ΟΜΟΝΟΙΑ-Αποέλ μπροστά μας το Σάββατο. Σίγουρα θα προτιμούσαμε όλοι οι συνθήκες να είναι διαφορετικές, να πηγαίναμε και εμείς (ή μόνο εμείς) για πρωτάθλημα, να θέλαμε να κάνουμε ένα βήμα τίτλου με νίκη. Δεν είναι έτσι τα δεδομένα, αλλά τα κίνητρα υπάρχουν. Οι λόγοι που χρειαζόμαστε για να κάνουμε το έξτρα βήμα είναι παντού και είναι σοβαροί.
Καταρχάς είναι οι βαθμοί. Η ήττα από την ΑΕΚ μας έφερε τρεις βαθμούς πίσω από την 3η θέση που αποτελεί τον ρεαλιστικό στόχο, ενώ διατήρησε την Ανόρθωση μια ανάσα πίσω μας. Το τρίποντο είναι παραπάνω από απαραίτητο, γιατί η συνέχεια είναι καυτή και κάθε βαθμός μετράει. Κάθε ευκαιρία που έχουμε, πρέπει να την αρπάζουμε.
Από κει και πέρα, είναι προφανώς το γόητρο. Ανεξάρτητα από συνθήκες, βαθμολογία και κατάσταση, είναι ΟΜΟΝΟΙΑ-Αποέλ! Και μπορεί πλέον να βλέπουμε 4 τέτοια τη χρονιά, δεν παύει όμως να είναι το μεγαλύτερο ντέρμπι του κυπριακού ποδοσφαίρου. Ο νικητής βλέπει αλλιώς τη συνέχεια, παίρνει τονωτική ένεση ηθικού και ένα “σπρώξιμο” για τη συνέχεια.
