Σε αυτή την κατηγορία δημοσιεύονται απόψεις από αναγνώστες. Δημοσιεύσουμε κάθε άποψη που θα μας σταλεί, χωρίς κατανάγκη να την ασπαζόμαστε, με την προϋπόθεση πως θα τηρεί τους στοιχειώδεις κανόνες του λόγου και να είναι ενυπόγραφη (έστω με κάποιο ψευδώνυμο).
Αγαπητοί αναγνώστες,
ΚΑΠΟΤΕ – Θυμάμαι κάποιες ένδοξες μέρες που καβάλα στο ποδήλατο μου έτρεχα για να πάω στο γήπεδο να παρακολουθήσω την αγαπημένη μας ομάδα την Ομόνοια. Όσο πλησίαζα στο γήπεδο τόσο πιο πολύ κτυπούσε η καρδιά μου. Όταν πια ήμουν τόσο κοντά όσο να έχω οπτική επαφή με το γήπεδο τότε όλα γίνονταν μαγικά. Τα συναισθήματα που ένοιωθα ήταν απερίγραπτα και όσα και να σας γράψω δεν μπορούν να περιγράψουν αυτές της μαγικές στιγμές. Παρόλα αυτά θα προσπαθήσω να σας δώσω μια μικρή γεύση.
«Ξαφνικά ζωγραφιζόταν στο πρόσωπό μου ένα χαμόγελο απέραντης ευτυχίας – καθώς ποδηλατούσα και πλησίαζα όλο και πιο κοντά στο Μακάριο στάδιο. Ο κόσμος που κατευθυνόταν στο γήπεδο βάδιζε σαν κουρδισμένος με πολύ γοργά βήματα για να εξασφαλίσει μία θέση καλή και να μπορέσει να απολαύσει την Βασίλισσα του. Καθώς περνούσες από δίπλα τους ένοιωθες πολύ έντονα μια απίστευτη αύρα θετικότητας και πίστης λες και επρόκειτο για προσκυνητές που πλησίαζαν όλο και περισσότερο στον σωτήρα τους. Στα πρόσωπά τους ήταν ζωγραφισμένη η χαρά και η περηφάνεια για την αγαπημένη τους ομάδα, την Βασίλισσα Ομόνοια.
Μπαίνοντας στο γήπεδο η μαγεία αυτή εξαργυρωνόταν κυριολεκτικά. Το σώμα σου και το μυαλό σου διαπερνούσε ένα ρίγος ενθουσιασμού και η φωνή σου ήταν πιο έτοιμη από ποτέ για τραγούδια και συνθήματα υπέρ τις πολυαγαπημένης μας ομάδας. Οι αντίπαλοι απλά δεν υπήρχαν ποτέ, δεν μπορούσες να τους ακούσεις και πολλές φορές άθελα σου δεν τους πρόσεχες καθόλου.»
ΣΗΜΕΡΑ – Αυτή την ευτυχία και την χαρά αγαπητέ λαέ της Ομόνοιας την ζήλεψαν όλοι, ακόμα και οι Θεοί. Την ζήλεψαν τόσο πολύ που αποφάσισαν να στήσουν μία πλεκτάνη καταστροφής της. Σημερινοί θεοί το ξέρουμε πολύ καλά ότι είναι αυτοί που έχουν τα λεφτά και την εξουσία. Το πιο παράξενο όμως από όλα είναι το ότι τους πληρώνουμε και από πάνω. (ΚΟΠ , διαιτησία, πολιτικούς κ.λ.π ).
Κατέβηκα από το ποδήλατο μου εδώ και πολλά χρόνια καθώς τώρα είμαι 35 χρονών. Αποφάσισαν κάποιοι για μένα και μου έκοψαν το ποδόσφαιρο επειδή μου πρόσφερε χαρά.
Έχω να πάω ποδόσφαιρο εδώ και κάτι χρόνια διότι αποφάσισα ότι δεν θέλω να πληρώνω αυτούς τους ανθρώπους πλέον. (ΚΟΠ , διαιτησία, πολιτικούς κ.λ.π ).
Πολλές φορές αναρωτιέμαι , αν ακολουθούσαν το παράδειγμα μου όλοι οι ΟΜΟΝΟΙΑΤΕΣ τι θα γινόταν; Ίσως να καθάριζε η βρωμιά και να μπορούσα να ξαναπάω και εγώ γήπεδο.
Ο κάθε ένας ας αναλογιστή το μερίδιο ευθύνης του , εγώ πήρα της αποφάσεις μου ΕΣΕΙΣ;
ΟΜΟΝΟΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
Π.Π.
