Έχουμε απαιτήσεις από την ΟΜΟΝΟΙΑ γιατί είμαστε ΟΜΟΝΟΙΑΤΕΣ και έτσι μάθαμε. Είναι καλό να βάζουμε τον πήχη ψηλά, είναι καλό να σπρώχνουμε προς τα πάνω. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε από που ξεκινήσαμε και ποια πορεία ακολουθήσουμε για να φτάσουμε να δυσκολευόμαστε από τον Οθέλλο. Πιο κάτω χρονολογικά τα δεδομένα:
1) Χτυπημένη από οικονομικά προβλήματα και ενώ την καταδιώκουν τα εγκλήματα του πρόσφατου παρελθόντος, η ΟΜΟΝΟΙΑ κάνει τη χειρότερη χρονιά στην ιστορία της. Υπόσκαψη και φάγωμα Σαβέφσκι, έλευση του 30ήμερου Λοτίνα, απόλυση του και υπηρεσιακός ο Κάσερες και εν τέλη Καϊάφας. Το αποτέλεσμα είναι η ΟΜΟΝΟΙΑ να τερματίσει 5η πρώτη φορά από το 60.
2) Αποφασίζεται μεγάλη μείωση του μπάτζετ και αλλαγές στο ρόστερ αφού η ηττοπάθεια που εξέπεμπε επικοινωνιακά η επίσημη ΟΜΟΝΟΙΑ πέρσι είχε μεταφερθεί και στους παίκτες. Φεύγουν περίπου 15 παίκτες, έρχονται άλλοι τόσοι μέσα σε διάστημα 25 ημερών. Οι περισσότεροι γνωρίζονται ουσιαστικά στην Πολωνία. Οι παίκτες κλειδιά μπαίνουν χωρίς προετοιμασία στην ομάδα.
3) Σαν να παίζουν σε ταινία, παίκτες και τεχνικό τιμ, καταφέρνουν να δείξουν αξιοθαύμαστη σταθερότητα, συνέπεια και θέληση και φτάνουν μια ανάσα από το όνειρο. Τους το στερεί άδικα ο χασάπης από την Ρουμανία. Προφανώς όλο το πράσινο οικοδόμημα επηρεάζεται ψυχολογικά.
4) Μέσα στην γενική αναταραχή, έρχονται οι άκαιρες κατά την άποψη μας δηλώσεις του προέδρου και δημιουργούν αναστάτωση. Οι Κύπριοι παίκτες λείπουν, το τεχνικό τιμ προσπαθεί να εξηγήσει στους ξένους τι γίνεται, όλοι προσπαθούμε να καταλάβουμε που διάολο πήγε η δυναμική αφού η ομάδα αντέδρασε και κέρδισε την Ανόρθωση.
5) Οι παίκτες πάνε στο Αμμόχωστος να αντιμετωπίσουν την Σαλαμίνα χωρίς κόσμο. Το γήπεδο μοιάζει με εκκλησία. Έρχεται και η άδικη κόκκινη του Στεπάνοφ.
6) Κόντρα στην ΑΕΚ εκκλησία και η απόδοση κακή. Κόντρα στον Οθέλλο νεκροταφείο και η απόδοση το ίδιο κακή. Η δυναμική είναι αυτή τη στιγμή λέξη άγνωστη για μας.
Τι κάνουμε εδώ που είμαστε; Καταρχάς αφήνουμε πίσω μας μια και καλή την Ευρώπη. Ο Τούντορ μας έκλεψε, αυτό δεν αλλάζει και ας αφήσουμε τα ευλογημένα τα “what if…” και τα “τώρα εμείς θα φτιάχναμε βαλίτσες για…”. Ύστερα, δεν είναι κακό να παραδεχθούμε πως οι δηλώσεις ήταν άστοχες, θα βοηθήσει μάλιστα να επανέλθει κάποια ενότητα. Και τέλος, στήριξη στην ομάδα και τους προπονητές. Άνθρωποι είναι. Επηρεάζονται και αυτοί. Δουλεύουν σκληρά όμως και θα έρθουν καλύτερες μέρες.
