Τρεις μέρες έχουν περάσει και ακόμα μοιάζει δυσκολοχώνευτο ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν κέρδισε τον Άρη. Τη μια στριφογυρίζει στο μυαλό το δοκάρι του Σκέμπρι, την άλλη οι προκλήσεις του Τσούκκα. Ήρθε και εκείνη η ψήφος για το έπαθλο Ήθου και Αρετής στον Πάνο Κωνσταντίνου χθες να μας θυμίσει ακριβώς πόσο βαθιά ριζωμένη είναι η βρωμιά στο χώρο του κυπριακού ποδοσφαίρου.
Όλα αυτά πάντως δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίσουν. Το αντίθετο πρέπει να μας πεισμώσουν, να μας κάνουν πιο διψασμένους από ποτέ για τον τίτλο. Έχουμε την καλύτερη ομάδα στο πρωτάθλημα, αρκεί όμως να μείνουμε συγκεντρωμένοι στο μεγάλο στόχο, αρκεί να πατήσουμε σαν σκουλήκι όποιον προσπαθήσει να μας ανακόψει με δόλιο τρόπο. Ποδοσφαιρικά μιλάμε πάντα, μην πάει ο νους σας στο κακό…
Η εκδίκηση μας θα είναι το πρωτάθλημα. Αυτό θα τους κάψει περισσότερο, αλλά πιο σημαντικό είναι πως αυτό θα ικανοποιήσει εμάς περισσότερο. Το έχουμε ανάγκη και βάση ποδοσφαιρικής αξίας το δικαιούμαστε. Πρέπει όμως να δείχνουμε κάθε εβδομάδα πόσο πολύ το θέλουμε και πόσα είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε για να το κατακτήσουμε.
