Μια μέτρια εμφάνιση σε παιχνίδι πλέι οφ, όπου παίζουν οι καλύτερες ομάδες, δεν ήταν, ούτε θα γίνει ποτέ το τέλος του κόσμου.Το γεγονός ότι η ΟΜΟΝΟΙΑ όμως τα τελευταία 3 χρόνια όποτε έχει ευκαιρία να κάνει το έξτρα βήμα, αδυνατεί, είναι πολύ σοβαρό σημείο προβληματισμού. Ομάδα κτίζεις με τους παίκτες, πρωταθλητής γίνεσαι μέσω νοοτροπίας.
Το έχει υποδείξει 2 φορές μέχρι σήμερα και ο προπονητής, ήταν κάτι που αναφέραμε και σε άρθρα μας πριν 2 εβδομάδες. Για να το λέει όμως ο Καϊάφας, πάει να πει πως το δουλεύει κιόλας. Σε ανύποπτο χρόνο το είχε αναφέρει και σε παίκτες και συμβούλιο, δεν μπορούμε να ικανοποιούμαστε από ισοπαλίες, όσο καλά κι αν παίξαμε. Κάθε εβδομάδα, αποδεκτή είναι μόνο η νίκη.
Πώς διορθώνεται λοιπόν το πρόβλημα; Καταρχάς με απαιτήσεις και φιλοδοξίες. Απαγορεύεται να αφήσουμε το χαρακτήρα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ να αλλοιωθεί άλλο και επιβάλλεται να σκεφτόμαστε σαν πρωταθλητές. Πρέπει πάντα να ζητάμε το κάτι παραπάνω. Όταν είμαστε στο -5 και με τέτοιο πρόγραμμα, δεν γίνεται να φοβόμαστε να πούμε πως ναι θέλουμε το πρωτάθλημα. Από κει και πέρα, περνώντας από τις φιλοδοξίες στην υλοποίηση τους, ένα βήμα κάθε φορά. Με νίκες δηλαδή.
