Γενέθλια έχει σήμερα η αγαπημένη μας ομάδα. Η μεγαλύτερη ομάδα στο νησί, με 59 τίλους σε 67 χρόνια, γιορτάζει και μαζί της γιορτάζει και ο μεγάλος της κόσμος.
Η ΛΑΜΠΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ “ΤΡΙΦΥΛΛΙΟΥ”
ΙΟΥΝΙΟΣ 1948: Ένα λαμπρό ορόσημο στην ιστορία του Κυπριακού ποδοσφαίρου και του αθλητισμού γενικότερα. Είναι η εποχή που μερικοί ποδοσφαιριστές που αγωνίζονταν στο ΑΠΟΕΛ δεν ανέχθηκαν τον εξευτελισμό και προχώρησαν με μερικούς άλλους δημοκρατικούς ανθρώπους στην ίδρυση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Ολόκληρο το 1948 ήταν το έτος αθλητικών ανακατατάξεων στην Κύπρο. Ήταν η χρονιά που η ίδρυση νέων σωματείων έγινε κάτι περισσότερο από αναγκαία. Την εποχή εκείνη η Ελλάδα ζούσε το δράμα του εμφύλιου πολέμου και τα πολιτικά πάθη βρισκόντουσαν σε έξαρση. Δυστυχώς η κατάσταση μεταφέρθηκε και στην Κύπρο και διείσδυσε τόσο στην πολιτική ζωή του τόπου, όσο και στον αθλητισμό, κατά τρόπο μάλιστα παράδοξο και αψυχολόγητο. Η πολιτικοποίηση του αθλητισμού απο τους «αθλητικούς εκείνους παράγοντες» οι περισσότεροι των οποίων ασχολούνταν με την πολιτική «!», είχε σαν στόχο την υποταγή των προοδευτικών αθλητών, με την καταπάτηση της αξιοπρέπειας τους, η ακόμη και την εκδίωξη τους από τα διάφορα σωματεία.
Ζήτησαν από τους αθλούμενους αυτοί οι… «αθλητικοί παράγοντες» να υπογράψουν δηλώσεις αποκήρυξης των αρχών τους, εγκατάλειψης της δημοκρατικής ιδεολογίας τους και πλήρους υποταγής.
Ο εκβιασμός τους φανερός. Η αθλητική ιδέα επλήττετο καίρια και ανεπανόρθωτα. Αυτοί που ασχολούνταν με τον αθλητισμό για δικούς τους σκοπούς, παρέσυραν και τους άλλους που ουσιαστικά δεν ήθελαν την πολιτικοποίηση του αθλητισμού, σε μια προσπάθεια κακοποίησης και καταστροφής των αθλητικών αξιών.
Η προσπάθεια τους όμως απέτυχε παταγωδώς. Οι περισσότεροι από τους προοδευτικούς αθλητές και ποδοσφαιριστές δεν υπόκυψαν στον εκβιασμό. Με περηφάνια, θάρρος και γενναιότητα δεν υπόγραψαν τις «δηλώσεις», με αποτέλεσμα να εκδιωχθούν και να αποχωρήσουν από τα σωματεία.
Μέσα από αυτές τις συνθήκες δημιουργήθηκε η ανάγκη για ίδρυση νέων σωματείων, τα οποία θα εξασφάλιζαν στους αθλητές τους καθαρά αθλητικές συνθήκες άθλησης.
Έτσι βλέπουμε τον Φεβρουάριο του 1948 να ιδρύεται η Νέα Σαλαμίνα, τον Απρίλιο η Αλκή, τον Μάϊο ο Ορφέας και τον Ιούνιο η ΟΜΟΝΟΙΑ. Ο κόσμος έτρεξε κατά χιλιάδες να εγγραφεί στο νέο σωματείο της Λευκωσίας. Η ανταπόκριση ήταν πραγματικά απίστευτη.
Τα πιο πάνω σωματεία, μαζί με τον ΑΜΟΛ Λεμεσού και τον Νέο Αστέρα Μόρφου ιδρύουν την ΚΕΠΟ και διοργανώνουν για μία πενταετία ανεξάρτητο πρωτάθλημα. Η ΟΜΟΝΟΙΑ κυριαρχεί στην πενταετία αυτή, με 4 πρωταθλήματα και 5 κύπελλα. Στους αγώνες, οι φίλοι της ΟΜΟΝΟΙΑΣ προσέρχονται κατά χιλιάδες. Παρόλο που μπορούσαν να δουν τον αγώνα δωρεάν, έδιναν τον οβολό τους σε κάθε αγώνα για να στηρίξουν την ΟΜΟΝΟΙΑ.
Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
Η ΟΜΟΝΟΙΑ έδωσε το πρώτοεπίσημο αγώνα της στις 31 Οκτωβρίου 1948, με αντίπαλο τον ΑΜΟΛ Λεμεσού, τονοποίο κέρδισε με 5-1. Στη φωτογραφία οι παίκτες της ΟΜΟΝΟΙΑΣ εμφανίζονται όρθιοι.
Οι ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν την ιστορική αυτή μέραήταν: Παναγιώτης Ταλιάνος, ΑνδρέαςΚαρυόλου, Χαμπής Φιλίππου, Αγησίλαος Τσιαλής, Τικράν Μισιριάν, ΓωγάκηςΚαραγιάννης, Κιλίς Μπετικιάν, Χατζάκ Μπαλατονί, Τάκης Σκαλιώτης, ΡομπέρΚονστανιάν, Κώστας Λυμπουρής.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ στην ΚΟΠ
Στα 1953, λαμβάνεται η απόφαση για την ενοποίηση του Κυπριακού ποδοσφαίρου. Η ΟΜΟΝΟΙΑ μαζί με τα άλλα σωματεία της ΚΕΠΟ, εγγράφονται στη ΚΟΠ και το «τριφύλλι» αγωνίζεται στη 1η κατηγορία. Τα πρώτα χρόνια ήταν χρόνια προσαρμογής, με την ΟΜΟΝΟΙΑ να επιτυγχάνει αρχικά τη σταθεροποίηση της στη κατηγορία και προς το τέλος της δεκαετίας να δείχνει έτοιμη να πρωταγωνιστήσει.
1961: TΟ ΠΡΩΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ
Οι συνθήκες είχαν ωριμάσει για την κατάκτηση του 1ου πρωταθλήματος. Το 1959-60, η ισχυρότατη ΟΜΟΝΟΙΑ έχασε άδικα το τίτλο στα χαρτιά. Ο Βούλγαρος Νάσκο Τσακμάκοφ , πήρε τη σκυτάλη και ισχυροποίησε ακόμη περισσότερο την ομάδα. Την περίοδο 60-61, το «τριφύλλι» ήταν κυριολεκτικά ασταμάτητο. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατέκτησε το πρωτάθλημα 3 αγωνιστικές πριν το τέλος, ενώ τερμάτισε 1ο με 9 βαθμούς διαφορά.
Οι πανηγυρισμοί που ακολούθησαν ήταν μεγαλειώδεις, σε κάθε περιοχή της Κύπρου. Αυτός ο τίτλος ήταν και το εφαλτήριο για την σταδιακή κυριαρχία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ στο Κυπριακό ποδόσφαιρο. Στα 1965, η ΟΜΟΝΟΙΑ κατακτά το πρώτο κύπελλο και ένα χρόνο μετά το 2ο της πρωτάθλημα.
ΧΡΥΣΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ Νο1
Η ΟΜΟΝΟΙΑ μπήκε στη δεκαετία του 70, ως εξέχουσα πλέον δύναμη στο χώρο του ποδοσφαίρου μας και έδειχνε έτοιμη να μεγαλουργήσει. Όπως και έγινε. Τη περίοδο 1971-1972, η ομάδα μας κατακτά μετά από σκληρή μάχη με την ΕΠΑ, το 3ο της πρωτάθλημα. Στις 18 Ιουνίου του 1972, καταγράφηκε μία άλλη ιστορική στιγμή. Στο ΓΣΠ, η ΟΜΟΝΟΙΑ κέρδισε στον τελικό κυπέλλου τον Πεζοπορικό με 3-1 και κατέκτησε το πρώτο της νταμπλ.
Ήταν μία αφετηρία ανεπανάληπτων θριάμβων που ακολούθησαν. Μέχρι και το τέλος της δεκαετίας η ΟΜΟΝΟΙΑ κυριάρχησε απόλυτα στο Κυπριακό ποδόσφαιρο κατακτώντας το νταμπλ το 1974 και κάνοντας ρεκόρ κατάκτησης συνεχών πρωταθλημάτων (1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979). Το προσωνύμιο «Βασίλισσα» της ανήκε δικαιωματικά.
ΧΡΥΣΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ Νο2
Η δεκαετία του 80 ξεκίνησε με οδυνηρό τρόπο. Η ΟΜΟΝΟΙΑ έχασε το πρωτάθλημα του 80, με ένα γκολ διαφορά (ένα γκολ που κατακυρώθηκε στα χαρτιά) στη τελευταία αγωνιστική. Όσοι πίστεψαν ότι αυτό θα έβαζε τέλος στην κυριαρχία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, διαψεύστηκαν πανηγυρικά.
Το «τριφύλλι» για ορεκτικό πήρε το κύπελλο του 80 και ακολούθησε ένας καταιγισμός τροπαίων: Πέντε συνεχόμενα πρωταθλήματα (1981,1982, 1983, 1984, 1985), συνδυασμένα με 3 νταμπλ (1981,1982, 1983), άλλα 2 πρωταθλήματα το 1987, 1989 και το κύπελλο του 1988.
1990-1999
Στην επόμενη δεκαετία ήρθε φυσιολογικά και η σχετική πτώση. Αν και η ΟΜΟΝΟΙΑ μπήκε στα 90 με πολύ καλές προοπτικές (κύπελλο 1991, πρωτάθλημα 1993, κύπελλο 1994), η συνέχεια ήταν ανεπιτυχής. Παρά τις εξαιρετικές πορείες στις περιόδους 95, 98, 99, η ομάδα μας έχασε το πρωτάθλημα στις λεπτομέρειες.
2000-2010
Παρόμοια η πορεία και στην επόμενη δεκαετία. Μετά από 6 χρόνια η ΟΜΟΝΟΙΑ βάσει τέλος στην ανομβρία τίτλων και κατακτά το κύπελλο του 2000.Ακολουθούν 2 τίτλοι πρωταθλήματος (2001, 2003), όμως οι επιτυχίες δεν έχουν συνέχεια.
Η κατάκτηση του κυπέλλου στα 2005, αποτέλεσε όαση σε μία επταετή ξηρασία. Τελικά, το 2010, έρχεται η επιστροφή στη κορυφή με την κατάκτηση του 20ου πρωταθλήματος . Την αμέσως επόμενη περίοδο, η ΟΜΟΝΟΙΑ κατακτά το 13ο κύπελλο.
Η ΠΛΟΥΣΙΟΤΕΡΗ ΤΡΟΠΑΙΟΘΗΚΗ
Στα 63 χρόνια ιστορίας της, η ΟΜΟΝΟΙΑ έχει κατακτήσει συνολικά 60 τρόπαια. Τα πρώτα κατακτήθηκαν στο ανεξάρτητο πρωτάθλημα της ΚΕΠΟ (4 πρωταθλήματα, 5 κύπελλα). Μετά την ενοποίηση του ποδοσφαίρου και την συμμετοχή μας στα πρωταθλήματα της ΚΟΠ, η ΟΜΟΝΟΙΑ αναδείχθηκε πρωταθλήτρια 20 φορές, κατέκτησε 14 κύπελλα και σήκωσε την ασπίδα (σούπερ καπ) της ΚΟΠ 16 φορές.
Αναλυτικά οι τίτλοι:
ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΚΥΠΡΟΥ (20 ΦΟΡΕΣ): 1960-1961, 1965-1966, 1971-72, 1973-1974, 1974-1975, 1975-1976, 1977-1978, 1978-1979, 1980-1981, 1981-1982, 1982-1983, 1983-1984, 1984-1985, 1986-1987, 1988-1989, 1992-1993, 2000-2001, 2002-2003, 2009-2010.
ΚΥΠΕΛΛΟΥΧΟΣ ΚΥΠΡΟΥ (14 ΦΟΡΕΣ): 1964-1965, 1971-1972, 1973-1974, 1979-1980, 1980-1981, 1981-1982, 1982-1983, 1987-1988, 1990-1991, 1993-1994, 1999-2000, 2004-2005, 2010-11, 2011-12.
Οι τελικοί κυπέλλου:
1965: ΟΜΟΝΟΙΑ-Απόλλων 5-1
1972: ΟΜΟΝΟΙΑ-Πεζοπορικός 3-1
1974: ΟΜΟΝΟΙΑ-ΕΝΠ 2-0
1980: ΟΜΟΝΟΙΑ-Αλκή 3-1
1981: ΟΜΟΝΟΙΑ-ΕΝΠ 1-1, 3-0 (επαν.)
1982: ΟΜΟΝΟΙΑ-Απόλλων 2-2, 4-1 (επαν.)
1983: ΟΜΟΝΟΙΑ-ΕΝΠ 2-1
1988: ΟΜΟΝΟΙΑ-ΑΕΛ 2-1
1991: ΟΜΟΝΟΙΑ-Ολυμπιακός 1-0
1994: ΟΜΟΝΟΙΑ-Ανόρθωση 1-0
2000: ΟΜΟΝΟΙΑ-ΑΠΟΕΛ 4-2
2005: ΟΜΟΝΟΙΑ-Διγενής 2-0
2011: ΟΜΟΝΟΙΑ-Απόλλων 1-1 (4-3 πεν.)
2012: ΟΜΟΝΟΙΑ-ΑΕΛ 1-0
ΑΣΠΙΔΑ ΚΟΠ (16 ΦΟΡΕΣ) : 1966, 1979, 1981, 1982, 1983, 1987, 1988, 1989, 1991, 1994, 2001, 2003, 2005, 2010, 2012
ΚΕΠΟ (1948-1953): Πρωταθλήτρια (1949, 1950, 1951, 1952) και κυπελλούχος (1949, 1950, 1951, 1952, 1953)
ΟΙ ΠΡΟΕΔΡΟΙ
Εφτά πρόεδροι ηγήθηκαν του σωματείου από την ημέρα της ίδρυσης του. Είναι ένα χαρακτηριστικό της διοικητικής σταθερότητας που διακρίνει την ΟΜΟΝΟΙΑ. Οι διοικητικοί ηγέτες του τριφυλλιού:
ΤΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ (1949-1974)
ΚΩΣΤΑΣ ΛΥΜΠΟΥΡΗΣ (1974-1981)
ΚΩΣΤΑΚΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ (1981-1989)
ΠΑΝΙΚΟΣ ΝΕΟΦΥΤΟΥ (1989-1996)
ΛΑΚΗΣ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ (1996-2000)
ΔΩΡΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ (2000-2008)
ΑΓΗΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ (Ιανουάριος 2008 – Μάρτιος 2008)
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΝΕΟΦΥΤΟΥ (2008-2012)
ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΥΛΩΝΑΣ (2012-2014)
ΔΩΡΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ (2014-…)
ΟΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ
Δεκάδες προπονητές παρέλασαν από τον πάγκο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και καθοδήγησαν την ομάδα μας. Θα σταθούμε στους σπουδαιότερους από αυτούς και κυρίως σε όσους οδήγησαν την ΟΜΟΝΟΙΑ σε τίτλους.
Ο Ντικράν Μισιριάν διετέλεσε παίκτης – προπονητής τα πρώτα χρόνια. Πρώτος ξένος τεχνικός ο Άγγλος Τζον Τζόνσον (1952-53). Ο Γερμανός Καρλ Βίνκλερ θεωρείται ο άνθρωπος που στη διετία 57-59, έβαλε τις βάσεις για να γίνει η ΟΜΟΝΟΙΑ ομάδα τίτλου. Ο πρώτος που το πέτυχε ήταν στα 1961 ο Βούλγαρος Νάσκο Τσιακμάκοφ. Ο Κύπριος Ανδρέας Κερεμέζος οδήγησε την ΟΜΟΝΟΙΑ στο κύπελλο του 1965. Ο δάσκαλος Γκεόρκι Πατσετζίεφ κατέκτησε το πρωτάθλημα του 1966, αλλά κυρίως στη τριετή παραμονή του ανέδειξε την μεγάλη φουρνιά των Καϊάφα, Χαραλάμπους, Κανάρη και Αντωνίου. Ο Βούλγαρος Ντομπρομίρ Τάσκοφ κατέκτησε 2 νταμπλ, το 1972 και το 1983. Ο σπουδαιότερος ίσως όλων ήταν ο Βούλγαρος Βασίλ Σπάσοφ δούλεψε 4 χρονιές στην ΟΜΟΝΟΙΑ και την οδήγησε σε 3 νταμπλ (74, 81,82). Ο Ανδρέας Κωνσταντίνου Έσσο, είναι ο μοναδικός Κύπριος τεχνικός που κατέκτησε το πρωτάθλημα το 1975. Η ΟΜΟΝΟΙΑ είχε πάντα κλήση προς τη Βουλγάρικη σχολή. Πρωταθλητές προπονητές αναδείχτηκαν οι Γκεόργκι Ίλτσεφ (1976), Γκαβριήλ Στογιάνοφ (1977), Πέταρ Αργκίροφ (78-79), Ατανάς Ντράμοφ (84,85) Ο Ιόντσο Άρσοφ έχει περίοπτη θέση στην πράσινη ιστορία και είναι ο πλέον επιτυχημένος προπονητής. Εργάστηκε συνολικά σε 8 περιόδους και κατέκτησε 3 πρωταθλήματα (87, 89, 93) και 3 κύπελλα (80, 88, 2000). Ο Ολλανδός Χενκ Χάουαρντ κατέκτησε το πρωτάθλημα το 2001 και κύπελλο το 2005. Ο Σκοπιανός Τόνι Σαβέβσκι οδήγησε την ομάδα στο πρωτάθλημα του 2003 και ο Ελλαδίτης Τάκης Λεμονής σε αυτό του 2010. Προπονητές με μεγάλη προσφορά, αλλά χωρίς τίτλο ήταν οι Πάμπος Αβρααμίδης, Έλι Φουκς, Γκερντ Πρόκοπ, Ανδρέας Μιχαηλίδης. Από τον Οκτώβριο του 2010 μέχρι τον Απρίλιο του 2011 εργάστηκε στην ΟΜΟΝΟΙΑ ο Ντούσαν Μπάγεβιτς, τον οποίο διαδέχθηκε ο Νεόφυτος Λάρκου, που οδήγησε την ομάδα μας στην κατάκτηση δύο κυπέλλων (2011, 2012) και μίας ασπίδας (2012). Τον Σεπτέμβριο του 2012 ο Νεόφυτος Λάρκου υπέβαλε την παραίτησή του και στην τεχνική ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ τον διαδέχθηκε ο Τόνι Σαβέβσκι στα τέλη του ίδιου μήνα. Με τον Σκοπιανό προπονητή η ομάδα μας τερμάτισε στην 3η θέση της βαθμολογίας και εξασφάλισε μία θέση στο Europa League της σεζόν 2013-14, η οποία έμελλε να είναι και η τελευταία για τον Τόνι Σαβέβσκι καθώς τον Δεκέμβριο του 2013 το Σωματείο μας ανακοίνωσε τη λύση της συνεργασίας ανάμεσα στις δύο πλευρές. Στις αρχές Ιανουαρίου 2014 προσλήφθηκε ο Ισπανός προπονητής, Μιγκέλ Άχνελ Λοτίνα, ο οποίος όμως περίπου ένα μήνα αργότερα αποχώρησε από την τεχνική ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Ακολούθως, τα ηνία της ομάδας μας ανέλαβαν οι υπηρεσιακοί προπονητές Άλεξ Κάσερες και Νέναντ Στάροβλαχ, ενώ στις 12 Μαρτίου 2014 την τεχνική ηγεσία ανέλαβε ο επί σειρά ετών αρχηγός της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, Κώστας Καϊάφας.
ΟΙ ΑΣΣΟΙ ΤΟΥ ΤΡΙΦΥΛΛΙΟΥ
Εκατοντάδες ποδοσφαιριστές τίμησαν τη φανέλα με το τριφύλλι και το οδήγησαν στις μέρες δόξας. Όλοι είχαν την δική τους συνεισφορά, όμως όπως σε κάθε οργανισμό, ομάδα, σύλλογο, υπάρχουν και οι ιδιαίτερα διακριθέντες. Αυτοί που βάζουν τη δική τους ξεχωριστή σφραγίδα.
Ιδιαίτερη λοιπόν μνεία θα πρέπει να γίνει στους: Κώστας Λυμπουρής, Αγησίλαος Τσιαλής, Γιώργος Γιωρκάτζης Σταύρος Ψύλλος , Γιάννος Γεωργίου, Τάκης Αντωνίου ξεχώρισαν στα πρώτα δύσκολα χρόνια της ΚΕΠΟ και της ΚΟΠ.
Στα τέλη της δεκαετίας του 50 και αρχές του 60, εμφανίζονται και διακρίνονται οι Ανδρέας Πάκκος, Νίκος Ελευθεριάδης, Ανδρέας Κωσταντίνου Έσσο, Κώστας Παναγιώτου, Κόκος Χριστοφόρου, Αντώνης Γρηγορίου. Οι Μελής Άσπρου, Δρόσος Καλοθέου και Κώστας Κάττος βάζουν το στίγμα τους από τα μέσα της δεκαετίας του 60 . Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, εμφανίζεται η εκπληκτική τετράδα των Σωτήρη Καϊάφα, Νίκου Χαραλάμπους, Ανδρέα Κανάρη, Κόκου Αντωνίου που θα οδηγήσουν την ΟΜΟΝΟΙΑ στη κατάκτηση των νταμπλ το 1972 και το 1974. Στα μέσα της δεκαετίας του 70 τους πλαισιώνει η φουρνιά των Τάκη Μαυρή, Φίλιππου Δημητρίου, Γκρέγκορι Σάββα , Νίκου Πατίκη, Kλείτου Ερωτοκρίτου και Σωτήρη Τσίκκου και η πρώτη χρυσή δεκαετία είναι γεγονός. Επόμενη μεγάλη γενιά, αυτή των Γιώργου Σαββίδη, Ευαγόρα Χριστοφή, Κώστα Πέτσα, Ανδρέα Κάντυλου, Ανδρέα Χαρίτου, που δίπλα στους παλαιότερους, επιτυγχάνουν τη 2η χρυσή δεκαετία. Οι Γιάννος Καλοθέου, Πανίκος Ξιούρουππας, Κώστας Μαλέκος, Κώστας Καϊάφας, Άκης Ιωακείμ, Πέτρος Κονναφής, Χάρης Νικολάου και Νικόλας Γεωργίου, ξεχώρισαν στη συνέχεια. Για να φτάσουμε στη σύγχρονη εποχή με τους Στάθη Αλωνεύτη, Ηλία Χαραλάμπους, που ξεπετάχτηκαν στις αρχές του αιώνα από τα φυτώρια της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και μαζί με τους Αντώνη Γεωργαλλίδη, Δημήτρη Χριστοφή, Μιχάλη Κωνσταντίνου, Ανδρέα Αβραάμ, Κωνσταντίνο Μακρίδη και Γιώργο Εφραίμ αποτελούν την αφρόκρεμα του ποδοσφαίρου στη Κύπρο.
Τη φανέλα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ τίμησαν και αρκετοί αλλοδαποί. Στα 1972, η ΟΜΟΝΟΙΑ απέκτησε τους Ρουμάνους διεθνείς Μιχάι Μοκάνου και Κωνσταντίν Φρατίλα. Ήταν οι πρώτοι ξένοι που αγωνίστηκαν στο πρωτάθλημα Κύπρου. Στη δεκαετία του 80, τη τιμητική τους είχαν οι Βούλγαροι, με κορυφαίο τον τότε σέντερ φορ της Εθνικής Σπας Τζεβίζοφ. Αξιοσημείωτη η παρουσία των Γιόζεφ Τζούριακ (Ουγγαρία) και Νεντίμ Τούτιτς (Βοσνία). Στα 1997, κατηφόρισε στη Κύπρο ο Γερμανός Ράινερ Ράουφμαν. Έπαιξε στην ΟΜΟΝΟΙΑ για 6 χρόνια, πολιτογραφήθηκε Κύπριος, κυρίως όμως έγινε συνώνυμο του γκολ με τις εκπληκτικές του επιδόσεις. Την Κυπριακή υπηκοότητα πήρε και ο Βέσκο Μιχαήλοβιτς που αγωνίστηκε με μεγάλη επιτυχία στην ΟΜΟΝΟΙΑ τη περίοδο 99-05, ενώ διετέλεσε και για μικρό χρονικό διάστημα προπονητής της ομάδας.
Ο ΧΡΥΣΟΣ ΚΑΪΑΦΑΣ
Μέσα από την πλειάδα αστέρων της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, στη πιο περίοπτη θέση βρίσκεται ο Σωτήρης Καϊάφας. Ο μέγιστος σκόρερ που εμφανίστηκε στο Κυπριακό ποδόσφαιρο. Πέτυχε με τη φανέλα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ 321 γκολ (262 στο πρωτάθλημα). Τη περίοδο 1975-1976, με 39 γκολ αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ της Ευρώπης και βραβεύτηκε με το χρυσό παπούτσι.
Την επόμενη περίοδο ο Καϊάφας πέτυχε 44 γκολ (αριθμός ρεκόρ τον οποίο πλησίασε με 42 ο Ράουφμαν το 1998 ) και επρόκειτο να βραβευτεί με το αργυρό παπούτσι, αλλά η Κύπρος αποκλείστηκε από το θεσμό. Κορυφαία όμως στιγμή στην καριέρα του Καϊάφα ήταν η ανάδειξη και βράβευση του, ως ο κορυφαίος Κύπριος ποδοσφαιριστής του 20ου αιώνα. Παράλληλα μοιράστηκε με τον Σταύρο Τζιωρτζή το τίτλο του κορυφαίου Κύπριου αθλητή.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
Στα 1965 η ΟΜΟΝΟΙΑ έκανε τη πρώτη παρουσία στην Ευρώπη και στο κύπελλο κυπελλούχων, με αντίπαλο τον Ολυμπιακό Πειραιώς. Έχασε με 1-0 στη Λευκωσία και απέσπασε ισοπαλία 1-1 στο Πειραιά. Η 1η πρόκριση σε ευρωπαϊκή διοργάνωση ήλθε στο κύπελλο πρωταθλητριών του 1972 με αντίπαλο την Γουότερφορντ Ιρλανδίας.
Στα 1979, γράφτηκε μία ολόχρυση και κατά γενική ομολογία απίστευτη σελίδα στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Η ΟΜΟΝΟΙΑ φιλοξένησε τον Άγιαξ Ολλανδίας. Η ομάδα μας σε κλίμα τρομοκρατίας είχε χάσει με 10-0 στο Άμστερνταμ και ο επαναληπτικός ήταν τυπικής διαδικασίας. Αλλά μόνο τέτοιος δεν αποδείχτηκε. Η ΟΜΟΝΟΙΑ έκανε απίστευτη εμφάνιση και διέλυσε τον Άγιαξ με 4-0. Τόσο μεγάλη ήταν η έκπληξη, που για αρκετές ώρες πολλά ΜΜΕ του εξωτερικού, έκαναν λόγο για λάθος.
Μερικά χρόνια μετά ήρθε μία άλλη εκπληκτική νίκη επί της πανίσχυρης τότε ΤΣΣΚΑ Σόφιας με 4-1. Η ΟΜΟΝΟΙΑ είχε χάσει με 3-0 στη Βουλγαρία και λίγο έλειψε να πετύχει μία απίστευτη ανατροπή. Στα επόμενα χρόνια ακολούθησαν και άλλες επιτυχίες όπως η μεγάλη νίκες επί της Ντιναμό Βουκουρεστίου και η πρόκριση επί της Σλάβια Σόφιας. Την τελευταία δεκαετία η ΟΜΟΝΟΙΑ ψάχνει την μεγάλη ευρωπαϊκή διάκριση. Σε πολλές περιπτώσεις η πρόκριση χάθηκε στις λεπτομέρειες (2 φορές με ΤΣΣΚΑ, με Ντιναμό Βουκουρεστίου και Λίτεξ).
Το Καλοκαίρι του 2008, η ΟΜΟΝΟΙΑ αποκλείει την ΑΕΚ Αθηνών κερδίζοντας μετά από καταπληκτική εμφάνιση με 1-0 στην Αθήνα και φέρνοντας ισοπαλία 2-2 στη Λευκωσία.
Το 2010, φτάνει μία ανάσα από το προκριθεί στους ομίλους του EUROPA LEAGUE. Χάνει με 1-0 στην Λευκωσία από την Μέταλιστ Χαρκίβ, προηγείται με 2-0 στο 65΄μέσα στην Ουκρανία, αλλά τελικά φέρνει ισοπαλία 2-2 και αποκλείεται.
Το 2011 η ομάδα μας απέκλεισε την Ολλανδική Ντεν Χάαγκ στον γ’ προκριματικό γύρο του Europa League, με εντός έδρας νίκη με 3-0 και εκτός έδρας ήττα με 1-0, ωστόσο στα Play-Off της διοργάνωσης παρά τη νίκη της με 2-1 στον πρώτο αγώνα με αντίπαλο την Σάλτσμπουργκ στο ΓΣΠ, αποκλείστηκε αφού έχασε με 1-0 στην Αυστρία.
Το 2012 η ομάδα μας γνώρισε οδυνηρό αποκλεισμό στη διαδικασία των πέναλτι από τον Ερυθρό Αστέρα. Στο πρώτο παιχνίδι στη Σερβία η ΟΜΟΝΟΙΑ απέσπασε ισόπαλο 0-0, ενώ με το ίδιο σκορ ολοκληρώθηκε και ο επαναληπτικός στο ΓΣΠ μετά από 120 λεπτά αγώνα. Ακατάλληλη για καρδιακούς ήταν η διαδικασία των πέναλτι, με τον Ερυθρό Αστέρα να παίρνει την πρόκριση με σκορ 6-5.
Με πολλές απαιτήσεις μπήκε στις Ευρωπαϊκές υποχρεώσεις το 2013 η ΟΜΟΝΟΙΑ, η οποία κλήθηκε από τον β’ προκριματικό να αντιμετωπίσει την ισχυρή Άστρα Ρουμανίας. Η ομάδα μας εξασφάλισε θετικό 1-1 στον πρώτο αγώνα της Ρουμανίας, ωστόσο μπροστά από 19.000 φιλάθλους στο ΓΣΠ γνώρισε την ήττα με 1-2 και αποκλείστηκε.
Μία ανάσα από την υπέρβαση και την είσοδό της στους ομίλους του Europa League έφτασε η ΟΜΟΝΟΙΑ το 2014. Ξεκίνησε τις Ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις από τον β’ προκριματικό γύρο όπου απέκλεισε την Μπούτουτσνοστ Μαυροβουνίου (εκτός 2-0, 0-0), ενώ ακολούθως έθεσε νοκ-άουτ τη Μέταλουργκ Σκοπίων με δύο νίκες (εντός 3-0, 1-0). Στα Play-Off του Europa League η ομάδα μας κληρώθηκε με το μεγαθήριο από τη Ρωσία, Διναμό Μόσχας, από την οποία απέσπασε παλικαρίσιο 2-2 εκτός έδρας, πραγματοποιώντας εξαιρετική εμφάνιση. Στον επαναληπτικό, μέσα σε ένα κατάμεστο με 21.000 κόσμο ΓΣΠ (ανακοινώθηκε Sold Out στα εισιτήρια), η ΟΜΟΝΟΙΑ κρατούσε την πρόκριση μέχρι το 93’, όταν και δέχτηκε γκολ, έχασε με 2-1 και αποκλείστηκε. Ο αγώνας σημαδεύτηκε από την κάκιστη διαιτησία του Ρουμάνου, Αλεξάντερ Τούντορ, ο οποίος ακύρωσε δύο κανονικά γκολ της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, ενώ δεν υπέδειξε οφ-σάιντ και φάουλ σε διπλή παράβαση στο νικητήριο γκολ της Διναμό Μόσχας. Η ομάδα μας κατήγγειλε τη διαιτησία στην ΟΥΕΦΑ, ενώ υπέβαλε και έκθεση παραθέτοντας και στοιχεία που αποδείκνυαν τη συνύπαρξη του διαιτητή με παράγοντες της Διναμό Μόσχας στο ίδιο ξενοδοχείο, πριν τον αγώνα.
Ο 12ος ΠΑΙΚΤΗΣ
Ο κόσμος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ είναι το μεγάλο στήριγμα της και αναπόσπαστο κομμάτι ρου μεγαλείου της. Ο ΛΑΟΣ, ακολουθεί πιστά την ομάδα από τις πρώτες μέρες της ίδρυσης της. Δίπλα στην γραμμή αράουτ και πίσω από τα γκολπόστ του «Γκόουλ», στριμωγμένος στις κερκίδες του παλαιού ΓΣΠ, γεμίζοντας το Μακάρειο και τις κερκίδες του νέου ΓΣΖ, ο ΛΑΟΣ αποτελεί παράδειγμα αφοσίωσης και αγάπης. Το σκόγκαν « Η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι ο ΛΑΟΣ της» δεν είναι απλό σλόγκαν, αλλά μία κοινωνική πραγματικότητα. Σε ένδειξη εκτίμησης, η ΟΜΟΝΟΙΑ απέσυρε τον αριθμό 12 από την ποδοσφαιρική ομάδα και την αφιέρωσε στο κόσμο της. Τα ρεκόρ προσέλευσης είναι ασύλληπτα σε σχέση με πληθυσμιακά δεδομένα.
Η ΟΜΟΝΟΙΑ είχε τη περίοδο 2003-2004 κατά μέσο όρο σε εντός έδρας αγώνες 11,003 εισιτήρια. Στη περίοδο 2010-11, διέθεσε 8,500 εισιτήρια διαρκείας. Κοινώς ένας στους 100 Κύπριους είναι κάτοχος εισιτηρίου διαρκείας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Σύμφωνα με επίσημες έρευνες, το 37% των φιλάθλων της Κύπρου υποστηρίζουν την ΟΜΟΝΟΙΑ. Οι φίλαθλοι της είναι οργανωμένοι σε συνδέσμους σε Λευκωσία (Θύρα9), Λεμεσό, Πάφο, Λάρνακα, Αμμόχωστο και Σολέα.
ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΤΜΗΜΑΤΑ
Η ΟΜΟΝΟΙΑ διατηρεί σήμερα ακόμη 4 αθλητικά τμήματα. Στη καλαθόσφαιρα, στη πετόσφαιρα, στο φούτσαλ και στην ποδηλασία. Η πετοσφαιρική ομάδα κατέκτησε μέχρι στιγμής 3 κύπελλα Κύπρου (1999, 2006 και 2009), ενώ το 2015 κατέκτησε για πρώτη φορά το πρωτάθλημα και το σούπερ καπ. Η ομάδα φούτσαλ αναδείχτηκε πρωταθλήτρια το 2009, ενω το νταμπλ κατέκτησε το 2011, 2012 και 2013. Μεγαλύτερη επιτυχία της ομάδας καλαθόσφαιρας η 3η θέση τη περίοδο 1994-1995, ενώ αγωνίστηκε και στο τελικό κυπέλλου του 2003. Η ποδηλατική μας ομάδα είναι εδώ και μερικά χρόνια η πρώτη δύναμη στη Κύπρο. Στα πρώτα χρόνια της ίδρυσης της η ΟΜΟΝΟΙΑ διατηρούσε τμήμα χόκεϊ, ενώ τη δεκαετία του 70, διατηρούσε επίσης τμήματα επιτραπέζιας αντισφαίρισης και στίβου.
