και μετά την μακρόχρονη διακοπή, το minimum χρονικό διάστημα που απαιτείται για να επανέλθουν οι ποδοσφαιριστές στην κατάλληλη φυσική κατάσταση. Θα είναι ενάμιση μήνας, αλλιώς μια χαλαρή, μικρόχρονη προετοιμασία, θα επιφέρει τον αναπόφευκτο τραυματισμό των ποδοσφαιριστών, άρα με απλά μαθηματικά μιλούμε για επανέναρξη των αγώνων μέσα Ιουλίου. Δηλαδή, με εξουθενωτικές θερμοκρασίες πέραν των 40ο κελσίου. Για την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος, υπολείπονται εννέα αγώνες, αυτό σημαίνει ενάμιση αγωνιστικός μήνας.
Φυσιολογικά, μετά το τέλος της περιόδου, θα είναι αναγκαία η ξεκούραση των ποδοσφαιριστών,, αλλά με πιεστικά χρονικά όρια. Η περίοδος αυτή θα είναι μηδαμινή για τις ομάδες που θα έχουν ευρωπαϊκές υποχρεώσεις. Σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα, πρέπει να ολοκληρωθούν και άλλες βασικές υποχρεώσεις όπως ο προγραμματισμός της νέας περιόδου, κάτι βέβαια που συνδέεται με οικονομική μελέτη και οικονομικές δυνατότητες των σωματείων, (π.χ. συμβόλαια, αποδεσμεύσεις κτλ).
Επομένως, το πρόβλημα που αναφύεται (δεν είναι βέβαια ο τετραγωνισμός του κύκλου), αλλά εξ’ ίσου δύσκολο είναι να βρεθεί η χρυσή τομή που θα εγγυάται ότι το πρωτάθλημα θα κριθεί στο γήπεδο, όπως και η στέψη του πρωταθλητή και ότι θα ολοκληρωθεί σε σύντομο χρονικό πλαίσιο. Η πρότασή μου που αφορά την επανέναρξη του πρωταθλήματος είναι η ακόλουθη: Η ολοκλήρωση του και η ανάδειξη του πρωταθλητή, όπως και των ομάδων που θα υποβιβαστούν, με τη μέθοδο νοκ άουτ.
Η δική μας πρώτη κατηγορία, αποτελείται από 12 ομάδες. Εισηγούμαι, όπως οι τελευταίες 4 ομάδες, αγωνιστούν για το ποιες από αυτές θα οδηγηθούν στην Β’ Κατηγορία. Όπως ανέφερε με τη μέθοδο του νοκ άουτ, σε ένα μόνο αγώνα, όχι διπλούς. Πλεονέκτημα έδρας θα έχει η ομάδα που βρίσκεται πιο ψηλά στη βαθμολογία ή να γίνει μια διευθέτηση των αγωνιζόμενων ομάδων για ουδέτερο γήπεδο. Παραμένουν πλέον οι σημαντικότεροι αγώνες, αυτοί που θα κρίνουν τον πρωταθλητή και τις θέσεις στην Ευρώπη.
Η εισήγησή μου είναι παρόμοια με τον «μηχανισμό» διεξαγωγής όσον αφορά στην υπόθεση υποβιβασμού, δηλαδή να αγωνιστούν οι 8 ομάδες για τον τίτλο σε μονούς αγώνες! Συγκεκριμένα, ο πρώτος της βαθμολογίας με τον όγδοο, ο δεύτερος με τον έβδομο, ο τρίτος με τον έκτο και ο τέταρτος με τον πέμπτο. Οι νικητές θα προχωρήσουν στον επόμενο γύρο, μέχρι τους ημιτελικούς που θα ξεκαθαρίσει ποιες δύο ομάδες θα διεκδικήσουν τον τίτλο. Κάτι ανάλογο γίνεται στο τένις. Όσον αφορά το γήπεδο διεξαγωγής, θα ισχύσει και εδώ το ίδιο μοτίβο όπως και στη διεξαγωγή των αγώνων για τη διαβάθμιση.
Πιστεύω ότι η μέθοδος αυτή, είναι η πλέον «δημοκρατική», αφού το πρωτάθλημα και τίτλος κρίνονται στο γήπεδο, με την παρουσία φιλάθλων! Εφόσον θα είναι μετά την περίοδο του κορωνοϊού. Δημοκρατική διότι ο πρωταθλητής δεν θα προαποφασίζεται μέσα σε κλειστά δωμάτια. Η διάρκεια μέχρι την ολοκλήρωση θα είναι πολύ πιο σύντομη, διότι ο πρωταθλητής αναδεικνύεται μετά από τρεις αγώνες και όχι μέσα από εννέα, και ξανατονίζω μέσα στο γήπεδο».
