Για να πάρει τρεις νίκες και μια ισοπαλία στο πρωτάθλημα μέχρι στιγμής η ΟΜΟΝΟΙΑ, στηρίχθηκε σε μεγάλο στις δυνατότητες συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών. Αναφέρουμε ως χαρακτηριστικά παραδείγματα, την εκτελεστική δεινότητα του Μίκαελ Ποτέ και την ποιότητα του μαέστρου Νούνο Ασσίς. Δεν ήταν προφανώς μόνο αυτοί οι δύο, αλλά σίγουρα η ομάδα μας απέχει πολύ από την πλήρη εκμετάλλευση του έμψυχου υλικού που διαθέτει.
Ο όρος “εσωτερική μεταγραφή” έχει αρχίσει να θεωρείται κλισέ, γιατί τις περισσότερες φορές εκφράζει παραπάνω επιθυμία παρά πραγματικότητα. Είναι όμως δεδομένο ότι ο Σερτζίνιο έπαιξε τη μπάλα που ξέρει μόνο κόντρα στον Ερμή, όπως και ο Άλεξ Ρούμπιο. Ο Στεπάνοφ κάθεται εδώ και 3 αγωνιστικές λόγω μιας ανύπαρκτης κόκκινης. Την ίδια στιγμή ο Γκριγκαλασβίλι έδειξε το ταλέντο του μόνο σε κάποιες εκλάμψεις, ο Κιρμ δεν πρόλαβε ούτε εκλάμψεις να έχει, ο Σκάρα σίγουρα δεν άγγιξε ακόμα τα δικά του επίπεδα ενώ είναι και οι Κύπριοι που έπαιξαν ως τώρα σποραδικά και δεν βρήκαν ρυθμό.
Το ρόστερ της ΟΜΟΝΟΙΑΣ έχει μεγάλες δυνατότητες, μέχρι τώρα όμως δεν τις έχει ξεδιπλώσει στο γήπεδο στο βαθμό που θα επιθυμούσε ο Κώστας Καϊάφας. Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα, να φορμαριστούν οι παίκτες, έτσι ώστε να βρει ρέντα η ομάδα. Αν το καταφέρει, είμαστε βέβαιοι πως θα έρθουν πολύ καλύτερες μέρες και δεν είναι λίγοι αυτοί που θα εκπλαγούν από το ποδόσφαιρο που μπορεί να παίξει η ΟΜΟΝΟΙΑ.
