Ο τόπος συνάντησης, γνωστή καφετερία στο κέντρο της Λευκωσίας. Ο ποδοσφαιριστής που θα καθόταν απέναντι μας για συνέντευξη, ο Ζοσέ Μορέιρα. Ένας παίκτης με όνομα βαρύ σαν ιστορία, θητεία στην εθνική Πορτογαλίας, τίτλους με τη μεγάλη Μπενφίκα, που είχε σαν προπονητές ονόματα όπως ο Χάινκες, ο Ζεσούς, ο Μουρίνιο, ο Ρότζερς και συμπαίκτες σαν το Ρονάλντο και που πρόλαβε σε λίγους μήνες μέσω της απόδοσης, αλλά και της αφοσίωσης του στην ΟΜΟΝΟΙΑ να κερδίσει τους πάντες.
Κι όμως, επιβεβαίωσε τις πληροφορίες που είχαμε πως πρόκειται για ένα άνθρωπο προσγειωμένο, συνηδειτοποιημένο, πραγματικό διαμάντι για την ΟΜΟΝΟΙΑ και το κυπριακό ποδόσφαιρο. Α, επιβεβαίωσε επίσης πόσο λατρεύει τη Κύπρο και την ΟΜΟΝΟΙΑ! Κι αν είναι κάτι που πρέπει όλοι οι ΟΜΟΝΟΙΑΤΕΣ να κρατήσουν από τα όσα θα διαβάσουν πιο κάτω, είναι το θετικό τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει ο Ζοσέ οτιδήποτε έχει σχέση με το ποδόσφαιρο και την ΟΜΟΝΟΙΑ.
Ο…Espresso και η πορεία προς την ΟΜΟΝΟΙΑ
«Μόνο ένα Εσπρέσσο», ζήτησε να πιει ο Ζοσέ, τον οποίο μάλιστα τελείωσε σε μερικά δευτερόλεπτα. «Μόνο αυτό θα πιεις;» ρωτήσαμε αυθόρμητα για να μας πει γελώντας «στη Πορτογαλία έτσι πίνεις το καφέ! Αγοράζουμε συνήθως για 50-60 σεντ από μικρά περίπτερα και τον πίνουμε στο δρόμο! Εδώ μπορείτε να πίνετε ένα φραπέ για ώρες! Θυμάμαι τον Κατσουράνη στη Μπενφίκα που μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση με τον καφέ του! Ωραίος παίκτης και άνθρωπος ο Κώστας!». Μας έδωσε πάντως ιδανική πάσα για να ξεκινήσουμε τη συνέντευξη:
Η Μπενφίκα ήταν η ομάδα της καρδιάς σου και έπαιξες σε αυτήν για περισσότερο από μια δεκαετία. Πώς ένιωθες που αγωνιζόσουν για την ομάδα που αγαπούσες;
Είναι πραγματικά υπέροχο να παίζεις σε μια ομάδα την οποία αγαπάς και τη νιώθεις δική σου. Αυτό είχα την ευκαιρία να το πράξω για 12 χρόνια στη Μπενφίκα. Μετά όμως πήρα την απόφαση να φύγω, γιατί ήταν πολύ δύσκολο να παίξω εκείνη την εποχή και με εκείνο το προπονητή και έφυγα για την Αγγλία και τη Σουόνσι. Μου άρεσαν πολύ οι άνθρωποι στη Σουόνσι, όμως δεν την ένιωθα σαν τη Μπενφίκα και αποφάσισα να φύγω. Όταν έμεινα χωρίς ομάδα, ένιωθα πως θέλω ξανά μια ομάδα να αγαπώ για να παίξω. Ήμουν τυχερός, βρήκα την ΟΜΟΝΟΙΑ, είμαι εδώ ήδη 1,5 χρόνο και θέλω να μείνω για πάντα, να μείνω και εδώ 12 χρόνια!
Νιώθεις την ΟΜΟΝΟΙΑ το ίδιο με τη Μπενφίκα πλέον;
Ναι, σίγουρα. Και θέλω να τελειώσω όπως άρχισα, σε μια ομάδα την οποία αγαπώ. Είμαι χαρούμενος εδώ γιατί νιώθω να με αγαπούν και γιατί αγαπώ αυτό για το οποίο αγωνίζομαι. Νιώθω την ίδια αν όχι και περισσότερη αγάπη όπως για τη Μπενφίκα. Το είχα πει και πιο παλιά και πραγματικά το νιώθω: δεν μπορείς να πληρώσεις την αγάπη. Δεν μπορούν να αγοράσουν τα χρήματα αυτό που σου δίνουν οι οπαδοί. Και αυτό σου μένει στο τέλος της ημέρας, η αγάπη του κόσμου. Ήμουν χαρούμενος στη Μπενφίκα, είμαι χαρούμενος στην ΟΜΟΝΟΙΑ.
Στη Μπενφίκα πάντως, ήσουν ξανά ο αγαπημένος της κερκίδας. Οι οπαδοί σε αγαπούσαν, ήθελαν να είσαι ο πρώτος τερματοφύλακας, αλλά την ίδια περίοδο είχες δυο σοβαρούς τραυματισμούς στο γόνατο. Νιώθεις πως η καριέρα σου θα μπορούσε να ήταν διαφορετική αν δεν έρχονταν οι τραυματισμοί; Πόσο δύσκολο είναι να επιστρέψεις;
Όταν τραυματίστηκα είχα ήδη 100 συμμετοχές στη Μπενφίκα και ήμουν στη καλύτερη κατάσταση της καριέρας μου. Δυστυχώς οι τραυματισμοί είναι κομμάτι του ποδοσφαίρου. Χτύπησα το δεξί μου γόνατο το 2005,έκατσα 6 μήνες, αλλά σαν τερματοφύλακας αν χάσεις τη θέση σου και το ρυθμό σου, μόνο αν τραυματιστεί ο βασικός μπορείς να ξαναπαίξεις. Το 2007, όταν ήμουν και πάλι σε ανοδική πορεία, χτύπησα το αριστερό γόνατο. Τρία χρόνια τραυματισμών, αλλά και τρία χρόνια εμπειρίας. Στη ζωή και το ποδόσφαιρο πρέπει να μάθεις πως υπάρχουν καλά γεγονότα αλλά και κακά. Αυτά τα τρία χρόνια έφτασα στον πάτο, αλλά επέστρεψα. Είναι πολύ δύσκολο για ένα παίκτη να είσαι σε χαμηλό σημείο και να ανέβεις. Σου μαθαίνει όμως να είσαι δυνατός και μετά θέλεις περισσότερα από τη ζωή. Αυτά είναι πλέον πίσω μου, πλέον είμαι υγιής και είμαι καλύτερος από ότι όταν ήμουν 24 χρονών!
Γιατί έφυγες τότε από τη Μπενφίκα για τη Σουόνσι. Ήταν λόγω του Ζεσούς;
Θέλω να παίζω και εκείνη τη περίοδο ένιωθα πως δεν θα το πράξω με το Ζορζ Ζεσούς. Είχε ευκαιρίες να με ξεκινήσει αλλά δεν το έπραξε. Σε όλη μου τη ζωή, σέβομαι τις αποφάσεις των προπονητών μου, έτσι δεν δημιούργησα πρόβλημα, απλά ζήτησα να αποχωρήσω. Είχα μπροστά μου την ευκαιρία να πάω στη Πρέμιερ Λιγκ και ήθελα να παίξω. Δυστυχώς δεν έπαιξα πολύ στη Σουόνσι, αλλά και πάλι ήταν μια εμπειρία. Δοκίμασα ένα διαφορετικό πρωτάθλημα, διαφορετικό είδος προπόνησης, διαφορετική κουλτούρα και νοοτροπία. Δεν πίστευα ποτέ στη ζωή μου για παράδειγμα πως θα έπαιζα εντός έδρας κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και η ομάδα μου δεν θα πήγαινε στο ξενοδοχείο! Ο Μπρένταν Ρότζερς και ο σύλλογος μας έλεγε παίζουμε στις 15:00, στις 13:00 πρέπει να είστε στο γήπεδο! Εμπιστεύονταν τους παίκτες και αυτοί ένιωθαν την ευθύνη, έμεναν σπίτι και χαλάρωναν για τον αγώνα. Είναι νοοτροπία. Αυτό μπορεί να γίνει στην Αγγλία, αλλά ίσως όχι στη Κύπρο. Αν δεν πάμε ξενοδοχείο, εγώ σίγουρα θα μείνω σπίτι, ίσως κάποιος άλλος όχι. Στο ποδόσφαιρο γενικά δεν μπορείς να βάλεις για κανένα το χέρι στη φωτιά! Μην πεις ποτέ 100%, καλύτερα πες 99,9%! Ο κάθε ένας θέλει το καλύτερο για τον εαυτό του! Προσωπικά η αγάπη μου είναι το ποδόσφαιρο, αγαπώ αυτό που κάνω.
Στην Αγγλία προφανώς κάτι πήγε λάθος. Έλυσες το συμβόλαιο σου και για 6 μήνες, επέλεξες να μείνεις χωρίς ομάδα, παρότι είχες προτάσεις. Τι περνούσε τότε από το μυαλό σου; Και πώς πήρες την απόφαση να έρθεις στην ΟΜΟΝΟΙΑ;
Μόλις έλυσα το συμβόλαιο μου με τη Σούνσι, είχα πρόταση και πάλι από την Αγγλία. Ήξερα όμως σε κείνο το σημείο, ότι πρέπει να διαλέξω ομάδα που θα παίζω, αλλά και που θα είμαι χαρούμενος. Ήμουν σε ένα σημείο της καριέρας μου που ήξερα πως είναι κομβικό. Η ομάδα από την Αγγλία ήταν καλή, αλλά μου φαινόταν κάπως «κρύα». Είμαι πολύ συναισθηματικός, δεν ένιωθα πως είναι εκεί που θέλω να συνεχίσω. Πήγα Πορτογαλία, είχα πρόταση από ομάδα πρώτης κατηγορίας, κόντεψα να υπογράψω, αλλά δεν το έκανα. Ο μάνατζερ μου έφερε πρόταση από Αζερμπαϊζάν. Ταξίδεψα εκεί, όμως δεν ένιωθα πως εκεί θέλω να συνεχίσω. Είπα στον μάνατζερ μου πως θέλω να νιώθω καλά εκεί που θα είμαι και δεν υπέγραψα πουθενά.
Για 6 μήνες προπονούμουν ατομικά στο γυμναστήριο ως το Γενάρη. Φτάσαμε στις 29 του μήνα και καμιά πρόταση δεν με ενέπνεε. Τότε πέρασαν πολλά από το μυαλό μου, ο καιρός περνάει και εγώ δεν παίζω ποδόσφαιρο. Να μείνω χωρίς ομάδα όλη τη χρονιά; Να σταματήσω το ποδόσφαιρο; Είπα όχι, κάτι θα έρθει γιατί η αλήθεια είναι σαν το λάδι, πάντα αν βάλεις νερό έρχεται από πάνω! 29 του μήνα πήρα τηλεφώνημα ενώ ήμουν στο γυμναστήριο! «Θες να πας στην ΟΜΟΝΟΙΑ;». Απάντησα ΝΑΙ και πήρα αμέσως τον Μπρούνο Αγκουϊάρ που είναι φίλος μου και αγωνιζόταν εκεί στο τηλέφωνο. Μου είπε «ναι, ναι έλα, η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι μεγάλη ομάδα, έχει μεγάλο κόσμο και είσαι καλύτερος από τους άλλους τερματοφύλακες». Η πρώτη πρόταση που μου έγινε ήταν πολύ χαμηλή μισθολογικά, αλλά αποφάσισα να υπογράψω τα συμβόλαια και να πάω στην Κύπρο! Μου τα έστειλαν με email, τα υπέγραψα μες το γυμναστήριο, γιατί ένιωθα πως επιτέλους βρήκα κάτι που θα αποδειχθεί καλό.
Την επομένη πήρα τη κόρη μου στο σχολείο, ο μάνατζερ μου με πήρε να μου πει «στις 13:00 πετάς για Κύπρο!». Μάζεψα τα πράγματα μου γρήγορα, δεν είπα καν αντίο στη κόρη μου και μετά έκλαιγε στη μαμά πως δεν την αποχαιρέτισα και έφυγα για άλλη χώρα! Τώρα λατρεύει την Κύπρο! 31 Ιανουαρίου ήρθα στη Κύπρο υπέγραψα και την επομένη ήμουν στην αποστολή για Παραλίμνι! Ήξερα για την ΟΜΟΝΟΙΑ, γιατί ήξερα άλλους παίκτες και είπα πως εδώ ναι μπορώ να πάω! Ο Μπρούνο μάλιστα μου είπε τα καλύτερα και επέμενε να έρθω! Μόλις μπήκα στο ξενοδοχείο, ο Μπρούνο μου κτύπησε τη πόρτα! Σε δυο μέρες μου κανόνισε αυτοκίνητο και είχε διευθετήσει να δώ 4 σπίτια! Ετοίμασε τα πάντα για μένα σε 2 μέρες! Βοήθησε πολύ την προσαρμογή μου και τώρα που έμαθα τη ζωή της Κύπρου τη λατρεύω! Τα λεφτά ήταν χαμηλά αλλά δεν με ένοιαζε, ένιωθα πως βρήκα μια ομάδα να με εμπνεύσει.
Η προσαρμογή ήταν εύκολη;
Με βοήθησε αρχικά ο Κώστας Τόσκας, ο προπονητής τερματοφυλάκων παρόλο που δεν μιλούσε αγγλικά και εγώ δεν μιλούσα ελληνικά και η συνεννόηση ήταν αστεία. Στο αυτοκίνητο επίσης προς τα γραφεία, ο Κύπριος μάνατζερ μου, ο Δημήτρης Ζήνωνος μου είπε να μην υποτιμήσω το επίπεδο του κυπριακού πρωταθλήματος. Και πράγματι, υπάρχουν συνθήκες εδώ που δεν συναντάς αλλού. Κάποιες φορές περίεργος καιρός, περίεργοι οπαδοί, περίεργοι διαιτητές. Πρέπει να είσαι πάντα έτοιμος να καταλάβεις τις συνθήκες του πρωταθλήματος που αγωνίζεσαι και να προσαρμοστείς. Σε αυτό το επίπεδο, ο Δημήτρης με βοήθησε πολύ να καταλάβω το κυπριακό πρωτάθλημα και τις άλλες ομάδες. Είναι πολύ σημαντικό να ξέρεις ποια είναι τα ντέρμπι για παράδειγμα.
Μετά βέβαια στην προσαρμογή έβαλε το χεράκι του και ο κόσμος. Πρέπει να ξέρεις και την ιστορία της ομάδας, να ξέρεις για ποιον αγωνίζεσαι. Για αυτό με βοήθησαν πάρα πολύ οι οπαδοί της ομάδας μας. Κάποιοι μπορούν να πουν πως ένας παίκτης έχει σελίδα στο Facebook για να είναι αρεστός. Όχι, οι οπαδοί στο Facebook, μου στέλνουν την ιστορία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ! Ξέρω τα πάντα για την ιστορία του συλλόγου μας, και σε αυτό βοήθησαν οι οπαδοί. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Στα γενέθλια της ΟΜΟΝΟΙΑΣ έγραψα τους τίτλους μας «20 πρωταθλήματα, 14 κύπελλα». Σε μερικά δευτερόλεπτα πήρα μήνυμα «Ζοσέ, έχουμε και 16 Σούπερ Καπ!». Στην Πορτογαλία δεν μας νοιάζουν τόσο, εδώ όμως μετράνε! Μετά άλλος οπαδός μας μου είπε πως πριν το 53, υπήρχαν δυο πρωταθλήματα και σε αυτό που συμμετείχε η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει 4 πρωταθλήματα και 5 κύπελλα, αλλά δεν της τα αναγνωρίζουν! Αν δεν έβαζα τίποτα, δεν θα μάθαινα! Ένας φίλος μου εδώ επίσης μου εξήγησε πως δημιουργήθηκε η ΟΜΟΝΟΙΑ και γιατί. Αν ξέρεις την ιστορία του σπιτιού σου, του συλλόγου είτε θα τον αγαπήσεις, είτε θα τον μισήσεις. Αυτή τη στιγμή λατρεύω την ΟΜΟΝΟΙΑ και κάθε μέρα η αγάπη γίνεται μεγαλύτερη λόγω της ιστορίας μας.
Δεν θα κάνω την επόμενη ερώτηση που ήταν για το αν σου αρέσει η Κύπρος γιατί είναι ξεκάθαρο…
Φίλε μου αρέσει ο κόσμος, μου αρέσει ο καιρός, μου αρέσει το φαγητό, μου αρέσει η ΟΜΟΝΟΙΑ…Μπορώ να πάω για καφέ εδώ και να έρθουν οπαδοί από άλλες ομάδες και να κάνουμε φυσιολογική συζήτηση. Τις προάλλες κόρη μου έπαιζε με το ποδήλατο της και οπαδοί του Αποέλ ήρθαν να μου μιλήσουν, για ποδόσφαιρο. Αυτοί στηρίζουν το Αποέλ, εμείς στηρίζουμε την ΟΜΟΝΟΙΑ είναι λογικό. Όμως η συζήτηση ήταν κάτι καλό, μπήκε στη παρέα και ΟΜΟΝΟΙΑΤΗΣ φίλος τους και μιλήσαμε σαν φυσιολογικοί άνθρωποι, που μιλάνε για μπάλα.Είναι πολύ καλό αυτό. Στο γήπεδο βέβαια παίζεις για να κερδίζεις.
Το μόνο που δεν μου αρέσει βέβαια είναι η βία στο γήπεδο και οι ρίξεις αντικειμένων. Γιατί να δώσουμε λεφτά στην ομοσπονδία, ας τα δώσουμε στην ΟΜΟΝΟΙΑ! Διαβάζω μερικές φορές στο omonoianews τα πρόστιμα και είναι τεράστια! 20,000 για φωτοβολίδες, αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν πολύ το σύλλογο! Λατρεύω την ατμόσφαιρα που φτιάχνει η ΘΥΡΑ 9, οι πυρσοί, τα κορεό είναι φανταστικά! Μετά όμως γιατί να ρίξουμε αντικείμενα στο γήπεδο κι αυτό αφορά προφανώς όλες τις κερκίδες; Ας τα ρίξουμε στο «αυλάκι» μπροστά από τη κερκίδα! Είμαι και τερματοφύλακας και πολλές φορές νιώθουμε τον κίνδυνο. Δεν είναι ωραίο για ένα παίκτη..Είναι κακό και για το ρυθμό του παιχνιδιού.Χρειαζόμαστε περισσότερο Fair Play στις κερκίδες στην Κύπρο. Αν θες να σπρώξεις την ομάδα σου, κάνε το μέχρι θανάτου κι εγώ είμαι έτοιμος να πεθάνω στο γήπεδο! Κάνε το όμως με τη φωνή σου, το τραγούδι το, το χειροκρότημα!
Κατά τα άλλα λατρεύω τα πάντα στη Κύπρο, το ίδιο και η οικογένεια μου.
Σκέφτεσαι να μείνεις εδώ μετά το ποδόσφαιρο;
Θέλω να παίξω για πολλά χρόνια ακόμα, έτσι δεν το σκέφτομαι ακόμα! Ο Μαργκάσα μου λέει θα αγοράσεις ένα σπίτι δίπλα στο δικό μου και θα μείνουμε για πάντα εδώ να βλέπουμε ΟΜΟΝΟΙΑ (γέλια). Τα πάντα είναι πιθανά. Ίσως στο μέλλον να μην θέλω να επιστρέψω στη Πορτογαλία και η πρώτη μου επιλογή θα είναι η Κύπρος, γιατί είμαι πολύ χαρούμενος εδώ.
Σαιζόν 2014-15: Επιστροφή στη δράση
Επιστροφή στις προπονήσεις αύριο. Πώς νιώθεις;
Ανυπόμονος! Ξεκίνησα προπονήσεις 4 Ιουνίου! Το ποδόσφαιρο είναι για μένα το πιο όμορφο πράγμα στο κόσμο! Μου αρέσει να προπονούμαι, μου αρέσει να παίζω. ΟΚ κάποιες φορές είναι δύσκολο, όταν ο προπονητής σπρώχνει για βελτίωση, αλλά πάντα μπορούμε να δώσουμε λίγο παραπάνω. Αλλά είσαι ο ένας άνθρωπος που πρέπει να σπρώξει. Μόνο εσύ μπορείς να σπάσεις τα προσωπικά σου ρεκόρ. Αν έτρεξες σήμερα 10 λεπτά, αύριο σπρώξε για 10 και ένα δευτερόλεπτο. Αν έχουμε στόχους να βελτιωθούμε, στο τέλος θα τα καταφέρουμε.
Φέτος ο ανταγωνιστής σου για τον άσσο είναι ένας σπουδαίος τερματοφύλακας, ο Γιωργαλλίδης. Λογικά θα ξεκινήσεις ως πρώτος και ο Αντώνης θα είναι αναπληρωματικός, ο ανταγωνισμός όμως θεωρείς πως θα κάνει καλό;
Δεν σκέφτομαι έτσι, ότι είμαι εγώ ο βασικός και ο Αντώνης με το Παναγή αλλαγές μου. Θα είμαστε οι 3 τερματοφύλακες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Εμείς σαν ομάδα τερματοφυλάκων θα προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε την ΟΜΟΝΟΙΑ όσο μπορούμε. Εννοείται ότι προσπάθεια μου είναι πάντα να παίζω, με σεβασμό προς τον Αντώνη και το Κωνσταντίνο. Έχω αυτό το στόχο και θα σπρώξω τον εαυτό μου για να τα καταφέρω, φυσικά το ίδιο θα πράξουν και οι συμπαίκτες μου. Αν δίνουμε όμως και οι 3 100% είναι σίγουρο πως θα είμαστε καλοί για την ΟΜΟΝΟΙΑ. Για μένα η ΟΜΟΝΟΙΑ διαθέτει τους 3 καλύτερους τερματοφύλακες της Κύπρου και θα παλέψουμε για το καλό της ομάδας.
Έχεις πολλούς νέους συμπαίκτες φέτος. Θα χρειαστεί χρόνος ή είναι απλά θέμα προπόνησης;
Είναι απλά θέμα προπόνησης και να καταλάβουν οι καινούριοι τι είναι η ΟΜΟΝΟΙΑ. Έρχονται για την ΟΜΟΝΟΙΑ, πρέπει να νιώθουν τη φανέλα (στα ελληνικά!), το σύλλογο, τους οπαδούς και τη νοοτροπία. Αν αντιλαμβάνονται για ποιον παίζουν, τα υπόλοιπα είναι θέμα προπόνησης. Αν ξέρεις τι είναι η ΟΜΟΝΟΙΑ -και τώρα με τον Καϊάφα που ξέρει καλύτερα από μας θα περάσει το μήνυμα και η ιδέα- και πόσα πέρασε τα τελευταία χρόνια, τα άλλα είναι θέμα προπόνησης.
Αυτό που πρέπει να μεταφέρουμε στους καινούριους, είναι τι σημαίνει ο κόσμος αυτού του συλλόγου. Αν δεν ήταν ο κόσμος, η ΟΜΟΝΟΙΑ θα είχε τελειώσει και αυτός είναι ο λόγος που πάντα χειροκροτώ τον κόσμο στο τέλος των αγώνων. Ίσως να μην υπήρχαμε φίλε. Κάποιες φορές αντιδρούν όταν χάνουμε, αλλά τους χειροκροτώ. Είναι όμως ο τρόπος μου να τους ευχαριστήσω για όσα έκαναν και κάνουν για την ΟΜΟΝΟΙΑ. Δεν θέλω να με χειροκροτήσουν πίσω, απλά λέω ευχαριστώ! Μισώ και γω την ήττα, όσο τη μισούν και αυτοί! Αυτοί όμως οι οπαδοί αξίζουν μόνο χαρούμενες στιγμές. Αν δεν καταφέρουμε να τους τις δώσουμε, τουλάχιστον μπορούμε να τους ευχαριστήσουμε.
Θεωρείς πως θα είμαστε πιο δυνατοί, ή πρέπει να περιμένουμε να δούμε όλες τις μεταγραφές;
Δεν ξέρω, επειδή δεν μπορώ να προβλέψω το μέλλον! Ξέρω όμως, ότι επιβάλλεται να είμαστε καλύτεροι και πιο δυνατοί. Το επίπεδο μας δεν μπορεί να είναι η 5η θέση της τελευταίας σαιζόν. Ήταν κακή η χρονιά μας από κάθε άποψη, αγωνιστικά, αποτελέσματα, για τη θέση που πήραμε, τα πάντα. Ήταν μια χρονιά για να μάθουμε, αλλά όχι για να θεωρήσουμε πως αυτό είναι το επίπεδο μας.
Τι πήγε λάθος τελικά αυτή τη χρονιά; Ήταν το οικονομικό;
Δεν ήταν μόνο ένας λόγος. Δες όλη τη χρονιά: 4 προπονητές, 2 συμβούλια, το οικονομικό, γρήγορος αποκλεισμός στην Ευρώπη και παίζαμε μόνο φιλικά, παίξαμε τα πρώτα δυο ματς χωρίς κόσμο. Μπήκαμε στραβά μες τη χρονιά και μετά όλα πήγαν στραβά. Όταν όλα πάνε στραβά προσπαθείς να τα αλλάξεις για το καλύτερο. Δυστυχώς η αλλαγή προς το καλύτερο δεν ήρθε. Ήταν πολύ παράξενη η χρονιά, μετά είχαμε παίκτες που έφυγαν μες τη μέση της χρονιάς. Ήταν πολλοί οι παράγοντες.
Βέβαια θα πρέπει να το πω, ήταν και το οικονομικό μεγάλο πρόβλημα. Σκέψου ένας ξένος παίκτης πως αντιμετωπίζει αυτό το θέμα. Κάποιοι παίκτες μπορεί να χάσουν τη συγκέντρωση τους, είναι και θέμα χαρακτήρα. Όταν σφυρά ο κόσμος σε ένα παίκτη, κάποιες φορές πρέπει να σκέφτεται πως το μυαλό του δεν είναι εκεί.
Το νέο συμβούλιο μας έχει πει πως πρώτος στόχος είναι να διορθωθεί η μισθοδοσία και είναι πολύ σημαντικό. Φαντάσου σε μια εταιρεία -που σίγουρα δεν θα ήθελα η ΟΜΟΝΟΙΑ να γίνει εταιρεία, απλά το φέρνω σαν παράδειγμα- να μην πληρώνονται οι υπαλλήλοι. Θα αποδίδουν όλοι;
Αυτή ήταν η επόμενη ερώτηση μου. Υπάρχουν παίκτες που επηρεάζονται από αυτά τα προβλήματα, άλλοι δίνουν 100% ανεξάρτητα από αυτά. Τελικά είναι θέμα συγκέντρωσης και χαρακτήρα;
Είναι θέμα χαρακτήρα, εμπειρίας και προσωπικότητας. Δεν είναι μόνο οικονομικά τα προβλήματα που μπορείς να έχεις. Μπορεί να έχεις πρόβλημα με το παιδί σου, με τη γυναίκα σου. Αν το αφήσεις να μεταφερθεί στο γήπεδο, ο κόσμος δεν το γνωρίζει και ίσως γίνουν χειρότερα τα πράγματα. Η διαφορά με το οικονομικό είναι πως ο κόσμος το ξέρει.
Αν είσαι αρκετά δυνατός χαρακτήρας, αφήνεις τα προβλήματα εκτός γηπέδου, όμως δεν είναι όλοι οι άνθρωποι το ίδιο κι αυτό ισχύει σε όλες τις δουλειές. Πολλοί ποδοσφαιριστές δεν μιλάνε καν για τα προβλήματα τους και εκεί τα πράγματα είναι χειρότερα. Για μένα ο αρχηγός της ομάδας πρέπει να γνωρίζει, πρέπει να βρίσκεται κοντά στους συμπαίκτες του και αν χρειαστεί να μιλήσει στον προπονητή. Κάποιος πρέπει να ξέρει, ο προπονητής για παράδειγμα είναι πιο μεγάλος, ίσως να μπορεί να βοηθήσει. Έχει μεγαλύτερη εμπειρία μπορεί να βοηθήσει όπως ένας γονιός το παιδί του.
Ελπίζω αυτή τη χρονιά να μην έχουμε προβλήματα. Είναι σημαντικό να ξεκινήσουμε με κανονισμούς, με πειθαρχία, με συγκεκριμένους στόχους και ο Καϊάφας τους θέτει. Και στη ζωή πρέπει να παλεύεις για στόχους.
Η Ευρώπη είναι πολύ σημαντική από κάθε πλευρά για να μπει σωστά η οργάνωση και η πειθαρχία.Είναι σημαντική επίσης για τη ψυχολογία σας, των οπαδών και τα οικονομικά της ομάδας.
Έχω παίξει στο Europa League και το Champions League με τη Μπενφίκα. Είναι αλήθεια, είναι υπέροχο το συναίσθημα να βρίσκεσαι εκεί. Ξέρω πως οι οπαδοί της ΟΜΟΝΟΙΑΣ θέλουν τη διάκριση το ίδιο με το πρωτάθλημα. Το αξίζουν και το χρειαζόμαστε. Θα παλέψουμε μέχρι θανάτου, τον πλησίασα στο ματς με τον Απόλλωνα και δεν εννοώ αυτό (γέλια), θα τα δώσουμε όλα και εγώ πιστεύω πως θα τα καταφέρουμε. Ποτέ δεν ξέρεις. Η ΟΜΟΝΟΙΑ το αξίζει, δεν με νοιάζει αν περάσουμε με μισό γκολ, το αξίζει.
Αφοσίωση και…αρχηγεία
Ο Εφραίμ έφυγε για το Αποέλ, ενώ ήταν αρχηγός της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Θα άφηνες ποτέ την Μπενφίκα για τη Πόρτο ή τη Σπόρτιγκ, ή την ΟΜΟΝΟΙΑ για το Αποέλ;
Προσωπικά, όχι, κατ’ ουδένα λόγο. Άκουσα πως με ήθελε η Σπόρτιγκ κάποια στιγμή, αλλά το αγνόησα πλήρως. Η αλήθεια είναι πως η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν μπορεί να κάνει κάτι για τον Εφραίμ, είναι απόφαση δική του. Δεν θα τον κρίνω, δεν είναι συμπαίκτης μου, ούτε θέλω να μιλήσω για αυτόν, δεν είναι δίκαιο. Θέλω να μιλήσω για την ομάδα μου και τους συμπαίκτες μου.
Εγώ προσωπικά δεν θα πήγαινα στο Αποέλ. Δεν μπορώ να διαγράψω αυτό που μου προσφέρει ο κόσμος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Η αφοσίωση μου στο κόσμο είναι δεδομένη και δεν θα την προδώσω. Νιώθω αυτή την ομάδα, νιώθω τους οπαδούς.
Αν ρωτούσες πάντως 10 οπαδούς της ΟΜΟΝΟΙΑ ποιον θα ήθελαν για αρηχγό, οι 9 θα απαντούσαν Μορέιρα. Είσαι έτοιμος για το περιβραχιόνιο;
Καταρχάς να ευχαριστήσω το κόσμο που μου στέλνει μηνύματα και μου λέει πως με θέλει για αρχηγό. Θα ήταν μεγάλη τιμή για μένα και ασφαλώς είμαι έτοιμος αλλά δεν το σκέφτομαι ιδιαίτερα. Νιώθω ήδη αρχηγός, δεν χρειάζεται να φοράς περιβραχιόνιο για να είσαι αρχηγός και αυτός που το φορά, δεν σημαίνει πως είναι αρχηγός. Θα ήταν φυσικά μεγάλη τιμή για μένα αν επιλεγόμουν, αλλά δεν είναι απόφαση μου. Αυτό που είναι απόφαση μου είναι να δίνω κάθε μέρα 100% στο γήπεδο, στην προπόνηση αλλά και στη ζωή μου. Αν είσαι παίκτης της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, είσαι παίκτης της ΟΜΟΝΟΙΑΣ 24 ώρες το 24ωρο, δεν μπορείς να είσαι μόνο 3 ώρες που προπονιέσαι. Οι άλλες 21 ίσως χαλάσουν ότι έκτισες. Αν είσαι αρχηγός βέβαια, έχεις περισσότερες ευθύνες για να δίνεις το παράδειγμα και να το κάνεις κάθε μέρα. Όταν σου ζητάει ένας οπαδός αυτόγραφο ή φωτογραφία, πρέπει να είσαι πάντα εκεί, αυτός είναι η ΟΜΟΝΟΙΑ, αυτός πληρώνει το μισθό σου. Την ίδια στιγμή πρέπει να είσαι σε θέση να μιλήσεις ευθέως στους οπαδούς και αυτό το πετυγχαίνεις με σεβασμό. Δεν επιτρέπω για παράδειγμα να μου πει κανείς πως δεν προσπαθώ, δίνω πάντα ότι έχω. Αν μου πεις πρέπει να κερδίσεις συμφωνώ, αν μου πεις πρέπει να προσπαθήσεις περισσότερο, δίνω πάντα 200%.
Δεν θα πω ψέματα πάντως, θα μου άρεσε να ήμουν αρχηγός. Έχω ήδη ελέγξει ποιοι φόρεσαν το περιβραχιόνιο της ΟΜΟΝΟΙΑ και πολλοί ήταν τεράστια ονόματα. Ξέρω πως ο προπονητής μας το φορούσε για χρόνια και ήταν πραγματικός αρχηγός. Δεν είναι όμως απόφαση δική μου. Αν πάει σε κάποιον άλλο, αν πάει στο Μαργκάσα, το Σκάρα ή κάποιο μικρό σαν το Θεράποντως, θα εξακολουθήσω να δίνω τα πάντα για την ΟΜΟΝΟΙΑ. Αρχηγός γεννιέσαι, δεν χρειάζεσαι περιβραχιόνιο.
Τελευταία ερώτηση για την ΟΜΟΝΟΙΑ. Ένα μήνυμα στο κόσμο…
Το μήνυμα μου είναι πολύ απλό. Να παραμείνουν κοντά στην ομάδα, να τη βοηθάνε, να τη στηρίζουν. Η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν είμαι εγώ, ή εσύ, ή το συμβούλιο. Η ΟΜΟΝΟΙΑ είμαστε όλοι, παίκτες, τεχνικό τημ, συμβούλιο και φυσικά ο κόσμος. Μόνο μαζί μπορούμε να κτίσουμε μια καλύτερη, ανανεωμένη ΟΜΟΝΟΙΑ με τίτλους. Στηρίξτε μας, πάρτε διαρκείας, ξέρω πως είναι δύσκολοι καιροί και πως έχετε κάνει ήδη πολλές υπερβάσεις και σας ευχαριστώ που σώσατε την ΟΜΟΝΟΙΑ. Εμείς σαν παίκτες θα δώσουμε τα πάντα για να ανεβεί η ΟΜΟΝΟΙΑ εκεί που πρέπει!
Παγκόσμιο Κύπελλο
Έχεις παίξει στο EURO 2004. Ενόψει του Μουντιάλ πώς είναι να παίζεις σε μεγάλη διοργάνωση;
Είναι τεράστια τιμή, να αγωνίζεσαι για τον κόσμο. Στην Πορτογαλία, η εθνική αγωνίζεται για 12 εκατομμύρια κόσμο που όπως και στη Κύπρο, περνάνε δύσκολα οικονομικά. Το ποδόσφαιρο τους βοηθάει να βρουν λίγη χαρά. Ο κόσμος δεν εμπιστεύεται τις κυβερνήσεις και τους πολιτικούς, ακριβώς όπως εδώ. Στην εθνική όμως μπορεί να πιστέψει.
Τώρα έχουμε το παγκόσμιο, έχουμε και τον καλύτερο παίκτη στο πλανήτη. Ο κόσμος περιμένει μια νώτα αισιοδοξίας από την Εθνική, όπως το 2004. Τελικά χάσαμε από την Ελλάδα, ο κόσμος όμως ήταν περήφανος για τη προσπάθεια που πήγαμε ως το τελικό. Μακάρι να ξαναπάμε στο τελικό για να δώσουμε χαρά.
Μπορεί να το κερδίσει η Πορτογαλία;
Μπορεί να πάει σίγουρα στα ημιτελικά. Και αν πάμε μέχρι εκεί είναι και ζήτημα ταλέντου, τύχης. Να πάμε εκεί και βλέπουμε. Είναι και το τελευταίο παγκόσμιο της γενιάς μου και θα δώσουν ότι έχουν.
Αν όχι η Πορτογαλία ποιος;
Η Κύπρος δυστυχώς δεν είναι εκεί! Η Ισπανία είναι πολύ δυνατή, ενώ η Βραζιλιά έχει ταλέντο και παίζει σπίτι της. Ένας από αυτούς τους 2, είναι και η Γερμανία σε εκείνο το επίπεδο βέβαια.
Ζοσέ σε 1 λεπτό
Καλύτερη στιγμή σου στο ποδόσφαιρο: Η επόμενη που έρχεται! Έρχονται καλύτερες μέρες και βλέπω πάντα θετικά το μέλλον! Επόμενη καλύτερη στιγμή, η επόμενη προπόνηση, θέλω να κτίζω καλύτερες στιγμές.
Χειρότερη στιγμή στο ποδόσφαιρο: Εύκολο, οι τραυματισμοί. Ναι ήταν μεγάλη εμπειρία αλλά και μεγάλο βάσανο και ίσως έκοψε κομμάτι της καριέρας μου.
Καλύτερος τερματοφύλακας στον κόσμο: Κασίγιας. Υπάρχουν κι άλλοι σε κείνο το επίπεδο, Κουρτουά, Τσεχ, Νόιερ, ίσως και ο Μισέλ Βορμ για μένα. Είναι όλοι τεράστιοι, όμως ο Κασίγιας μοιάζει να έχει αστέρι να τον προστατεύει σε όλη του τη καριέρα. Έχει κερδίσει τόσα πράγματα! Δείτε τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, έκανε λάθος και τελικά το πήρε. Για αυτό τον λένε και Άγιο Κασίγιας.
Μέσι ή Ρονάλντο: Ρονάλντο. Είναι και οι δύο στο υψηλότερο επίπεδο, όμως ο Ρονάλντο έχει αποδέιξει την αξία του στην Μάντσεστερ και τη Ρεάλ. Δύο διαφορετικές ομάδες, δύο διαφορετικά πρωταθλήματα και ο Ρονάλντο είναι ο καλύτερος. Ο Μέσι είναι φανταστικός, τον έχουμε δει όμως μόνο μες τη μηχανή της Μπαρτσελόνα που παίζει πάντα με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Ίσως ο Κριστιάνο να μην έχει το φυσικό ταλέντο του Μέσι, δουλεύει όμως σε απίστευτους ρυθμούς.
Τελικά ο Ρονάλντο είναι κακό παιδί ή παρεξηγημένος; Είναι πολύ καλός άνθρωπος ο Κριστιάνο. Φαντάσου όμως πως είναι η ζωή του. Κάθε βήμα που κάνει είναι αναγνωρίσιμος. Κάθε βήμα που κάνει τον περιμένουν στη γωνιά. Μπορεί να διαβάσεις πως ο Ρονάλντο δεν έβγαλε φωτογραφία με ένα παιδί. Δεν θα διαβάσεις πως προηγουμένως έβγαλε 200 φωτογραφίες και ήθελε απλά 5 λεπτά για τον εαυτό του. Δεν μπορεί να πάει για καφέ, δεν μπορεί να πάει για φαγητό. Αν το ρωτούσες αν θα έδινε το μισθό ενός χρόνου για να έχει ένα χρόνο προσωπικής ζωής, θα σου έλεγε ναι.
Πώς περνάει ο Ζοσέ το χρόνο του εκτός ποδοσφαίρου; Εκτός ποδοσφαίρου ή εκτός προπονήσεων; Το να είσαι ποδοσφαιριστής για μένα είναι δουλειά 24 ώρες το 24ωρο. Είμαστε αθλητές και δεν τρώμε, τρέφουμε το σώμα μας για να αποδώσει καλύτερα. Δεν βάζεις πετρέλαιο σε αυτοκίνητο που θέλει βενζίνη. Το σώμα μου είναι η δουλειά μου. Όταν δεν προπονιούμαι λοιπόν, έχω ένα πρόγραμμα. Ο ύπνος για παράδειγμα, είναι μέρος του προγράμματος, έτσι πρέπει να σκεφτόμαστε. Ακόμα και σε πάρτι να πας, είσαι ποδοσφαιριστής, δεν χρειάζεται να πιεις αλκοόλ.
Εκτός ποδοσφαίρου, μου αρέσει να πηγαίνω σε πάρκο για παιδιά με την κόρη μου, μου αρέσει να βγαίνω για φαγητό, μου αρέσει το σινεμά αλλά δυστυχώς δεν πάω συχνά, γιατί δεν υπάρχουν μεταγλωτισμένα που να καταλαβαίνει και η κόρη μου. Μου αρέσει επίσης να μαθαίνω τη Κύπρο ειδικά τα χωριά. Κάνω γενικά την φυσιολογική ζωή ενός Κύπριου! Πάω σούπερμαρκετ, πλένω το αυτοκίνητο, ότι κάνει οποιοσδήποτε!
