Σαν σήμερα, πριν από 44 χρόνια, ο Παναθηναϊκός έγραψε την πιο χρυσή σελίδα της ιστορίας του παίζοντας με τον Άγιαξ στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών του 1971.
Οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουνε… Κάθε χρόνο, τέτοια μέρα, οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού έχουν μία σημαντική ημερομηνία να θυμούνται. Μία ημερομηνία κατά την οποία σημειώθηκε η μεγαλύτερη συλλογική επιτυχία ελληνικής ομάδας και την οποία μόνο ο Παναθηναϊκός άγγιξε να επαναλάβει.
Σαν σήμερα πριν από 44 χρόνια, στις 2 Ιουνίου του 1971, ο Παναθηναϊκός αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στο Γουέμπλεϊ, όπου και ηττήθηκε με 2-0 από τον Άγιαξ του Ρίνους Μίχελς, του Γιόχαν Κρόιφ και των υπόλοιπων αστέρων της εποχής. Ένα επίτευγμα που δεν έχει επαναληφθεί μετά από τόσα χρόνια και που καταδεικνύει την διαχρονική σημασία που έχει.
Άγιαξ – Παναθηναϊκός 2-0
Ο Άγγλος διαιτητής Τέιλορ, κρεοπώλης στο επάγγελμα, σφύριζε για τελευταία φορά στον μεγάλο τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης του 1971, στις 7μ.μ. ώρα Αγγλίας, με το τέλος της αναμέτρησης να βρίσκει τον Άγιαξ Πρωταθλητή Ευρώπης και τον Παναθηναϊκό στο… καναβάτσο, με τελικό σκορ 2-0 υπέρ των Ολλανδών.
Το Τριφύλλι το πάλεψε, αλλά η ποιότητα των ποδοσφαιριστών του Άγιαξ, το «τόταλ φούτμπολ» του Ρίνους Μίχελς, που θα κυριαρχούσε τα επόμενα χρόνια στην Ευρώπη, αλλά και ο παράγοντας τύχη, στέρησαν από τους πράσινους την ευκαιρία να διεκδικήσουν κάτι καλύτερο από το συγκεκριμένο ματς.
Οι Ολλανδοί μπήκαν αποφασισμένοι στον αγωνιστικό χώρο και ευτύχησαν να προηγηθούν μόλις στο 5’. Ο Κάιζερ μετά από ατομική προσπάθεια από αριστερά, επιχείρησε σέντρα προς την εστία του Οικονομόπουλου, με τον Βαν Ντάικ να πιάνει την κεφαλιά και να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα, ανοίγοντας το σκορ.
Στη συνέχεια οι πράσινοι προσπάθησαν να αντιδράσουν και έφτασαν πολύ κοντά στην ισοφάριση στο 14’, όταν ο Βλάχος με μακρινή μπαλιά βρήκε το κεφάλι του Αντωνιάδη, όμως ο τελευταίος αστόχησε, στέλνοντας τη μπάλα ελάχιστα εκατοστά από το κάθετο δοκάρι του Στούι, που βρισκόταν εκτός θέσης. Όλα θα ήταν διαφορετικά, αν το Τριφύλλι έφερνε το παιχνίδι στα… ίσα στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Μέχρι να λήξει πάντως το πρώτο ημίχρονο, ο Άγιαξ ήταν αυτός που είχε την υπεροχή και απείλησε την εστία του Παναθηναϊκού τουλάχιστον τρεις φορές. Στο 18’ η σέντρα-σουτ του Κάιζερ προσέκρουσε στο οριζόντιο δοκάρι του Οικονομόπουλου, ενώ στο 33’ ένα τάκλιν του Τομαρά σταμάτησε το σουτ του Κρόιφ, ο οποίος στο μεταξύ είχε καταφέρει να περάσει τρεις πράσινους.
Ο τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού ήταν εκείνος που στάθηκε φύλακας-άγγελος της εστίας της ομάδας του και στο 38’, όταν απέκρουσε με υπερένταση το σουτ του Σβαρτ. Στο 43’ οι πράσινοι έφτασαν πολύ κοντά στην ισοφάριση, όταν ο Χάρης Γραμμός μετά από εξαιρετική ατομική ενέργεια, βρήκε μέσα στην περιοχή του Άγιαξ τον Καμάρα, όμως ο «πολέμαρχος» του Τριφυλλιού σούταρε πάνω από τα δοκάρια του Στούι.
Στο δεύτερο μέρος ο ρυθμός της αναμέτρησης έπεσε αισθητά, με τον Άγιαξ να προσέχει περισσότερο τα «μετόπισθεν», καθώς ο Παναθηναϊκός έδειξε πως ήταν ικανός να κάνει τη… ζημιά, όταν οι παίκτες του βρίσκονταν στην επίθεση.
Μοναδική αξιόλογη στιγμή για τους πράσινους ένας συνδυασμός του Δομάζου με τον Φυλακούρη στο 49’, με τον τελευταίο όμως να μην προλαβαίνει την μπάλα, λόγω κακής συνεννόησης και να γίνει επικίνδυνος για την εστία του Στούι. Στο τελευταίο όμως δεκάλεπτο, οι παίκτες του Τριφυλλιού είχαν προωθηθεί στην επίθεση για την πολυπόθητη ισοφάριση. Σε μια αντεπίθεση των Ολλανδών, ο… γνωστός μας Άρι Χαάν (δούλεψε για ένα διάστημα προπονητής από τον ΠΑΟΚ), σούταρε διαγώνια, με την μπάλα να κοντράρει στο πόδι του Καψή, να παίρνει ύψος και να ξεγελά τον Οικονομόπουλο, για το 2-0.
Το χρονόμετρο έδειχνε το 87ο λεπτό της αναμέτρησης. Αυτό ήταν. Όλα τελείωσαν. Ο Παναθηναϊκός άγγιξε… τον ουρανό, δεν κατάφερε όμως να τον φτάσει. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν μειώνει διόλου το μέγεθος της επιτυχίας του. Αντίθετα αφήνει μία χρυσή υποθήκη για το μέλλον, την οποία ο Παναθηναϊκός καλείται να αξιοποιήσει και κάποια στιγμή να την αγγίξει πάλι και να την ξεπεράσει… Γιατί μόνος αυτός μπορεί…
Άγιαξ (Ρίνους Μίχελς): Στούι, Βάσοβιτς, Σουρμπίρ, Χουλσόφ, Γκ. Μιούρεν, Νέσκεενς, Ραίντερς (46’ Μπάλεκνμπουργκ), Σβαρτ, (46’ Χααν), Βαν Ντάικ, Κρόιφ, Κάιζερ.
Παναθηναϊκός (Φέρεντς Πούσκας): Οικονομόπουλος, Τομαράς, Βλάχος, Σούρπης, Καψής, Καμάρας, Γράμμος, Φυλακούρης, Ελευθεράκης, Δομάζος, Αντωνιάδης.
Εκίπ
«Xωρίς να λάμψει στέφθηκε Πρωταθλητής Eυρώπης ο Άγιαξ. Tο ελληνικό θαύμα δεν έγινε, όμως οι Έλληνες δημιούργησαν μεγάλα προβλήματα στους Oλλανδούς. Με το κεφάλι ψηλά έφυγε ο Παναθηναϊκός. Ο μεγαλύτερος ελληνικός σύλλογος πούλησε πολύ ακριβά το πετσί του. Οι Έλληνες μπορεί να μην πέτυχαν το θαύμα αλλά έκαναν του Ολλανδούς να τρέμουν μέχρι το τέλος του αγώνα Οι άσσοι του Φέρεντς Πούσκας εγκατέλειψαν το αυτοκρατορικό Γουέμπλεϊ όχι ατιμασμένοι, αλλά με τη συνείδησή τους ήσυχη ότι έδωσαν όλες τους δυνάμεις για να νικήσουν και έγραψαν ένα καινούργια χρυσό κεφάλαιο, που από πλευράς συγκινήσεων και ζωτικότητας, δεν υστερούσε σε τίποτα από τα προηγούμενα παιχνίδια τους που τους οδήγησαν σε πρωτόγνωρους θριάμβους. Μπορεί να μην κέρδισαν αλλά βγήκαν γιγαντωμένοι από αυτό το κύπελλο Ευρώπης. O Δομάζος θα μείνει με τη βεβαιότητα ότι γοήτευσε τους πάντες στο ναό του ποδοσφαίρου».
Nτέιλι Μέιλ
«O Άγιαξ σκαρφάλωσε στην κορυφή της Eυρώπης, αλλά ο εξαιρετικός Παναθηναϊκός είναι αυτός που θα μείνει στη μνήμη μας».
Kοριέρε Nτέλο Σπορτ
«Συνεχίστηκε η κυριαρχία των Oλλανδών. Δεν άντεξαν οι πεισματάρηδες Έλληνες στην ανωτερότητα του Άγιαξ».
Βελγικό Πρακτορείο
«Στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών νικητής αναδείχτηκε ο Άγιαξ παρουσία 100 χιλιάδων θεατών. Ο ολλανδικός σύλλογος χωρίς να είναι καλύτερος από τον Παναθηναϊκό κέρδισε 2-0 εκμεταλλευόμενος την καλή του τύχη. Ο Παναθηναϊκός χειροκροτήθηκε μετά το τέλος του αγώνα σαν να ήταν νικητής, γιατί έφερε στον ευρωπαϊκό στίβο το θρύλο, την εποποιία και τη φαντασία, σε αντίθεση με την ψυχρή λογική των Ολλανδών».
«Βήμα της Γενεύης»
Ο Παναθηναϊκός μια εκπληκτική ελληνική ομάδα ανήλθε στην κορυφή της ευρωπαϊκής ποδοσφαιρικής πυραμίδας, αφού αγωνίστηκε καλύτερα από τον Άγιαξ. Η ηθική νίκη ανήκει στους Έλληνες. Το δεύτερο γκολ των Ολλανδών ήταν τυχαίο και μάλιστα σε ένα σημείο που απειλούνται με την ισοφάριση. Σήμερα θαυμάζει κανείς πολύ περισσότερο τους ηττημένους από τους νικητές».
«Τάγκμπλατ Ζυρίχης»
Ο αγώνας απέδειξε ότι οι Έλληνες έφτασαν απόλυτα άξια στον τελικό».
«Λα Σουίς»
«Μετά τον Γιόχαν Κρόιφ η λάμπουσα προσωπικότητα του τελικού ήταν ο Δομάζος, ένας κοντόσωμος διεθνούς κλάσεως παίκτης. Η αντίληψή του τυγχάνει εξαιρετική και ο τρόπος παιχνιδιού του υποδειγματικός»
«Ζουρνάλ Ντο Μπραζίλ»
«Οι δύο ομάδες παρουσίασαν πλούσιο θέαμα μπροστά σε 100 χιλιάδες θεατές και εκατομμύρια άλλους, που τους έβλεπαν από την τηλεόραση. Νικητής αναδείχτηκε ο Άγιαξ χωρίς να είναι καλύτερος του αντιπάλου του Παναθηναϊκού, που έπαιξε ισάξια και θαυμάστηκε για την αρτιότητα που παρουσίασε ιδιαίτερα στη μεσαία γραμμή, όπου με επικεφαλής τον μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή της Ελλάδος που ακούει στο όνομα Δομάζος συντόνιζε όλο το παιχνίδι των Ελλήνων».
«Εφημερίδα της Λωζάνης»
«Ο Άγιαξ νίκησε χωρίς να πείσει έναν άτυχο Παναθηναϊκό».
