Του Ανδρέα Βιολάρη, sigmalive.com
Τη σεζόν 2002-03, με τον Τόνι Σαβέβσκι στον πάγκο, ο Στέφαν Μπράσας έγινε ο πρώτος ξένος τερματοφύλακας στην ιστορία της Ομόνοιας και, κατά γενικήν ομολογία, ήταν ο κορυφαίος αλλοδαπός που υπερασπίστηκε την εστία της ομάδας. Ο Γερμανός «γίγαντας» ήταν για πολλά χρόνια το Νο 1 στις καρδιές των Ομονοιατών, όχι μόνο γιατί η παρουσία του ήταν καθοριστική για την κατάκτηση του τίτλου, αλλά και γιατί οι ξένοι τερματοφύλακες που ακολούθησαν δεν κατάφερα να κερδίσουν μια μόνιμη θέση κάτω από τα δοκάρια της ομάδας, αλλά και τις καρδιές του κόσμου. Μιχόπουλος, Βέζερ, Σινού, Στογιάννης, Σιντιμπέ, Κοτσόλης, Γέβριτς, Γιανίκογλου, Μπρουκς, Λεόνι, Λεβίτα ήταν μια ενδεκάδα τερματοφυλάκων που πέρασαν από το «Ηλίας Πούλλος» χωρίς να καταφέρουν να δικαιώσουν αυτούς που τους έφεραν.
Αυτό που έψαχναν χρόνια
Πριν από δύο χρόνια, με τον Σαβέβσκι και πάλι στο τιμόνι, στη ζωή των Ομονοιατών μπήκε ο Ζοσέ Μορέιρα και κάπου εκεί αναθεωρήθηκαν τα πάντα. Πλέον, αποτελεί αδιαμφησβήτητο γεγονός ότι ο Πορτογάλος είναι ο κορυφαίος ξένος πορτιέρο που πέρασε από το «Ηλίας Πούλλος» και φυσικά ένας από τους καλύτερους που πέρασαν από το νησί μας.
Ο διεθνής με τις μικρές εθνικές ομάδες της Πορτογαλίας (και μια φορά με την Εθνική ανδρών) κατάφερε να κερδίσει με το καλημέρα τις εντυπώσεις και να πετύχει ό,τι δεν πέτυχε κανείς από τους προαναφερθέντες. Κατάφερε να φέρει σταθερότητα στον «άσο», ενέπνευσε σιγουριά και εμπιστοσύνη, όπως και την απαιτούμενη ηρεμία στην άμυνα, γενικότερα στην ομάδα, αλλά και την εξέδρα. Μέχρι το τέλος της σεζόν 2012-13, οι φίλοι της Ομόνοιας σιγουρεύτηκαν ότι ο Ζοσέ Μορέιρα ήταν ο ξένος τερματοφύλακας που για χρόνια έψαχναν. Ο άνθρωπος που θα αποτελούσε τον φύλακα άγγελο της ομάδας για τις επόμενες πολλές σεζόν.
Ακόμα πιο εντυπωσιακή ήταν η περυσινή αγωνιστική περίοδος και με την παρουσία του βοήθησε τα μέγιστα το «τριφύλλι» να κερδίσει το ευρωπαϊκό εισιτήριο, σε μια κατά τ’ άλλα πολύ δύσκολη και προβληματική χρονιά.
Όχι στα καλύτερά του
Ο 32χρονος Πορτογάλος συνεχίζει και φέτος να είναι η Νο1 επιλογή κάτω από τα δοκάρια της Ομόνοιας, παρά το γεγονός ότι στο ρόστερ υπάρχει ο βασικός τερματοφύλακας της Εθνικής Ανδρών Αντώνης Γιωργαλλίδης, και ο βασικός πορτιέρο της Εθνικής Ελπίδων Κωνσταντίνος Παναγή. Η αλήθεια, όμως, είναι πως στην τρέχουσα αγωνιστική περίοδο δεν είχε την εξαιρετική και σταθερή παρουσία της περυσινής χρονιάς. Η απόδοσή του σε κάποια παιχνίδια δεν έφτασε στα γνωστά πολύ υψηλά στάνταρ και κάποιες εμφανίσεις δεν ήταν αντάξιες της μεγάλης του κλάσης. Με άλλα λόγια, ο φετινός Μορέιρα δεν είναι ο περυσινός Μορέιρα. Δεν είναι ο Μορέιρα που λάτρεψαν οι φίλοι της Ομόνοιας.
Έχει υποπέσει σε κάποια λάθη που δεν μας είχε συνηθίσει. Λάθη που είχαν να κάνουν περισσότερο με λανθασμένες εξόδους ή τοποθετήσεις σε στημένες φάσεις και κακές εκτιμήσεις, όταν χρειάστηκε να βγει εκτός περιοχής για να σταματήσει, σε ρόλο λίμπερο, επίθεση του αντιπάλου.
Ακόμα και έτσι…
Πάντως, ακόμα και έτσι, με τον Ζοσέ να μη βρίσκεται στα καλύτερά του, η πίστη του Κώστα Καϊάφα προς το πρόσωπό του δεν κλονίστηκε. Ακόμα και έτσι, εξακολουθεί να είναι βασικός και αναντικατάστατος κάτω από τα δοκάρια της Ομόνοιας, τουλάχιστον στα παιχνίδια πρωταθλήματος. Ακόμα και στην κακή του μέρα, με μια και μόνο απόκρουση μπορεί να χαρίσει πολύτιμους βαθμούς στην ομάδα του και, αντίθετα, σπάνιες ήταν οι φορές που η Ομόνοια πλήρωσε μια κακή μέρα του Ζοσέ.
Η ώρα του… καλού Ζοσέ
Στο τελευταίο παιχνίδι πρωταθλήματος ο Μορέιρα δεν βρέθηκε σε καλή μέρα και υπέπεσε σε αρκετά λάθη. Το γεγονός ότι η Ομόνοια δεν πλήρωσε αυτά τα λάθη οφείλεται στην πολύ καλή παρουσία των συμπαικτών του, αλλά και στο ότι δεν τα εκμεταλλεύτηκαν οι παίκτες της Αγίας Νάπας. Επειδή, όμως, τα παιχνίδια που ακολουθούν είναι πολύ πιο δύσκολα και ίσως αποδειχθούν και καθοριστικά για τη μετέπειτα πορεία της ομάδας, τα ατομικά λάθη των παικτών του Κώστα Καϊάφα πρέπει να περιοριστούν στο ελάχιστο, πόσω μάλλον όταν μιλάμε για λάθη τερματοφύλακα.
Σε αυτήν την καθοριστική καμπή της σεζόν, το «τριφύλλι» έχει πιο μεγάλη ανάγκη από ποτέ τον… πραγματικό Μορέιρα. Προσμονή όλων στο «Ηλίας Πούλλος», αλλά και των φίλων της ομάδας, είναι πως στο κρισιμότερο στάδιο της περιόδου θα δουν τον Μορέιρα να γίνεται και πάλιν ανίκητος, και με τις γνωστές εμφανίσεις του να βοηθήσει την ομάδα να φτάσει στην επίτευξη των στόχων της.
