Το ταλέντο του Παναγιώτη Θεράποντος φωνάζει. Τα τελευταία 2 και κάτι χρόνια που τον παρακολουθούμε, είναι φανερό που βελτιώνεται συνεχώς. Φέτος δε, που ο Τόνι Σαβέφσκι δουλεύει εντατικά μαζί του, κάθε δευτερόλεπτο που παίρνει, δουλεύει ευεργετικά για αυτόν.
Χθες ο Παναγιώτης πέρασε στον αγώνα σαν αλλαγή για ένα 20λεπτο περίπου και πρόλαβε να ξεσηκώσει τον κόσμο. Η “ποδιά” που έσκασε στον σαφώς μεγαλύτερο και πιο έμπειρο αριστερό μπακ του Άρη, ήταν αυτή που απέσπασε τα περισσότερα χειροκροτήματα, εκείνο όμως που εντυπωσιάζει εμάς περισσότερο είναι το πόσο ουσιαστικός παρουσιάζεται, παρότι είναι ακόμα 16 χρονών.
Το στοίχημα για τον Παναγιώτη είναι ξεκάθαρο: να παραμείνει προσγειωμένος, σοβαρός και το ίδιο δουλευταράς. Μιλάμε για ένα εξαιρετικό παιδί, που ακόμα προσφωνεί τους υπεύθυνους των ακαδημιών και τους προπονητές που τον βοήθησαν με το “κύριε”. Στον κόσμο του ποδοσφαίρου όμως που μπαίνει, είναι πολύ εύκολο να παρασυρθείς, πολύ εύκολο να φουσκώσουν τα μυαλά σου. Πρέπει ο ίδιος με τη βοήθεια της οικογένειας και των προπονητών του, να μείνει προσηλωμένος στο στόχο, στο μεγάλο όνειρο της καθιέρωσης στη βασίλισσα. Η δόξα, τα λεφτά και η αναγνωρισιμότητα, μπορούν να περιμένουν.
Επί της ευκαιρίας, να πούμε πως δικαιώνεται ο Γούειν Γουάτκινς που έλεγε πριν από λίγα χρόνια για τη (τότε) φουρνιά των u15. Θεράποντος, Κατελάρης, Φιλιώτης, Ζαχαρίας Αντρέου είναι από εκείνη την ομάδα (υπάρχουν και άλλοι ταλαντούχοι, αναφέρουμε αυτούς που πήγαν Πολωνία) και ελπίζουμε πως θα έχουν όλοι ευκαιρίες. Θεωρούμε πως ένας ξένος τεχνικός διευθυντής με εμπειρίες και παραστάσεις, είναι αναγκαίος σε κάθε ακαδημία στην Κύπρο, τουλάχιστον για κάποια χρόνια μέχρι να μπουν σε ένα πρόγραμμα. Ειδικά στην ΟΜΟΝΟΙΑ που έχει το Σαβέφσκι, είτε θα γίνει τώρα η επένδυση στην ακαδημία, είτε ποτέ.
