Αυτό που βγαίνει σε γενικές γραμμές από τα παιχνίδια που έδωσε μέχρι στιγμής η Ομόνοια, είναι η άμεση ανάγκη για ενίσχυση. Να ξεκαθαρίσουμε φυσικά για άλλη μια φορά πως είναι άλλο πράμα η ανάγκη για ενίσχυση και άλλο η ισοπαλία με την Καρμιώτισσα. Στο κάτω κάτω δεν ήθελε τρεις μεταγραφές για να κρατήσει το 1-3 η Ομόνοια…
Όσον αφορά τώρα το μεταγραφικό κομμάτι, είναι ξεκάθαρο πλέον πως οι πράσινοι χρειάζονται ένα στόπερ ηγέτη να κάνει την διαφορά. Ένα παίκτη ήρεμο, με απλότητα στο παιχνίδι, προσωπικότητα, καλή πάσα που θα δώσει το κάτι παραπάνω. Αυτό που λείπει αυτή την στιγμή. Κακά τα ψέματα, έχουν δοκιμαστεί οι Μίλετιτς και Κουλιμπαλί και κανείς δεν εμπνέει ασφάλεια. Ο Αφρικανός μετρά μερικά παιχνίδια και το δείγμα είναι πιο μικρό, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν μοιάζει με τον ηγέτη που όλοι περίμεναν.
Από εκεί και πέρα, ο Μάθιους μέχρι στιγμής είναι μόνος δεξιά και κανείς δεν ξέρει πόσο έτοιμος θα επιστρέψει ο Ψάλτης. Ο Λέζιακς είναι σκιά του εαυτού του στα αριστερά, ενώ ο Μαρκίνιος δείχνει να θέλει ακόμη χρόνο, τουλάχιστον ως προς τα αμυντικά του καθήκοντα. Συνεπώς εδώ υπάρχουν δυο ερωτηματικά που κανείς δεν ξέρει αν θα εξελιχθούν θετικά ή όχι.
Μεσοεπιθετικά οι πράσινοι χρειάζονται ένα δεξί εξτρέμ και ένα επιθετικό, αφού ποσοτικά οι επιλογές δεν είναι αρκετές. Πρέπει να υπάρχουν ποιοτικές επιλογές και στον πάγκο για να μπορεί να παίρνει βοήθειες και από εκεί το τριφύλλι. Εξάλλου ο Λοϊζου είναι στα… πολύ κάτω του, ο Σίμιτς δείχνει ότι δεν είναι η θέση του δεξιά, ενώ ο Σεμέδο δείχνει να «καίγεται» αφού δεν παίρνει ποτέ αρκετές ανάσες λόγω έλλειψης ποιοτικών επιλογών.
Οι πράσινοι έχουν πολλά πράγματα που πρέπει να εξετάσουν. Θα πρέπει να πάρουν αποφάσεις άμεσα και ενδεχομένως να αναθεωρήσουν τα όσα είχαν υπόψη στον αρχικό σχεδιασμό. Δεν είναι τόσο κακό να κάνεις λάθη στις μεταγραφές. Λάθη πάντα θα γίνονται. Το σφάλμα θα είναι να βλέπεις μερικά πράγματα και να μην τα διορθώσεις…
Του Γιώργου Νικολάου / protathlima.com
