Η ΑΕΛ έχασε το ίδιο και η Σαλαμίνα. Σήμερα παίζουν Αποέλ-ΑΕΚ και Απόλλων Ερμής ενώ χθες αντιμετωπίζαμε την Ανόρθωση και μπορούσαμε να της ξεφύγουμε. Κι όμως, δεν λέμε ότι κλώτσησε σπουδαία ευκαιρία για βαθμολογικούς λόγους. Το λέμε κυρίως γιατί η κακή εμφάνιση του δευτέρου ημιχρόνου, διέγραψε την πιο μεστή φετινή, εκείνη του πρώτου.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ μπήκε στο γήπεδο έχοντας να αντιμετωπίσει ίσως την πιο φορμαρισμένη ομάδα στο πρωτάθλημα. Με έξυπνη τακτική όμως, συγκέντρωση από τους παίκτες και αρκετό τρέξιμο, την παρέσυρε στο ρυθμό της, μπήκε μπροστά στο σκορ, έφερε το παιχνίδι στα μέτρα της. Δημιούργησε τις προϋποθέσεις για ένα διπλό τεράστιας ψυχολογικής σημασίας που θα μπορούσε να αποτελέσει σκαλοπάτι για πολύ καλύτερες μέρες. Στο δεύτερο ημίχρονο αντί να τις εκμεταλλευτεί, παρουσιάστηκε αγνώριστη.
Τόσο αγνώριστη, που το τελικό 2-1 να μπορεί να θεωρηθεί δίκαιο. Ο Κώστας Καϊάφας και οι συνεργάτες του πρέπει να ψάξουν γιατί η ΟΜΟΝΟΙΑ δεν μπορεί να έχει συνέχεια στην απόδοση της και κυρίως γιατί εμφανίζεται διπρόσωπη ακόμα και στο ίδιο παιχνίδι. Ένα δικό μας ματς, καταφέραμε να το μετατρέψουμε σε θρίαμβο της Ανόρθωσης και οι ευθύνες βαραίνουν αποκλειστικά εμάς.
