Ξεκινούμε ξεκαθαρίζοντας πως δεν εννοούμε μόνο τον κόσμο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Εννοούμε κάθε υγιή φίλαθλο, κάθε άνθρωπο που αγαπάει το ποδόσφαιρο και δεν αντέχει άλλο να το βλέπει να διασύρεται στο νησί μας. Που όταν άκουσε πως κάποιος βρήκε τα κότσια να μιλήσει για τα κεφάλια που διοικούν, σκέφτηκε “επιτέλους υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ”.
Τι είδε λοιπόν αυτός ο κόσμος χθες; Είδε καταρχάς ένα Κωστάκη Κουτσοκούμνη να συμπεριφέρεται σαν να μην τρέχει τίποτα στην Άτυπη Γενική Συνέλευση. Στη συνέχεια τον είδε να υποδέχεται με ανοικτές τις αγκάλες την αστυνομία στα γραφεία της ΚΟΠ, τέσσερις ολόκληρες μέρες αφού έκανε τις καταγγελίες του Παναγή. Και το βραδάκι, τον είδε να θριαμβολογεί κιόλας, στην πολύ όμορφη ψυχαγωγική εκπομπή του ΡΙΚ. Κύριοι στο κρατικό κανάλι, σε άλλες χώρες, θα τον είχαν στριμώξει στη γωνιά. Εσείς λίγο έλειψε να ανταλλάξετε τηλέφωνα να βγείτε ραντεβουδάκι. Την ίδια στιγμή ο Χανς Ρέικβαρτ είναι κάπου στην Ολλανδία και μαδάει τουλίπες, ο Σύνδεσμος διαιτητών μιλάει για κουραμπιέδες και μελομακάρουνα και οι υπόλοιποι διαιτητές δειλιάζουν να μιλήσουν.
Καταλαβαίνετε που το πάμε. Ο κόσμος φοβάται πως άλλο ένα σκάνδαλο, όπως τόσα και τόσα στη Κύπρο, θα κουκουλωθεί. Ανησυχεί ότι θα χαθεί μια χρυσή ευκαιρία να καθαρίσει το κυπριακό ποδόσφαιρο. Δεν ξέρουμε ποιοι εμπλέκονται σε αυτήν, για αυτό δεν υπονοήσαμε καμία φορά οτιδήποτε. Ο Παναγή όμως καθημερινά καταθέτει, κατονομάζει. Και για την ώρα δεν είδαμε και τίποτα.
Δεν το αντέχει ο οργανισμός μας το κουκούλωμα. Κυρίως δεν το αντέχει το κυπριακό ποδόσφαιρο αυτό το νέο καρφί. Αν δεν κάνουν κάτι αυτή τη φορά, δεν θα κάνουν ποτέ. Τόσο απλά.
