Ένας χρόνος συμπληρώθηκε πρόσφατα από την ημέρα που ο Κώστας Καϊάφας ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Ομόνοιας και από τότε μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πολλά.
Έκανε λάθη, τα πλήρωσε, μαθαίνει, βελτιώνεται και κερδίζει συνεχώς πόντους ο 40χρονος κόουτς που κατάφερε, κάτω από δύσκολες συνθήκες (οικονομικό και πολλές αποχωρήσεις ποδοσφαιριστών), να φτιάξει μία ομάδα με το δικό του στίγμα και χαρακτήρα.
Μπορεί αυτή τη στιγμή, βαθμολογικά, να απέχει λίγο από τον ρεαλιστικό στόχο της 3ης θέσης, αυτό, όμως, διόλου τον ανησυχεί. Το ξέρει πολύ καλά και ο ίδιος, το δήλωσε και μετά το τέλος του ντέρμπι πως «είμαστε μία από τις καλύτερες ομάδες του πρώτου γκρούπ».
Μετά την παρένθεση της προηγούμενης αγωνιστικής, η Ομόνοια επέστρεψε σε ψηλά επίπεδα απόδοσης και από τη πολύ καλή χθεσινή εμφάνιση της έλειψε μόνο η τελική προσπάθεια για να μετουσιωθούν οι πολλές ευκαιρίες της σε γκολ.
Ποδοσφαιριστές παθιασμένοι 100%, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό, γνώριζαν πολύ καλά τι ήθελαν μέσα στο γήπεδο και πως θα το πάρουν.
Με λειτουργικό και επιθετικό πλάνο, ανάπτυξη τόσο από τα άκρα, όσο και από τον άξονα, δικαίωσαν τον προπονητή τους για τις επιλογές του (Σκέμπρι) και τις εσωτερικές αλλαγές του (Μαργκάσα και Λεάντρο άλλαξαν θέση, ο Κιρμ πήγε από αριστερά στα δεξιά).
Ακόμη και οι Ράμος, Φοφανά που πέρασαν στο δεύτερο ημίχρονο ήταν πηγή κινδύνου για τον αντίπαλο, ενώ η είσοδος του Ποτέ, αντί του Μαργκάσα, φανέρωσε τις προθέσεις του Καϊάφα να ρισκάρει για να πάρει το ντέρμπι.
Αν, μάλιστα, ο Σκέμπρι σημάδευε λίγο καλύτερα στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό, όμως και πάλι ο τεχνικός του «τριφυλλιού» δικαούται τα εύσημα για την ομάδα που σιγά-σιγά δημιουργεί.
Για τη νέα σεζόν, είναι φανερό, πως δεν πρόκειται να τεθεί θέμα τεχνικής ηγεσίας. Η Ομόνοια, μετά από πολλά χρόνια, έχει στην άκρη του πάγκου της έναν προπονητή μπολιασμένο με το dna της, ορεξάτο, παθιασμένο και έτοιμο να τη (καθ)οδηγήσει σε καλύτερες μέρες.
