Στο παιχνίδι που παρακολουθήσαμε το Σάββατο, ο Λέτσιακς απέδωσε, ύστερα από καιρό, καλά. Από τα πόδια του δημιουργήθηκαν φάσεις στην επίθεση, αμυντικά δεν είχε αστοχίες και έδειξε να επανέρχεται. Βέβαια ένα καλό παιχνίδι, σε μία χρονιά στην οποία η γενικότερη απόδοση του δεν είχε καμία σχέση με αυτά που μας έδειξε στο παρελθόν, σίγουρα δεν είναι αρκετό. Όμως είναι θετικό το να δώσει συνέχεια και να πλησιάσει σε απόδοση τα γνωστά του επίπεδα.
Κι αν νιώσει ο Σωφρόνης ότι μπορεί να τον εμπιστευτεί ξανά για τη θέση του αριστερού μπακ, την οποία κέρδισε τελευταία ο Κίτσος, θα μπορέσει να σκεφτεί τον νεαρό Ελλαδίτη και για τη θέση του ακραίου μεσοεπιθετικού.
Μία θέση στην οποία η ομάδα δείχνει να πονάει ολόκληρη τη χρονιά. Ιδιαίτερα μετά την αποχώρηση του Μπρούνο και τη σταδιακή είσοδο του Σράντι, ήταν σοβαρή η έλλειψη.
Ακόμα και τώρα όμως, που ο Λύβιος δείχνει να ανεβαίνει, χρειάζεται μία επιπλέον επιλογή στα εξτρέμ. Και μπορεί να τη δώσει ο Κίτσος. Ο Μπάρκερ, κακά τα ψέματα, δύσκολα θα δώσει κάτι από δω και πέρα, ενώ ο Λοΐζου παραμένει ασταθής. Είναι και ο Ζαχαρίου ο οποίος τώρα αρχίζει να επανέρχεται, οπότε γίνεται αντιληπτό πόσο σημαντικό είναι να μπορέσει να Λέτσιακς να αποδώσει ξανά σε υψηλό επίπεδο και πόσο θετικά θα είναι τα επακόλουθα.
