Την έλεγαν Μαρία. Όταν την πρωτοείδε ήταν άβαφη. Μασκαρισμένη όμως από ένα φίλτρο. Χρόνια πριν ανακαλυφθεί το ίνσταγκραμ.
Η Μαρία κοιτούσε μέσα από τζάμι τρόλεϊ, κι αυτός κοιτούσε μέσα από το τζάμι του τρόλει τη Μαρία. Μαζί της κατάλαβε τη χρησιμότητα των τρόλεϊ. Σε τρόλεϊ δεν είχε μπει από την τελευταία φορά που άκουσε αυτή την αστεία μουσική. Υποστήριζε με σθένος ότι στα τρόλεϊ έπαιζε μουσική που μοιάζει με χαλί, από αυτά που ακούγονται στις τσόντες. «Δεν έχουν λεφτά να βάλουν κοπέλες να βογγίξουν στο voice over και κλέβουν τα τρόλεϊ. Δεν έχουν λεφτά να βάλουν βενζίνη για αυτό πάνε αργά ρε μαλάκες. Με ρεύμα!» έλεγε στην παρέα του και ήταν έτοιμος. Και αποφασισμένος. Να δεχθεί την καζούρα για χάρη της νέας γνωριμίας.
Στηριζόταν πότε στη φίλη της και πότε σε αυτή την κουπαστή με τα εκατομμύρια δακτυλικά αποτυπώματα. Από το τζάμι, η κοπέλα με το κοινότυπο όνομα, ψέλλισε με παντομίμα το τηλέφωνό της. Στάση Κάνιγγος. Άνοιξε το γκάζι και έφυγε να καθαρογράψει σε χαρτί τον αριθμό.
Το πρόβλημα ήταν ότι το κορίτσι στο πίσω μέρος του τρόλεϊ αποδείχτηκε πιο ενδιαφέρουσα, πιο παράξενη κι από την ίδια τη γνωριμία. Γραφίστρια ετών είκοσι. Όχι πολύ όμορφη. Πολύ ώριμη. Σωστή γυναίκα. Στα μάτια του δέκα χρόνια μεγαλύτερη. Τα σεντόνια της είχαν την ωραιότερη μυρωδιά που είχε μυρίσει. Τα έπαιρνε μαζί του στο στρατόπεδο.
Η Μαρία γινόταν ολοένα και πιο ερωτεύσιμη. Χώριζαν μόνο όταν η Μαρία αποφάσιζε να φύγει από από τα σεντόνια για να αλλάξει σταθμό στο ραδιόφωνο. Δεν άργησε να πάρει την εκδίκησή του για την περιοδική εγκατάλειψη. Δύο δωμάτια διέθετε το σπίτι της Μαρίας και η τηλεόραση βρισκόταν στο λάθος: “Κοιτάξτε ξανά και ξανά τι έβαλε ο Ρομπέρτο Κάρλος” φώναξε ο εκφωνητής στη μοναδική φορά που δεν έπαιζε μουσική.
Χωρίς να το σκεφτεί, προέταξε το χέρι σαν να της έλεγε «μείνε εκεί, επιστρέφω αμέσως» Λεπτομέρεια. Η Μαρία βρισκόταν από κάτω του: «Δώσε μου ένα λεπτό». Σηκώθηκε για να προλάβει ένα ριπλέι. Αντίκρισε το πιο απορημένο ύφος που είδε ποτέ σε …Μαρία.
Οι γυναίκες ξέρουν πως να χωρίζουν. Από μικρές. Το τελετουργικό, η διαδικασία που ξεκόβουν μόνες τους, χωρίς να καταλαβαίνεις και οι ανακοινώσεις για το συγκεκριμένο θέμα, εμπίπτουν σε κάποιο γονίδιο, καλά δομημένο στο dna τους. Είναι εκπρόσωποι τύπου υπουργείου χωρισμού. Αυτές είναι και σιγά μη δεν το χε η Μαρία. Δεν έφταιγε το φάουλ. Τουλάχιστον όχι το φάουλ του Ρομπέρτο Κάρλος. Φίλοι δεν έγιναν ποτέ. Εδώ που τα λέμε ούτε ο Κάρλος, ούτε κάποιος άλλος, ξανασκόραρε ποτέ με τέτοιο τρόπο, ικανό να τον σηκώσει από σεντόνια Μαρίας.
Περισσότερες ειδήσεις στο pamesports.gr
