Του Ηρόδοτου Μιλτιάδους, “Η Καθημερινή”
Τις στιγμές μετά τις αποκαλύψεις του Μάριου Παναγή την περασμένη Τετάρτη, το κυριότερο ερωτημα του κόσμου ήταν «θα γίνει κάτι αυτή τη φορά ή θα κουκουλωθεί το όλο θέμα;». Είναι μια απόλυτα κατανοητή απορία για έναν που ζει στην Κύπρο, έναν τόπο όπου η ατιμωρησία και η ανεκτικότητα στους απατεώνες, σε όλους τους τομείς της κοινωνίας, είναι τρόπος ζωής.
Δυστυχώς η απάντηση δεν είναι εύκολο να δοθεί. Από τη μία έχουμε δει πολλάκις στο ποδόσφαιρο σημαντικά ζητήματα να αποσιωπούνται, με αποκορύφωμα τους πολλούς φακέλους, κίτρινους και κόκκινους, που στέλνει η UEFA στην ΚΟΠ και καταλήγουν στην αστυνομία. Αυτό το γεγονός είναι λογικό να φέρνει μια δυσπιστία σε ό,τι αφορά την κατάληξη του θέματος Παναγή.
Όμως νιώθω ότι αυτή τη φορά έχουμε κάτι πολύ διαφορετικό ενώπιόν μας. Είναι αλήθεια πως για όσους ασχολούνται, έστω και επιφανειακά, με το ποδόσφαιρο, γνώριζαν ήδη τα περισσότερα απ’ αυτά που κατάγγειλε ο Παναγή. Όμως για πρώτη φορά έχουμε πραγματική παραδοχή από άτομο εντός του χώρου, που έζησε τις καταστάσεις και είναι διατεθειμένος να τα πει όλα. Αυτό είναι που κάνει αυτόματα την υπόθεση πολύ σοβαρή και την βγάζει εκτός του πλαισίου των φημών.
Δεν χρειαζόμασταν τον Μάριο Παναγή για να μάθουμε ότι το ποδόσφαιρο μαστίζεται από σκιώδεις συμπεριφορές. Χρειαζόμασταν όμως τον Παναγή για να γίνει μια αρχή στην κάθαρση.
Η δικαιοσύνη στην Κύπρο είναι… ιδιαίτερη. Από αυτά που έμαθα μέσα από διάφορες έρευνες που έκανα τα τελευταία χρόνια για την εφημερίδα, για να προχωρήσει ένα θέμα από την αστυνομία, χρειάζεται παραδοχή από τους εμπλεκομένους. Οι ηχογραφήσεις (που στήριξαν ανάλογα σκάνδαλα σε Ιταλία, Τουρκία, Γερμανία κτλ.) είναι άχρηστες στην Κύπρο. Και στον χώρο του ποδοσφαίρου και τα διάφορα σκάνδαλα που συχνά βγαίνουν στην επιφάνεια, αυτό ήταν το μεγάλο πρόβλημα. Δεν είχαμε ποτέ παραδοχές. Φήμες πολλές, κοινά μυστικά επίσης, αλλά όχι παραδοχές.
Εδώ είναι που μπαίνει στο παιχνίδι ο Μάριος Παναγή. Ο ρεφ καταθέτει στοιχεία, ονόματα, γεγονότα. Έκανε την αρχή. Και όσοι επίσης νιώθουν ότι μπορούν να συνεισφέρουν, τώρα είναι η ώρα να το κάνουν. Αλλιώς ας σιωπήσουν για πάντα. Δεν ξέρω αν θα γίνει κάθαρση. Αλλά ξέρω πως αυτό που έγινε τώρα με τον Παναγή, τουλάχιστον θα μας αποδείξει για μια και καλή αν μπορούμε να ελπίζουμε σε αλλαγή ή αν θα πρέπει να αποδεχτούμε εσαεί τον βούρκο.
