Για τον μέσο ΟΜΟΝΟΙΑΤΗ, ήταν ένα βαρετό Σαββατοκύριακο χωρίς την αγαπημένη του ομάδα. Για δυο παίκτες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ όμως, ήταν ένα διήμερο δικαίωσης των κόπων και των θυσιών των τελευταίων μηνών. Αναφερόμαστε ασφαλώς στον Γιώργο Οικονομίδη και το Λεάντρο Αλμέιδα, που εκπροσώπησαν την Κύπρο και την Ουγγαρία αντίστοιχα.
Ξεκινώντας από το Γιώργο Οικονομίδη, τα γράψαμε και το Σάββατο, μόλις πέρασε στον αγώνα με το Βέλγιο. Ο Γιόγιο στο ξεκίνημα της καριέρας του, κόντεψε να σταματήσει το ποδόσφαιρο, αφού για ένα χρόνο έφυγε στην Αγγλία για σπουδές, αφού έβλεπε πως δεν δίνονται ευκαιρίες στους Κύπριους. Μετά πήρε ευκαιρίες, αλλά μόνο οι μικρές ομάδες τον εμπιστεύτηκαν. Δούλεψε, πάλεψε, καθιερώθηκε στη μεγαλύτερη ομάδα τη Κύπρου και το Σάββατο έβαλε εθνόσημο στο στήθος. Με τους ρυθμούς που δουλεύει, δεν αργεί η μέρα που η μεσαία γραμμή της εθνικής θα ξεκινά από αυτόν.
Όσον αφορά το Λέο, το δικό του παραμύθι είναι διαφορετικό. Στα 32 του, είχε τον χειρότερο τραυματισμό που μπορεί να πάθει ποδοσφαιριστής. Ολική ρίξη πρόσθιου χιαστού. Δεν ήξερε καλά καλά αν συνεχίζει στην ΟΜΟΝΟΙΑ, ενώ ψυχολογικά, έπρεπε να προετοιμαστεί για μεγάλο γολγοθά. Από το πρώτο δευτερόλεπτο που πάτησε γρασίδι ξανά όμως, 8 ολόκληρους μήνες μετά τον τραυματισμό, υπενθύμισε σε όλους πόσο μεγάλος ποδοσφαιριστής είναι. Και ανάγκασε τον Παλ Νταρντάι όχι μόνο να τον καλέσει στην εθνική Ουγγαρίας, αλλά και να τον ξεκινήσει κόντρα στην Ελλάδα. Μεγάλο κεφάλαιο ο Λέο για την ΟΜΟΝΟΙΑ, ειδικά στη φάση που βρίσκεται τώρα…
