Πολύ μεγάλη απογοήτευση είναι το συναίσθημα που επικρατεί γενικότερα, την επομένη του ισόπαλου 0-0 με την ΑΕΖ. Η ομάδα εμφανέστατα πλήρωσε την αδυναμία της να δημιουργήσει όσο χρειαζόταν για να βρει έστω ένα γκολ και να φύγει με νίκη από το «Αμμόχωστος» χθες βράδυ. Η έλλειψη επιλογών στην επίθεση και όχι μόνο, το γεγονός ότι δεν μας βγήκε το παιχνίδι από την αρχή, η διαχείρηση του Ρέκνταλ στον αγώνα, δεν μας επέτρεψαν να κάνουμε χθες βράδυ το αυτονόητο. Να κερδίσουμε.
Ο Ρέκνταλ μίλησε μετά το τέλος του παιχνιδιού για βελτίωση μέσα στο επόμενο διάστημα όμως ο κόσμος ήδη ξενέρωσε και ότι και να ακούσει πλέον δυσκολεύεται να πιστέψει. Το τρένο του πρωταθλήματος φεύγει, τα σκαμπανεβάσματα της ομάδας παραμένουν, οι απουσίες πολλές, ενίσχυση δεν είδαμε ακόμα και δεν ξέρουμε τι πρέπει να γίνει για να μην επέλθει περαιτέρω οπισθοχώρηση.
Είναι από τις περιπτώσεις που δεν μπορεί να κανένας να ρίξει την ευθύνη στους ποδοσφαιριστές. Αυτοί ότι μπορούσαν έκαναν. Με τα λάθη τους; Με τα λάθη τους. Δεν γίνεται να μένει η ομάδα αστελέχωτη, ο μήνας σήμερα έχει 22 και το μόνο που ακούμε είναι… δεν είμαστε απελπισμένοι για μεταγραφές και πιθανόν να κάνουμε κάτι.
Χθες απέναντι μας ήταν μία ομάδα η οποία ούτε κλείστηκε, ούτε έκανε παιχνίδι σκοπιμότητας, μία ομάδα η οποία δέχθηκε φέτος 52 γκολ σε πρωτάθλημα και κύπελλο και η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν μπόρεσε μία φορά να παραβιάσει την εστία της. Μάλιστα υπήρξαν και οι στιγμές που κινδυνέψαμε, ιδιαίτερα στο δεύτερο μέρος όταν άρχισε να βγαίνει περισσότερο στις αντεπιθέσεις. Όμως όταν ο Μπέζους είναι γεμάτος επιπολαιότητα, ο Κακουλλής δεν μπόρεσε να συνδεθεί ούτε μία φορά με την υπόλοιπη ομάδα μπροστά, οι Λοΐζου και Σίμιτς δεν κατάφεραν να γίνουν ουσιαστικοί τότε τι άλλο θα μπορούσαμε να περιμένουμε;
Κρίμα γιατί πετάξαμε μία καλή προοπτική και πλέον τα πράγματα στο πρωτάθλημα είναι επικίνδυνα. Μπροστά μας τώρα 4 ντέρμπι και θα δούμε που θα βρισκόμαστε σε ένα μήνα, όταν θα τελειώνει η πρώτη φάση του πρωταθλήματος.
Επόμενο παιχνίδι αυτό με τη Πάφο στο ΓΣΠ.
