Του Σοφοκλή Σοφοκλέους – Η Σημερινή
Η επικείμενη ανακοίνωση της απόκτησης του Μπρούνο Σοάρες, αλλά και η σοβαρή πιθανότητα ο σέντερ φορ να έρθει από την Μπουντεσλίγκα, σηματοδοτούν μετά από χρόνια την επιστροφή της Ομόνοιας προς μία αγαπημένη της αγορά. Αυτήν της Γερμανίας, της Μπουντεσλίγκα. Οι πλείστες περιπτώσεις μετεγγραφών από το πρωτάθλημα της χώρας αυτής ήταν επιτυχείς, κάποιες ξεπέρασαν κάποια προσδοκία. Αναφερόμαστε σε Γερμανούς παίκτες ή ποδοσφαιριστές που ήρθαν στην Ομόνοια μετά από θητεία στη Μπουντεσλίγκα, θητεία η οποία τους επέτρεψε να εμπεδώσουν το αγωνιστικό μοντέλο της Γερμανίας. Ήδη πέρασαν 17 χρόνια από τότε που η Ομόνοια έκανε το πρώτο της άνοιγμα. Έκτοτε φόρεσαν τη φανέλα με το «τριφύλλι» 13 παίκτες από τη Γερμανία ή που ήρθαν από το γερμανικό πρωτάθλημα. Ο Σοάρες θα είναι ο 14ος. Δεν είναι μικρός αριθμός, αν αναλογιστούμε ότι δεν είναι και ιδιαίτερα προσιτή για τα κυπριακά δεδομένα αγορά. Αξίζει, πάντως, να σημειώσουμε ότι και ο Στάθης Αλωνεύτης, επιστρέφοντας το 2008 στην Ομόνοια, ήρθε από τη γερμανική Ενεργκί Κότμπους. Όπως επίσης και το γεγονός ότι ένα από τα πράσινα λαβράκια των τελευταίων ετών, ο Αντρέ Σκέμπρι, είχε ένα ετήσιο πέρασμα από τη Γερμανία. Πέρασμα, το οποίο θεωρεί ως το κομβικό σημείο της ανάπτυξής του. Όπως και να ‘ναι, η γερμανική σχολή ταίριαξε και πρόσφερε στην Ομόνοια. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα διαχρονικά.
1997-1998: Το καλοκαίρι του 1997, η Ομόνοια ετοιμάζεται να ανακοινώσει δύο Γερμανούς παίκτες της Μπουντεσλίγκα. Η προσπάθεια ναυαγεί την υστάτη. Άμεσα οι ”πράσινοι” στρέφονται προς τη περίπτωση Γκίντο Χόφμαν. Η θητεία του στην Μπουντεσλίγκα ήταν εγγύηση ποιότητας, αλλά τα πόδια του τον πρόδωσαν. Δεν πήρε πολλά παιχνίδια στην Ομόνοια, αλλά όσο αγωνίστηκε, έδειξε εξαιρετικά στοιχεία. Το λαχείο της χρονιάς ήταν ο άγνωστος Ράουφμαν. Στην περίπτωσή του τα λόγια είναι περιττά.
2002-2003: Με τον Ράουφμαν να είναι πλέον το σούπερ όνομα στο πρωτάθλημα, η Ομόνοια ξανακοιτάζει στη γερμανική αγορά. Ο Μάρκο Χάμπερ, δύο φορές διεθνής με την Εθνική Γερμανίας, λέει το ναι στην πρόταση. Στα δύο χρόνια παρουσίας του δέσποζε στη μεσαία γραμμή. Ένα επεισόδιο με τον Τόνι Σαβέβσκι αποτέλεσε τον λόγο της απομάκρυνσής του. Απόφαση λανθασμένη, όπως αποδείχτηκε, αφού την επόμενη χρονιά το κέντρο (και όλη η ομάδα) παρέπαιε, την ώρα που ο Χάμπερ έκανε εξαιρετικές παρουσίες στην Ανόρθωση. Ο ύψους 2.02 Στέφαν Μπράσας δεν ήταν τερματοφύλακας κλάσης, αλλά είχε επεμβάσεις που χάρισαν βαθμούς στην πορεία προς το πρωτάθλημα. Το δέσιμό του δε με την εξέδρα ήταν μοναδικό. Ο 4ος της γερμανικής παρέας θεωρείται από πολλούς ως ο κορυφαίος αμυντικός που έφερε ποτέ το “τριφύλλι”. Ο Χόλγκερ Γκράιλιχ ήταν αυτοκράτορας, αλλά είχε θέμα προσαρμογής της οικογένειάς του και αποχώρησε πριν ολοκληρωθεί η σεζόν.
2005-2006: Τον Δεκέμβριο του 2005, η Ομόνοια απέκτησε έναν διακαή της πόθο, μέσω Ολυμπιακού. Τον Πάολο Ρινκ. Τεράστιος παίκτης, ο Γερμανοβραζιλιάνος, διεθνής με τα “Πάντσερ”, ώρες-ώρες νόμιζες ότι μιλούσε με την μπάλα.
2007-2008: Μεσούσης μίας κάκιστης χρονιάς, η Ομόνοια απέκτησε τον Γερμανοβραζιλιάνο Μαρτσέλο Πλετς και τον Καφού (από Φράιμπουργκ). Ο πρώτος ήταν ένας εξαιρετικής ποιότητας αμυντικός, έκανε αρκετά σπουδαία παιχνίδια, αλλά ήταν και επιπόλαιος, μποέμ χαρακτήρας. Αποχώρησε μάλιστα με πολλές σκιές γύρω από το όνομά του. Η… σφαίρα από το Πράσινο Ακρωτήριο, ο Καφού, ξεκίνησε καλά. Στην αρχή της περιόδου 2008-09, όταν ο Μιλτιάδης Νεοφύτου με τα εκατομμύρια στο χέρι, έφερνε τον ένα παίκτη μετά τον άλλο, ο Καφού έκανε ένα εξαιρετικό ξεκίνημα, αλλά στη συνέχεια ο Τούτιτς δεν τον υπολόγιζε. Όποτε είχε ευκαιρία, έδειχνε πάντως την αξία του. Πριν από το τέλος της χρονιάς, η Ομόνοια άργησε να προτείνει ανανέωση συμβολαίου, ο Καφού προτίμησε την Ανόρθωση και έδειξε εκεί πόσο καλής πάστας παίκτης ήταν.
2008-2009: Σόιρινγκ, Κόμπιλικ και Βένσελ. Ο βραχύσωμος δεξιός μπακ δεν ακούμπησε και έφυγε άμεσα. Ο Τσέχος Κόμπιλικ είχε καλό βιογραφικό, ήταν βαρύς όταν ήλθε, αλλά λίαν συντόμως βρέθηκε να έχει ανταγωνισμό από άλλους έξι παίκτες στα φτερά. Αποχώρησε άμεσα, αλλά στη συνέχεια έκανε 2-3 καλές σεζόν σε Σλοβακία και Τσεχία. Ο Τίμο Βέντσελ είχε μεγάλη θητεία στην Μπουντεσλίγκα. Όχι ταχύς, αλλά πολύ μυαλωμένος και πειθαρχημένος. Έμεινε τελικά 3 χρόνια και πέρα από την αξιόλογη αγωνιστική του παρουσία, όλοι έχουν να λένε για τον επαγγελματισμό και τον αδαμάντινο χαρακτήρα του. Τον Δεκέμβριο του 2008 η Ομόνοια έφερε τον Ελλαδίτη γερμανοαναθρεμμένο Δημήτρη Γραμμόζη. Τα πρώτα δείγμα γραφής του εξαιρετικά. Ήξερε μπάλα, είχε καλά πόδια. Από ένα σημείο και μετά, έχασε τη θέση βασικού, ειδικά μετά την έλευση Μακρίδη και κυμάνθηκε σε μέτρια επίπεδα.
2009-10: Τον Ιανουάριο αποκτήθηκε από τη Χέρτα ο Κακά. Στη μισή σεζόν έδειξε στοιχεία πολύ καλού αμυντικού, εθεωρείτο βέβαιο ότι την επόμενη χρονιά θα ήταν ακόμη καλύτερος, αλλά η γερμανική ομάδα απαίτησε 400 χιλιάδες για να τον παραχωρήσει και η Ομόνοια έκανε πίσω.
2011-2012: Ο Κροάτης Τάντιτς ήταν ο τελευταίος εκ Γερμανίας ορμώμενος. Ήρθε από την Αρμίνια, δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί και ο Λάρκου αποφάσισε άμεσα να τον αποδεσμεύσει
