Του Γιώργου Σαζεΐδη, sentragoal.com.cy
Πέρσι το πλήρωσε με τον χειρότερο τρόπο. Ο κακός μετεγγραφικός σχεδιασμός είχε ως αποτέλεσμα η Ομόνοια να αλλάξει τέσσερις προπονητές, να μείνει εκτός στόχων από τον Ιανουάριο και να τερματίσει τελικά πέμπτη και… καταϊδρωμένη στη βαθμολογία.
Από τα περσινά… κατάλοιπα δεν απέμεινε τίποτα. Η πλήρης αναδόμηση του ρόστερ ήταν κάτι περισσότερο από αναγκαία, όχι για να διεκδικήσει (άμεσα) κάποιον τίτλο, αλλά, τουλάχιστον, για να δημιουργηθεί ένα σύνολο ανταγωνιστικό και δυνατό. Άλλωστε, υψηλοί στόχοι δεν τέθηκαν, για φέτος, παρά μόνο η οικονομική σωτηρία του συλλόγου.
Ο Κώστας Καϊάφας πήρε… σκούπα και αφού έθεσε εκτός πλάνων αυτούς που δεν υπολόγιζε, προχώρησε σε προσθήκες για όλες τις θέσεις. Οι πλείστες (αν όχι όλες) αποτελούν δική του επιλογή και σύμφωνα με το μικρό, αλλά σοβαρό δείγμα που έχουμε μέχρι στιγμής, φαίνονται σίγουρα καλύτερες από τις περσινές.
Με μόνη εξαίρεση τον Λεβάν Κακουμπάβα, ο οποίος θα παραχωρηθεί δανεικός όχι λόγω αγωνιστικής αξίας, αλλά διότι ο αριθμός των ξένων ποδοσφαιριστών ήταν μεγαλύτερος από τον επιτρεπτό, οι υπόλοιποι φαίνεται πως θα προσφέρουν πολλά.
Στην άμυνα οι Ακουισταπάτσε και Λιομπζιανίντζε πήραν με το «καλημέρα» φανέλα βασικού και δείχνουν θετικά δείγματα γραφής, ενώ και ο Στεπάνοφ αρχίζει σιγά–σιγά να προσαρμόζεται και να προσφέρει ασφάλεια στα μετόπισθεν.
Στη μεσαία γραμμή, ο… παρεξηγημένος (αρχικά) Ρόδρι έχει πλέον ανατρέψει τα εις βάρος του δεδομένα, αφού παρουσιάζεται αρκετά βελτιωμένος. Είναι άγνωστο αν σε περίπτωση που αποκτηθεί ποδοσφαιριστής για τη μεσαία γραμμή, θα παραμείνει στις αρχικές επιλογές, όμως το γεγονός πως δεν έχασε λεπτό στα πρώτα τέσσερα επίσημα παιχνίδια, είναι όντως αξιοσημείωτο.
Ο Σότα Γκριγκαλασβίλι ακόμη… ψάχνεται, όμως παιχνίδι με παιχνίδι αναμένεται να γίνει όλο και καλύτερος, ενώ ο Νούνο Ασίς δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, άλλωστε το ότι έφυγε (;) για κάποιες εβδομάδες δεν μπορεί να θεωρηθεί ως νέα μετεγγραφή. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, έστω και τα 60-70 λεπτά που θα προσφέρει είναι υπερ-αρκετά.
Στα άκρα της επίθεσης και τη γραμμή κρούσης οι μετεγγραφές που έγιναν σκόρπισαν τα περισσότερα χαμόγελα. Ο Κριστοβάο Ράμος πήρε αμέσως τη φανέλα του βασικού στο σπίτι του, ο Ροβέρτο Γκαρθία αγωνίζεται σαν έφηβος και κάνει χίλιες δύο δουλειές στον αγωνιστικό χώρο που τόσο έλειπαν, ο Γκαουσού Φοφανά ανεβαίνει σταδιακά με «όπλα» την ταχύτητα και τη διεισδυτικότητα, ενώ ο Μίκαελ Ποτέ άνοιξε ήδη λογαριασμό με τα δίχτυα και φαίνεται να ταιριάζει απόλυτα με τον πανύψηλο Ισπανό επιθετικό.
Επίσης, μην ξεχνάμε τους νεαρούς και ελπιδοφόρους Γεράσιμο Φυλακτού, Γιώργο Οικονομίδη και Μάριο Δημητρίου, οι οποίοι έχουν το ταλέντο να βοηθήσουν όποτε χρειαστεί και να προσφέρουν αξιόπιστες επιλογές στον προπονητή τους.
Υπό το φως των πιο πάνω, λοιπόν, παρά το μικρό δείγμα που έχουν ενώπιόν μας, η Ομόνοια φαίνεται να έχει ενισχυθεί σημαντικά σε θέσεις που πραγματικά το χρειαζόταν και σε συνδυασμό με τους ποδοσφαιριστές που υπήρχαν στο ρόστερ, όπως οι Μορέιρα, Κυριάκου, Σκαραμοτσίνο, Μαργκάσα, Λεάντρο, Σερζίνιο και Ρούμπιο, δικαιούται να αισιοδοξεί πως η φετινή σεζόν θα είναι (τουλάχιστον) καλύτερη από την περσινή.
