Χαιρετώ αδέρφια, συγχαρητήρια για την δουλειά την οποία κάνετε τα τελευταία χρόνια και την ενημέρωση που μας προσφέρετε. Μπαίνω στο κόπο να σας γράψω γιατί είμαι βαθιά πληγωμένος από όλα όσα ζούμε τα τελευταία χρόνια.
Υπάρχει απίστευτα ζωγραφισμένη στα πρόσωπα όλων μας η έλλειψη ελπίδας και αυτό είναι το χειρότερο στην ΟΜΟΝΟΙΑ αυτή τη στιγμή. Παρακολουθώ με αγωνία τις εξελίξεις στο αγαπημένο μας Σωματείο και με πληγώνει το γεγονός πως ΟΥΤΕ αυτή τη φορά η Διοίκηση μας έχει ΠΛΑΝΟ για να ξεπεράσουμε την κρίση.
Να ξεκαθαρίσω πως δεν θεωρώ πλάνο την προπώληση εισιτηρίων διαρκείας και κινήσεις μάρκετινγκ τύπου My Spot τις οποίες δεν μπορεί η ΟΜΟΝΟΙΑ να κάνει από μόνη της και τις αναθέτει σε εταιρίες. Επίσης δεν θεωρώ πλάνο τους λαχνούς οικονομικής ενίσχυσης, την παρουσία του κόσμου στα εντός και τις εκδηλώσεις ενίσχυσης στα χωριά… και κυρίως δεν θεωρώ ΠΛΑΝΟ τα πράσινα προϊόντα τα οποία αποφέρουν σε ιδιώτες απίστευτα κέρδη με την ΟΜΟΝΟΙΑ να παίρνει από αυτά ένα συμβολικό, καθορισμένο ποσό κάθε μήνα με την λογική «παρά τίποτε, κάτι είναι και αυτά».
ΠΛΑΝΟ θα θεωρούσα την ανάθεση ανεξάρτητων ελεγκτών που θα κάνουν φύλο και φτερό όλα τα λογιστικά βιβλία του Σωματείου και θα βρουν τις ατασθαλίες για να τις παρουσιάσουν στο κόσμο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ.
ΠΛΑΝΟ θα θεωρούσα την διαφάνεια στα οικονομικά και την αναλυτική παρουσίαση μέχρι το τελευταίο ευρώ που πρέπει να πληρώσει η ΟΜΟΝΟΙΑ.
ΠΛΑΝΟ θα θεωρούσα την μείωση της συνδρομής των μελών και την έγκριση νέων μελών με συνοπτικές διαδικασίες. Απαράδεχτο να μην έχουμε 10 000 μέλη.
ΠΛΑΝΟ θα θεωρούσα την στροφή στις ακαδημίες, την επένδυση στα σπλάχνα μας, τον εκσυγχρονισμό και επαγγελματισμό ανέλιξης νέων παικτών.
ΠΛΑΝΟ θα θεωρούσα και την μείωση του προϋπολογισμού στο μισό εκατομμύριο, αν αυτό θα ξοφλούσε το Σωματείο μας νωρίτερα.
ΠΛΑΝΟ θα θεωρούσα την αλλαγή της επικοινωνιακής πολιτικής του Σωματείου που σε τίποτα δεν θυμίζει την επαναστατική αριστερά του παρελθόντος. Αυτήν που ΝΟΜΙΖΕΤΕ πως υπηρετείτε.
Κύριοι του Συμβουλίου, δεν είναι μόνο οι οργανωμένοι που έχουν παράπονα. Είμαστε χιλιάδες εκεί έξω που έχουμε αγανακτήσει με τις πράξεις σας, τους χειρισμούς και τις αποφάσεις σας. Δεν είμαστε ούτε 100 ούτε 200 όπως θέλετε να πιστεύετε. Είμαστε αυτοί που έχετε διώξει από τα γήπεδα, είμαστε αυτοί που έχετε βυθίσει στην μιζέρια, αυτοί που παλεύουν να κρατήσουν τα παιδιά τους περήφανα για αυτή την ομάδα και πιστέψτε με δυσκολευόμαστε.
Από τη στιγμή μάλιστα που σήμερα η επίσημη ιστοσελίδα μας ενημερώνει για δημοσιογραφική διάσκεψη με θέμα το οικονομικό, έχει χαθεί και η τελευταία μου ελπίδα, κυρίως γιατί θα ακούσουμε ξανά τα ίδια λόγια σαν κασέτα. Έχει πληγωθεί ανεπανόρθωτα η περηφάνια μας, ο εγωισμός μας σαν ΟΜΟΝΟΙΑτες και τίποτα δεν φαίνεται να αλλάζει.
ΛΥΠΗΘΕΙΤΕ ΜΑΣ ..
Πληγωμένος όσο ποτέ..
Ένας ακόμη «άυπνος» ΟΜΟΝΟΙΑτης..
