Η αδυναμία μας στο σκοραρισμα συνεχίζεται. Το πρόβλημα εκείνο στο οποίο γίνεται συνεχής αναφορά εδώ και καιρό, από τον ίδιο μάλιστα τον προπονητή μας, που έχει να κάνει με την παραγωγικότητα μας ως ομάδα, παραμένει άλυτο. Το στατιστικό των 13 τερμάτων σε 12 αγώνες εκνευρίζει.
Χθες βράδυ βέβαια η ομάδα έφτιαξε φάσεις. Όχι πολλές, όμως αυτές που της παρουσιάστηκαν ήταν ευκαιρίες κραυγαλαίες. Είχε καλά διαστήματα στο παιχνίδι η ΟΜΟΝΟΙΑ όμως άργησε πάρα πολύ να βγάλει αντίδραση, ιδιαίτερα μετά το δεύτερο γκολ που δεχθήκαμε.
Γενικότερα είχαμε τον έλεγχο του αγώνα και στα 90 λεπτά όμως, δεχθήκαμε το γκολ από τον Σαντίκ στο 11ο λεπτό και για το επόμενο τέταρτο ήμασταν χαμένοι. Κλείσαμε καλά το πρώτο ημίχρονο ισοφαρίζοντας και πιέζοντας για την ανατροπή. Και εκεί που θα ανέμενε κάποια να δώσει συνέχεια η ομάδα στο δεύτερο ημίχρονο, δεχθήκαμε γκολ από πέναλτι και για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα βλέπαμε το ρολόι να κυλάει χωρίς να κάνουμε τίποτα. Οι μεγάλες ευκαιρίες χάθηκαν μετά το 80ο λεπτό.
Τα δε γκολ που δεχθήκαμε, προήλθαν από «παιδικά» λάθη. Στο πρώτο ο Ουζόχο δίνει δώρο την μπάλα στον αντίπαλο στο κέντρο, με την ομάδα να είναι σε αμυντική ανισορροπία ενώ στο πέναλτι που δόθηκε στη Δόξα, δεν υπήρχε κανένας λόγο να απλώσει το χέρι ο Λέτσιακς στον αντίπαλο, όσο κι αν λέμε πως εξαντλήθηκε η αυστηρότητα του διαιτητή.
Από την προσπάθεια που έγινε χθες βράδυ, ξεχώρισε με την απόδοση του ο Μιξ ενώ ήταν πολύ καλός ο Τζιωνής στο πρώτο ημίχρονο. Από κει και πέρα φαίνεται πως η επιλογή των Ντούρις και Τσέποβιτς μαζί στην επίθεση δεν έδωσε κάτι στην ομάδα, ο Λοϊζου προσπαθεί όμως δεν είναι σε καλή κατάσταση και φάνηκε πόσο πολύ μας έλειψε ο Παπουλής.
Είναι κάτι περισσότερο από εμφανές πως ο Λέτσιακς χρειάζεται ξεκούραση ενώ ούτε ο Σέχου έκανε καλό παιχνίδι χθες βράδυ.
Μεσοαμυντικά η ομάδα δεν ήταν άσχημη όμως όταν ο αντίπαλος κάνει μία τελική προσπάθεια στο παιχνίδι, σου βάζει δύο γκολ και σε κερδίζει, πάει να πει ότι τα όποια λάθη πρέπει να αποφεύγονται γιατί μπορεί και να στοιχήσουν. Κι αυτό έγινε κόντρα στη Δόξα.
Δυστυχώς αντί να δούμε τη διαφορά από τη κορυφή να μειώνεται, μετά τα προηγούμενα αποτελέσματα της αγωνιστικής, την βλέπουμε να αυξάνεται και αυτό μας στεναχωρεί. Ήταν βήμα πίσω στην πορεία που διαγράφει το τελευταίο διάστημα η ομάδα.
Τώρα έχουμε μπροστά μας δύο ντέρμπι. Την Τετάρτη με την ΑΕΛ και την Κυριακή με το Αποέλ. Μόνο αν τα κερδίσουμε μπορούμε να ελπίζουμε βάσιμα σε επιστροφή μας στη διεκδίκηση για τίτλο. Αν όχι, τότε το πρώτο που θα πρέπει να δούμε, είναι το πως θα διασφαλίσουμε τη συμμετοχή μας, σε πρώτη φάση, στην εξάδα.
Μπορεί αυτό να ακούγεται βαρύ, όμως είναι απόλυτα ρεαλιστικό.
