Από χθες το όνομα του Μάρκο Σοάρες παίζει δυνατά στο ρεπορτάζ της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Παρότι προέρχεται από σοβαρό τραυματισμό, η είδηση χαροποίησε αρκετούς οπαδούς της ομάδας. Η τελική απόφαση για απόκτηση ή όχι ανήκει αποκλειστικά στο τεχνικό τημ και θα είναι απόλυτα σεβαστή. Κάνει εντύπωση όμως, η τάση μας να κινούμαστε προς πρώην ποδοσφαιριστές μας.
Γιωργαλλίδης και Σκέμπρι έκαναν πέρσι την αρχή με τις επιστροφές. Ο Χριστοφή αποτελεί το όνειρο κάθε ΟΜΟΝΟΙΑΤΗ, οι Άλβες και Σπούγκιν ακούγονται σε κάθε μεταγραφική, πλέον και ο Σοάρες. Όλοι υπήρξαν παίκτες μας στο παρελθόν, μάλιστα συνυπήρξαν! Ας προβληματιστούμε λοιπόν για τους λόγους που έφυγαν και τώρα παρακαλάμε να έρθουν πίσω.
Σοάρες, Χριστοφή και Άλβες πωλήθηκαν για να κλείσουν τρύπες από τα οικονομικά εγκλήματα. Οι πωλήσεις τους παρουσιάστηκαν σαν επιτυχία για την ΟΜΟΝΟΙΑ αφού δεν κρατούσε μία το σωματείο, στην πραγματικότητα όμως η ομάδα μας έβγαλε στο σφυρί τους (τότε) καλύτερους της παίκτες. Που θέλουμε να καταλήξουμε: Η ΟΜΟΝΟΙΑ είχε τότε καλούς παίκτες όπως έχει και τώρα. Το πιο σημαντικό είναι να τακτοποιούνται οικονομικά ώστε να μπορούν να συγκεντρωθούν στο γήπεδο. Η οικονομική σταθερότητα είναι το πρώτο στοίχημα της διοίκησης.
