Τα θέματα νοοτροπίας τα συζητήσαμε. Εστιάζοντας τώρα στο αγωνιστικό κομμάτι, στο οποίο η ΟΜΟΝΟΙΑ προφανώς υστέρησε, δεν μπορούμε να μην κάνουμε λόγο για τις απουσίες των Γκουλόν και Γκαρσία. Εκ των υστέρων, κρίνοντας από εικόνα και αποτέλεσμα, μπορούμε να πούμε με ασφάλεια ότι φάνηκαν οι απουσίες, χωρίς αυτό να αποτελεί δικαιολογία.
Ξεκινάμε από το Ρομπέρτο. Το είπαμε πολλές φορές killer σαν τον Ποτέ δεν είναι, μπορεί να προσφέρει άλλα πράγματα όμως. Βοηθάει στην ανάπτυξη, ιδιαίτερα σε κλειστούς χώρους, μπορεί να κρατήσει μπάλα με την πλάτη στο τέρμα, να τη σπάσει δεξιά αριστερά. Με τον Μίκαελ Ποτέ να μην είναι ακόμα στο 100%, όλα αυτά έλειψαν από την ΟΜΟΝΟΙΑ. Ο Ισπανός ήταν στο γήπεδο με το χέρι δεμένο, έτσι είναι ιδιαίτερα αμφίβολος και για το ματς με το Αποέλ.
Όσον αφορά το Γκουλόν, δεν έλειψε λόγω των αμυντικών καθηκόντων του. Η άμυνα πιέστηκε ελάχιστα, ανταποκρίθηκε γενικώς καλά. Εκείνο που έλειψε ήταν η ικανότητα του να κουβαλάει τη μπάλα. Με τους χώρους εξαιρετικά κλεισμένους από την ΑΕΚ και τους Λαρνακείς να ασκούν αφόρητο πρέσιγκ στους μέσους, ο Γάλλος θα μπορούσε να μεταφέρει την μπάλα μπροστά αφού είναι εξαιρετικός χειριστής της.
Όταν βέβαια είσαι στο -5 από τη κορυφή και έχεις την ευκαιρία να κάνεις μεγάλο άλμα προς τα πάνω, δυο απουσίες δεν μπορούν να αποτελούν δικαιολογία. Απλά με βάση τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά τους, Γκουλόν και Γκαρσία θα μπορούσαν να προσφέρουν λύσεις.
