Τα θετικά τα είπαμε: πιο διαβασμένη, πιο παθιασμένη, μεγαλύτερα καλά διαστήματα από τον αντίπαλο, γενικώς καλύτερη! Δεν υπάρχει αμφιβολία για το τελευταίο, η ΟΜΟΝΟΙΑ ήταν καλύτερη! Για να μην κέρδισε όμως, πάει να πει πως δεν έχει πιάσει ακόμα το ταβάνι των δυνατοτήτων της. Υπάρχουν λοιπόν στοιχεία τα οποία χρήζουν βελτίωσης, έτσι ώστε η ομάδα μας να είναι σε θέση να κάνει το επόμενο βήμα και να βελτιώσει ακόμα περισσότερο την εικόνα της.
Αρχή κάνουμε από το προφανές: η ΟΜΟΝΟΙΑ δέχθηκε για τρίτη συνεχόμενη αγωνιστική εύκολο γκολ. Ο χώρος και ο χρόνος που ξεδιπλώθηκαν μπροστά στο Χαραλαμπίδη για να σηκώσει κεφάλι, να ζυγίσει τη μπαλιά του και να δώσει πάσα πάρε-βάλε, ήταν πολύ απλά απαράδεκτος, όπως ήταν και η γενική κατάσταση της άμυνας μας σε εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή. Δεν μηδενίζουμε, αντιλαμβανόμαστε και παραθέτουμε πως ήταν η μοναδική φορά που η αντίδραση μας ήταν τόσο κακή. Στοίχισε όμως.
Από κει και πέρα, λόγος πρέπει να γίνει και για καθαρό μυαλό στη τελική προσπάθεια. Έχουμε την άποψη πως το μεγάλο λάθος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ ήταν που δεν καθάρισε το παιχνίδι στο πρώτο 35λεπτο. Σε εκείνο το χρονικό σημείο το παιχνίδι ήταν στα μέτρα μας, η τακτική του Καϊάφα λειτουργούσε τέλεια και η ΟΜΟΝΟΙΑ είχε χώρους και ευκαιρίες για δεύτερο γκολ. Δεν το πέτυχε, επέτρεψε στον αιώνιο να μείνει στο παιχνίδι και τελικά το πλήρωσε. Οι φάσεις πρέπει να τελειώνουν όσο πιο απλά γίνεται.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει κάνει μέσα στο 2015 τεράστια άλματα προόδου. Έχει καταφέρει να κτίσει ένα κορμό από παίκτες που θα την κουβαλήσουν στο υπόλοιπο της χρονιάς (ελπίζουμε και του χρόνου), οι οποίοι παιχνίδι με παιχνίδι βελτιώνουν τη χημεία τους και ανεβαίνουν. Βασισμένοι σε αυτή τη πεποίθηση, αισιοδοξούμε πως τα όποια ελαττώματα έχει η ομάδα μας, σιγά σιγά θα διορθωθούν,
