Εκείνο που προσπαθεί η τωρινή διοίκηση να κάνει, είναι μάλλον ξεκάθαρο. Θέλει να ρίξει τον προϋπολογισμό αρκετά, επιδιώκοντας παράλληλα να διατηρήσει τα έσοδα της, ούτως ώστε και οι παίκτες να πληρώνονται και οι παλιές οφειλές να ξεχρεώνονται. Ιδανικά, αυτό θα γίνει σε συνδυασμό με καλό ποδόσφαιρο στο γήπεδο.
Ίσως το πιο σημαντικό πάντως στην όλη αυτή διαδικασία, είναι να θυμόμαστε πως το χρέος είναι μεγάλο και δεν πρόκειται να αποπληρωθεί σε μια χρονιά. Χρειάζεται πειθαρχία, ότι κι αν ξημερώσει η επόμενη μέρα. Αν δούμε πως η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν πάει για πρωτάθλημα, δεν χρειάζεται να αρχίσουμε πάλι τα γνωστά με αποδεσμεύσεις προπονητών και παικτών. Αν από την άλλη βλέπουμε πως πάμε καλά, να μην παρασυρθούμε και να αρχίσουμε ξανά ανοίγματα.
Οι επόμενες 1-2 χρονιές είναι μεταβατικές, με το τέλος τους πρέπει το χρέος να είναι βιώσιμο. Μακάρι να έρθουν και πολλές αγωνιστικές επιτυχίες και να καταφέρουμε να ξεχρεώσουμε μέσα από το γήπεδο. Αν αυτό όμως δεν γίνει, να μείνουμε σταθεροί σε αυτό που ξεκίνησε μέχρι η ομάδα να αποπνέει ξανά υγεία.
