Η εικόνα που μας έμεινε στο τέλος του αιώνιου ντέρμπι, ήταν ο Κωνσταντίνος Παναγή να αποχωρεί περίλυπος από τον αγωνιστικό χώρο του ΓΣΠ. Ένα νεαρό παιδί, ένα σπάνιο ταλέντο, είδε τους κόπους του ίδιου και των συμπαικτών του να πετάγονται στο κάλαθο των αχρήστων, στο βωμό των σωματειακών συμφερόντων. Οι ποδοσφαιριστές μας όμως, πρέπει να αφήσουν πίσω τους τον αγώνα με το Αποέλ και να κοιτάξουν το επόμενο.
Το Σάββατο η ΟΜΟΝΟΙΑ μπήκε στο γήπεδο πιο πεισμωμένη και αποφασισμένη από ποτέ άλλοτε φέτος. Οι παίκτες μας είχαν πάθος, είχαν θέληση, είχαν διάθεση να πάρουν το ματς, πριν και μετά την κόκκινη κάρτα. Ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά πρέπει να βάλουν στο παιχνίδι τους και αυτή την εβδομάδα, αν θέλουν να φύγουν στο τέλος νικητές. Η απογοήτευση που νιώθουν από την έκβαση του τελευταίου ματς, να γίνει πείσμα και δουλειά.
Δεν θα είμαστε πρωταθλητές στο τέλος της χρονιάς, επιβάλλεται όμως να είμαστε στην Ευρώπη. Όλοι όσοι σχετίζονται με το αγωνιστικό κομμάτι λοιπόν, πρέπει να γυρίσουν σελίδα και να πάνε παρακάτω. Για τα υπόλοιπα δεν υπάρχουν πολλά που να μπορούν να κάνουν οι παίκτες.
