Κέρδισε με ευκολία χθες η ΟΜΟΝΟΙΑ. Επέβαλε το ρυθμό της από το 1′ μέχρι το 90′, έφτιαξε αρκετές φάσεις, πέτυχε τέσσερα γκολ και τα έκανε να μοιάζουν δίχως προσπάθεια. Η πραγματικότητα όμως, είναι πως δεν έπιασε το μέγιστο των δυνατοτήτων της. Για την ακρίβεια, υπήρχαν στιγμές του παιχνιδιού που έδινε την εντύπωση πως δεν φόρτσαρε καν. Έδινε την εντύπωση πως της αρκούσε η αύρα της μεγάλης ομάδας για να κερδίσει.
Πάνε χρόνια από την τελευταία φορά που το νιώσαμε τόσο έντονα. Ότι δηλαδή, ήταν σαφές στον αντίπαλο πως είναι ο μικρός της υπόθεσης και αν κερδίσει κάτι, θα το έχει κλέψει. Ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι η μεγαλύτερη ομάδα και πρέπει να το αντιμετωπίσουν σαν εμπειρία. Και τέλος ότι κάποιες φορές, το όνομα και η φανέλα δεν επιτρέπουν στον αντίπαλο να πιστέψει πως μπορεί να κάνει τη ζημιά. Οι όμορφοι συνδυασμοί, τα ωραία γκολ, ήταν απλά το αλατοπίπερο.
Με αυτά που γράφουμε πιο πάνω δεν θέλουμε να παρεξηγηθούμε, η ΟΜΟΝΟΙΑ απέδωσε κατά διαστήματα όμορφο ποδόσφαιρο. Ούτε ισχυριζόμαστε πως δεν πρέπει να καταβάλει προσπάθεια και αρκεί αυτή η αύρα που προαναφέραμε. Χρειάζεται κόπος, ιδρώτας και μπόλικο τρέξιμο μέσα στο γήπεδο, ειδικά τώρα στα ντέρμπι. Απλά μας ικανοποιεί που αυτή η ομάδα μεγαλώνει ξανά, τουλάχιστον μες το γήπεδο. Και ελπίζουμε οι εξωγενής παράγοντες να την αφήσουν να γιγαντωθεί.
