Η φωτογραφία που συνοδεύει αυτό το κείμενο, προδίδει πως θα μπορούσαμε να απαντήσουμε την ερώτηση του τίτλου με μια και μόνο λέξη: Μορέιρα! Ναι, ο Ζοσέ Μορέιρα είναι παράδειγμα επαγγελματία ποδοσφαιριστή και μακάρι να μπορούσαμε να επιλέξουμε μόνο ποδοσφαιριστές της δικής του ποιότητας, τόσο ανθρώπου όσο και παίκτη. Να γίνουμε όμως πιο συγκεκριμένοι.
Ο Ζοσέ Μορέιρα ήταν (παρέα με τον Αντρέ Σκέμπρι) ο πιο σταθερός ποδοσφαιριστής της ΟΜΟΝΟΙΑΣ τη φετινή χρονιά. Δεν άφησε σε κανένα σημείο τα οικονομικά προβλήματα να μπουν στο μυαλό του. Από τη στιγμή που έβαζε τα ρούχα της προπόνησης, ή τη στολή του τερματοφύλακα, στο μυαλό του υπήρχε μόνο το ποδόσφαιρο. Δεν άφηνε επίσης ούτε την κάκιστη απόδοση της ομάδας να τον επηρεάζει. Αυτός ήξερε πως πρέπει πάντα να δίνει το 100% και το κατάφερνε.
Το όνομα του δεν μπήκε ποτέ σε κοσμικό περιοδικό ή ιστοσελίδα. Ελάχιστοι είναι αυτοί που τον είδαν σε νυκτερινή έξοδο, εκτός αν μιλάμε για φαγητό με την οικογένεια του. Δεν ακούστηκε ποτέ πως δημιούργησε οποιοδήποτε πρόβλημα στα αποδυτήρια. Όταν πέρσι το καλοκαίρι τον ήθελε η Μπράγκα ενώ είχε πολύ χαμηλό συμβόλαιο με την ΟΜΟΝΟΙΑ, έδειξε πως θέλει να είναι εδώ, απολαμβάνει να είναι εδώ, θέλει να είναι ποδοσφαιριστής της ΟΜΟΝΟΙΑΣ Λευκωσίας. Ούτε παρακάλια για να μείνει, ούτε απειλές ότι θα φύγει.
Και τέλος δεν έχασε ούτε και ένα δευτερόλεπτο της φετινής πορείας. Ούτε και ένα. Όταν είχε εκείνο το ανατριχιαστικό πέσιμο στα ματς με τον Απόλλωνα χαρακτήρισε τον εαυτό του τυχερό. Αμέσως επενέβη ο Σερφά για να του πει πως “φίλε είναι οι ώρες που περνάς στο γυμναστήριο, όχι η τύχη”. Όπως δίνει 100% στο γήπεδο ο Μορέιρα, δίνει και στην προπόνηση. Θέλει κάθε μέρα να γίνεται καλύτερος. Θέλει πάντα να παίζει και ξέρει πως το κορμί του είναι το επάγγελμα του και το φροντίζει όπως πρέπει να κάνει ένας επαγγελματίας.
Η ποιότητα ενός ποδοσφαιριστή είναι πάντα το πρώτο που κοιτάνε προπονητές και σκάουτερς. Όπως μας έχουν αποδείξει όμως τα 2-3 χρόνια των σοβαρών οικονομικών προβλημάτων, η ΟΜΟΝΟΙΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να κοιτάζει και το χαρακτήρα. Χρειαζόμαστε δυνατούς χαρακτήρες, συγκεντρωμένους στο στόχο, με κίνητρα και δίψα για επιτυχίες. Χρειαζόμαστε παίκτες που στις δυσκολίες δεν θα ψάξουν δικαιολογίες, αλλά θα κάνουν τη δουλειά τους. Χρειαζόμαστε παίκτες που δεν θα εκμεταλλευτούν το οικονομικό, για να κάνουν απειθαρχίες ή να επιλέγουν παιχνίδια. Τη νέα χρονιά, αρνούμαστε να δεχτούμε πως το οικονομικό είναι δικαιολογία. Ξέρουν πλέον ΟΛΟΙ πως είναι εκεί και υπαρκτό. Και όταν υπογράφουν στην ΟΜΟΝΟΙΑ, ξέρουν πως ίσως κάποια στιγμή μπορεί ο μισθός να καθυστερήσει. Αν είχαμε όμως φέτος στο ρόστερ μας 20 Μορέιρα τι θέση θα τερματίζαμε;
