Το πρώτο ημίχρονο ήταν ένα όργιο. 1 ανύπαρκτη κόκκινη(παρεμπιπτόντως που ξεκίνησε από λανθασμένο πλάγιο του επόπτη), 1 πέναλτι που δεν δόθηκε, 1 πέναλτι τύπου Αποέλ, 5 κίτρινες κάρτες στην ΟΜΟΝΟΙΑ, 3 φορές σταμάτησε υποσχόμενη αντεπίθεση της ομάδας μας για να της δώσει φάουλ, πολλές οι φορές που με ψύλλου πήδημα έστηνε το Αποέλ γύρω από τη περιοχή της. Κι όμως η ΟΜΟΝΟΙΑ στάθηκε όρθια και γύρισε το ματς. Για να έρθει ξανά ο Χριστοδούλου να της δείξει πως κουμάντο κάνει εκείνος.
Αφήνουμε πίσω το πέναλτι στον Ρούνιε στο 73, αφού μέχρι τότε μεσολάβησαν πολλά άλλα. Δεν σχολιάζουμε τα δεκάδες φάουλ που σφύριξε ανάποδα αλλά και πόσες φορές προστάτευσε παίκτες του αιωνίου που ήταν στο όριο, ούτε την κίτρινη στο Γκουλόν που κανείς δεν κατάλαβε. Η φάση που βεβαιωθήκαμε πως ήρθε στο γήπεδο για να κερδίσει το Αποέλ ήρθε στο 66′. Ο κιτρινισμένος Ρίσε, με το σκορ στο 2-2, κάνει θέατρο στο ύψος της περιοχής μας. Τόσο φανερό θέατρο που γέλασε το παρδαλό κατσίκι. Ο Χριστδούλου είχε δώσει κόκκινη στο 23′ κάτι που ένα φυσιολογικό διαιτητή, θα τον ανάγκαζε να αυξήσει τον πειθαρχικό έλεγχο. Στο 66 λοιπόν, ο Χριστοδούλου είχε την ευκαιρία να αποβάλει τον Ρίσε και να κοντραριστούν έστω για λίγο στα ίσα οι δυο ομάδες. Δεν το έκανε, για τον ίδιο λόγο που κυκλοφορούν φωτογραφίες του στους πορτοκαλί.
υ.γ. Ακόμα περιμένουμε να βρεθεί το μέσο που θα πει πως είναι αδιανόητο ότι απέβαλε αψυχολόγητα τον Λομπιανίτσε επειδή προκάλεσε την κερκίδα, αλλά δεν κιτρίνισε τον Τζεμπούρ στο 94, όταν έδειξε στο Βόρειο Πέταλο πως το πυροβολάει. Πώς είπατε, έχανε το επόμενο ματς; Σιγά μην άφηναν τίποτα στη τύχη
