Πολλά μπορούν να λεχθούν για τη φετινή ΟΜΟΝΟΙΑ. Το εντυπωσιακό, άνευ λογικής ξεκίνημα (με βάση των αριθμό νεοφερμένων), τα σκαμπανεβάσματα, τη συνεχή βελτίωση μες το 2015. Η ΟΜΟΝΟΙΑ για 60 λεπτά το Σάββατο, πάτησε στο λαιμό μια ομάδα που την τελευταία 5ετία έκανε πολλές υπερβάσεις και που ψυχολογικά, είχε σίγουρα το πάνω χέρι. Δεν την κέρδισε από τύχη, είναι όμως ξεκάθαρο πως την επόμενη φορά που θα βρει την ευκαιρία θα το πράξει.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ με τον Καϊάφα, αποβάλλει σιγά σιγά τις φοβίες της. Δεν φοβήθηκε την Ευρώπη, δεν φοβήθηκε τις απουσίες σε κανένα σημείο της χρονιάς, δεν φοβήθηκε ότι είχε 3 χρόνια να κερδίσει στη Λεμεσό, δεν φοβήθηκε ούτε ότι το Αποέλ τα τελευταία χρόνια έχει επιτυχίες και εμείς χρέη. Κτίζει χαρακτήρα η ΟΜΟΝΟΙΑ, αυτή είναι η αλήθεια. Στο τεχνικό τημ είναι άνθρωποι νικητές, άνθρωποι πρωταθλητές και αυτή τη νοοτροπία περνάνε στην ομάδα. Έχουμε προβλήματα ναι, είμαστε όμως ΟΜΟΝΟΙΑ και στοχεύουμε μόνο ψηλά.
Δεν έχουμε καμία αμφιβολία πως αν διαχειριστούμε το τεχνικό τημ σαν το σημαντικότερο μας περιουσιακό στοιχείο και δεν μας θολώσει μια ενδεχόμενη αποτυχία, δεν θα αργήσει η μέρα που θα σηκώσουμε για τα καλά το κεφάλι. Φτάνει να συνεχίσουμε με τον ίδιο τρόπο, να αντιστεκόμαστε στα προβλήματα και σε όλους αυτούς που θέλουν να μας δουν να πεθαίνουμε. Ε, λοιπόν, δεν θα πεθάνουμε ποτέ…
