Τι να πρωτοθυμηθούμε; Πόσες πίκρες γευτήκαμε στα χρόνια της ανυποληψίας; Οι Ευρωπαϊκές πληγές, οι Κυπριακές αποτυχίες είχαν γίνει για τον Ομονοιάτη συνήθεια. Και η αλλαγή ήρθε για όλους μας απότομα. Πρωτιές και πρωτάθλημα, κύπελλο και Ευρώπες… και είναι σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Όμως δεν είναι έτσι! Αυτό που καταφέρνει η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι άθλος. Η αλματώδης ανάπτυξη της και καθιέρωση της σαν μία σταθερή Ευρωπαϊκή ομάδα, ήταν κάτι που πριν, μόλις τρία χρόνια, ούτε που θα φανταζόμασταν. Είναι έτσι ή όχι;
Και ότι κι αν γίνει στα παιχνίδια με την Γκεντ η ΟΜΟΝΟΙΑ θα είναι ξανά Ευρωπαία τουλάχιστον μέχρι τον Δεκέμβρη. Και αυτό μας κάνει ευγνώμονες για όσα λαμβάνουμε από την ομάδα μας εδώ και κάποια χρόνια συνεχόμενα.
Η άλλοτε ρακένδυτη ΟΜΟΝΟΙΑ, είναι σήμερα ντυμένη με το λαμπερό Ευρωπαϊκό της φόρεμα και είναι πανέτοιμη να αντιπροσωπεύσει τη χώρα μας για ακόμα μία φορά. Και θα παίξει για τα χρώματα της, για το τριφύλλι, για τον κόσμο της!
Και η πίστη ότι θα μας κάνει ξανά περήφανους είναι δεδομένη!
