Το χειρότερο από τη χθεσινή τραγωδία στο Τσίρειο δεν ήταν το τελικό σκορ, τα παιδαριώδη αμυντικά λάθη και η εκνευριστική αστοχία μπροστά από το αντίπαλο τέρμα.
ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΑΖΕΪΔΗ – GoalNews
Ήταν η επιβεβαίωση πως αυτός ο οργανισμός που λέγεται Ομόνοια δεν αφήνει καμία ένδειξη πως μπορεί να σταθεί στα πόδια του, να φτιάξει ένα ανταγωνιστικό σύνολο και να έχει μία (τουλάχιστον) αξιοπρεπή παρουσία στη φετινή σεζόν.
Καλές οι δικαιολογίες των οικονομικών προβλημάτων, των μετεγγραφικών επιλογών που έγιναν με κάποιο συγκεκριμένο μπάτζετ και των συνεχόμενων (εις βάρος της) διαιτητικών λαθών, αλλά πλέον δεν πείθουν κανένα.
Στο σημείο που βρίσκεται τώρα το «τριφύλλι», βρέθηκαν (Ντόρτμουντ) και βρίσκονται (Παναθηναϊκός) ομάδες με μεγαλύτερη μάζα κόσμου και πιο βαριά ιστορία, αλλά η ανοικοδόμηση τους είχε μία συνεχή εξέλιξη, η οποία έστελνε αισιόδοξα μηνύματα πως στο μέλλον θα επιστρέψουν στη φυσική τους θέση.
Ακρίβως το αντίθετο, δηλαδή, από αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Ομόνοια. Ποδοσφαιριστές με ψυχολογία στο ναδίρ, βρίσκουν τον Απόλλωνα κουρασμένο από το παιχνίδι της Πέμπτης, λαβωμένο λόγω των πολλών απουσιών και δεν μπορούν να μετουσιώσουν τις τριπλάσιες (9 με 3) τελικές προσπάθειες, που δημιουργούν, σε γκολ.
Το πέναλτι του Ράμος άψυχο, στο τετ α τετ του Φοφανά… πέφτει ο διακόπτης, οι βαθιές μπαλιές ήταν κίνηση απελπισίας και η άμυνα μάρκαρε με τα μάτια. Και όλα αυτά τη στιγμή που ο Κώστας Καϊάφας (αυτή τη φορά οι ευθύνες του δεν είναι πολλές) κοιτούσε αποσβολωμένος από τον πάγκο και δεν μπορούσε να κάνει κάτι για να αλλάξει η εικόνα της ομάδας του.
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι στο καλό πρέπει να γίνει για να βελτιωθεί έστω και λίγο η κατάσταση. Τα κλισέ περί διακοπής και ανασύνταξης έχουν μπουχτίσει τον κόσμο. Αν όντως η ευρωπαϊκή πορεία ήταν απλά στάχη στα μάτια, καλό είναι να βγει κάποιος και να κάνει (ξανά) αναθεώρηση στόχων.
Αυτή η Ομόνοια δεν μπορεί, προς το παρόν, να παλέψει ούτε για την εξάδα (!) και αν το ναυάγιο συνεχιστεί (ακολουθούν ΑΕΛ και ΑΠΟΕΛ), θα έχουν, δυστυχώς, άσχημα ξεμπερδέματα!
