Η νίκη με σχετικά καλή εμφάνιση ήρθε, η απόσταση από την τέταρτη θέση ήρθε και η ΟΜΟΝΟΙΑ ανάπνευσε. Φυσιολογικό ήταν στα αποδυτήρια το κλίμα να είναι σαφώς βελτιωμένο και να επικρατεί σχετική εφορία. Φυσιολογικό ήταν επίσης να υπάρχουν αρκετά “μπράβο”, αφού ο Χάρης Κυριάκου πήγε πολύ καλά στο πρώτο του 90λεπτο με το τριφύλλι στο στήθος (σε πρωτάθλημα), ο Σκάρα επέστρεψε σε ψηλά επίπεδα, γενικά η ΟΜΟΝΟΙΑ τα πήγε πολύ καλά.
Καλοδεχούμενο λοιπόν το καλό κλίμα, καλοδεχούμενη η αισιοδοξία για το μέλλον. Αποτελεί προφανώς, απαραίτητη προϋπόθεση για να έχει η ομάδα αυτοπεποίθηση και να συνεχίσει την ανοδική της πορεία. Την ίδια στιγμή όμως ο Σαβέφσκι φροντίζει να κατεβάσει τους τόνους, να στρέψει την προσοχή των παικτών του στο επόμενο παιχνίδι, να τους κάνει ξεκάθαρο πως υπάρχει πολλή δουλειά να γίνει, πολύς δρόμος να διανύσουμε.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι ακόμα στην 6η θέση. Έπαιξαν το ρόλο τους πολλές συγκυρίες για να είναι εκεί, σίγουρα πήρε λιγότερα από όσα άξιζε, αλλά το γεγονός δεν την τιμά. Δεν έχουμε κάνει κάτι ακόμα, ούτε έγιναν όλα εντάξει με 2 νίκες. Σε προηγούμενο άρθρο άλλωστε, μιλούσαμε για ένα αρνητικό σερί της ομάδας στους εκτός έδρας αγώνες. Ε, καιρός να σπάσει και αυτό, καιρός οι 2 συνεχόμενες νίκες να γίνουν και 3 και 4. Η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι ακόμα μακριά από τους στόχους της, τόσο τους βραχυπρόθεσμους, όσο και τους μακροπρόθεσμους. Και το τελευταίο που δικαιούται να κάνει είναι να χαλαρώσει. Κεφάλια μέσα λοιπόν και δουλειά, δουλειά, δουλειά!
